Fálkinn - 17.03.1939, Blaðsíða 2

2
F ÁLKINN
GAMLA BÍÓ.
Gamla Bíó sýnir innan skamms
Metro-Goldwyn kvikmyndina Galdrit-
brúðan. Myndin er tekin eftir sam-
nefndri skáldsögu Abraham Merrill.
Auk margra góöra leikara í mynd-
inni eru þrír frægir, þau Lionel
Barrymore, Maureen O’SuIlivan og
Frank Lawton.
Myndin er allgróf að efni til og
því bönnuö fyrir börn.
En efnið er á þessa leið:
Paui Lavond, fyrverandi banka-
stjóri, og hálfgeðveikur vísindamað-
ur, Marcel að nafni, strjúka úr fang-
elsi, þar sem þeir liafa setið í mörg
ár. — Báðir eiga þeir sínar óskir,
er jjeir loks sleppa út. LaVond
brennur af löngun til að ná sjer
niðri á gömlum starfsfjelögum við
bankann, sem ákærðu hann rang-
lega, en Marcel þráir það eitt að
halda áfram við vísindastarf sitt,
sem hann telur mjög merkilegt og
heldur að frelsa muni heiminn.
Eflir ýmsar krókaleiðir á flóttan-
um ná þeir fjelagar loks hinni gömlu
vinnustofu Marcels, er liggur á af-
viknum stað, en þar hefir kona hans,
Malita, haldið áfram liinum ein-
kennilegu rannsóknum manns síns.
Henni hefir tekist með sjerstakri
aðferð að draga að mun úr vexti
lífsfrumánna, en það hefir þær af-
leiðingar á dýrin, sem tilraunirnar
hafa verið gerðar á, að vilji þeirra
og vit lamast.
Lavond ‘horfir á tilraunir Malítu
með undrun og viðbjóði. Vísinda-
maðurinn segir honum, að hann ætli
sjer að minka allan heiminn! minka
allar lifandi verur, menn og dýr til
að spara fæðuna!
Fyrsta manneskjan sem Marcel ger
ir tilraunir á er þjónustustúlka hans,
Lackna að nafni. En varla hefir
hann lokið við að minka hana fyr
en hann hnigur niður örendur, af
hjartaslagi.
Malita biður nú Lavond að vera
sjer til aðstoðar við að halda áfram
starfi manns sins. Verður Lavond
við því og fara þau nú til Parisar.
Þar setja þau á stofn leikfangabúð
og hafa rannsóknarstofu í bakher-
bergi.
Vegna þess að Lavond er eltur af
lögreglunni býr hann sig eins og
gömul kona og tekst að leika á hana.
Að lokum nær hann hefndum á
gömlu bankafjelögunum, er seldu
hann saklausan i hendur rikisvald-
inu. Og nú kemur honum minkunar-
aðferðin að góðu liði.
Enn í dag er mynt ein i gangi í
Kina, sem öðru megin hefir eftir-
mynd af nögl. Eftirmyndin vísar
þrjú þúsund ár aftur í tímann, til
keisaradrotningar einnar, er þá var
uppi. Þegar vaxmótið af myntinni
var tiíbúið, kom keisaradrotningin
við jsað með nöglinni af hreinni til-
viljun.
Frú Steinunn H. J. Bjarnason,
Sólv. lk, verður 70 ára 19. þ. m.
Dýrar fornaldarrústir.
Rústirnar .af hinu fræga fornaldar-
Ieikhúsi Rómverja kosta ítalska rík-
ið stórfje. Það er talið að fari 80
þús. kr. á ári hverju í það að halda
því við. Stórir flokkar múrara eru
alt árið um kring önnum kafnir við
að múra lausa steina fasta, svo að
þeir verði ekki hinum mörgu gest-
um, er heimsækja rústirnar að
grandi. En sú er bót í máli að þó að
viðhaldið sje dýrt, þá tekur ríkið
inn feikna fjárhæðir af erlendum
gestum, er koma til þess að skoða
liessar merkilegu fornmenjar, —
Þetla hef jeg aldrci komist í fyr!
Sagði konan, þegar hún hafði alið
fjórburana.
í Texas ól múrarakona ein fjór-
bura fyrir skömmu síðan. Öll börn-
in voru stúlkur og eru hinar hraust-
ustu. Þegar konan vissi um þetta,
sagði hún dálítið vandræðalega:
„Þetta hef jeg aldrei komist í fyr!’1
Pýramídarnir hafa kostað ógrynni
fjár.
Enda jjótt pýramídarnir hafi verið
bygðir af þrælum, sem engin laun
fengu, þá hafa þeir kostað ógrynni
fjár. Gríski sagnaritarinn Herodot
VIÐ MINNISMERKIÐ,
er reist var þar sem Þjóðverjar
beiddu um vopnahlje 1918 var 11.
nóv. s.l. haldin hátíðleg athöfn á 20
ára afmæli þess atburðar. Myndin
Alexander Jóhannesson, skipstj.,
Grettisg. 26, verður 55 ára í dag.
Guðbjartur Ólafsson, hafnsogu-
maður, Framnesv. 13, verður 50
ára 21. þ. m.
segir m. a. að á hans tíð hafi sjest
áletrun á Cheopspyramídanum og
samkvæmt henni höfðu verkamenn-
irnir — sem fengu ókeypis fæði —
jetið kál, hreðkur og lauk fyrir
upphæð er svara mundi til 5—G
miljóna íslenskra króna.

er tekin meðan á henni stóð. Á
tröppunum sjest einn af frönsku
ráðhérrunum, de Ribes, er lijelt
rrinningarræðuna.
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
Ritsljórar:
Skúli Skúlason.
Sigurjón Guðjónsson.
Framkv.stjóri: Svavar Hjaltested
Aðalskrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjavík. Sítni 2210
Opin virka daga kl. 10-12 og 1—(5.
Skrifstofa i Oslo:
Anton Schjötsgade 14.
Blaðið kemur út hvern föstudag.
Áskriftarverð er kr. 1.50 á mán.,
kr. 4.50 á ársfj. og 18 kr. árg.
Erlendis 24 kr.
Allar áskriftir greiðist fyrirfram.
Auglýsingaverð: 20 aura millim.
Erlendis 24 kr.
HERBERTSprent.
Skraildaraiiankar.
Skógarlöndin miklu á Skandinav-
íuskaga kenna börnum í öllum skól-
um' að rækta skóg og hafa sjerstaka
rætkunardaga og ræktunarvikur á
hverju ári. En við íslendingar í
skóglausa landinu gerum þetta ekki.
Að vísu hafa einstakir menn og
fjelög, sem enn eru mikils til of
fámenn, gert nokkuð, að því, að
koma upp gróðrarstöðum á síðustu
árum, en þessar framkvæmdir eru
svo hægfara og smágerðar, að þær
eru hvergi nærri nógar til að rækja
skyldur þær, sem þjóðin hefir við
landið.
Það þykir sannað, að landsmenn
sjálfir hafi átt mestan þáttinn í því
að eyðileggja skóga þá og kjörr,
sem voru hjer er landið bygðist í
öndverðu. Þeir heittu skógana sum-
ar og vetur, þeir hrendu þá og
hjuggu svo óskynsamlega, að nú er
jiar víða örfoka land, sem áður
var ilmandi birkilundur. Hjer er
því um stórkostlega afturför að
ræða, um skuld, sem þjóðin verður
að borga og skemdir sem hún verð-
ur að hæta.
Hvað sem því veldur þá er allur
þorri manna ákaflega sinnulaus um
skógræktarmálin á íslandi. Það er
vitanlegt, að flestir vilja leggja krónu
kvarðann á hæði menn og málefni
og spyrja altaf fyrst af öllu: „Fæ
jeg nokkuð fyrir það“? Skógræktar-
málið hefir til skamms tíma verið
sett í flokk hugsjónamálanna, en nú
lialda fróðir menn þvi fram, að
skógræktin sje málefni, sem eigi
aðeins sje liugsjón heldur gagn-
leg hugsjón og að íslensk skógrækt
geti gefið beinan arð.
Svo mikið er víst, að skógræktin
er stórvægilegur þáttur í starfinu
gegn uppblæstri landsins af sand-
foki. Og allir viðurkenna, að sand-
fokið er mesta plágan, sem mæðir
á islenskri mold og miklu skaðlegri
en eldgos og jökulflóð. Þó ekki væri
litið á annað en þetta, virðist þar
næg ástæða til að sinna skógræktar-
málinu almennar en gerl liefir verið.
Þeir sem búa sig undir kennara-
stöðu á íslandi mega ekki ljúka
þeim undirbúningi svo, að þeir sjeu
eklci sæmilega færir um, að stjórna
barnahóp sínum og láta hann gróð-
ursetja skógarteig á hvé.rju vori. Það
er fallegasta verkið, sem hörnin geta
unnið fyrir framtíðina, og verk seni
þau sjálf sjá ávöxtinn af, ef þeim
endist lif o,g lieilsa, þó að þeir
eldri sjái hann ekki. í hverri ein-
ustu sveit landsins á að leggja stund
á skógrækt, þar má enginn draga
sig í hlje, en allir að gefa sig frain.
Því að hjer iCi' verið að horga skuld,
sem of lengi hefir liðið um.