Fálkinn - 28.04.1939, Blaðsíða 2

2
FÁLKINN
GAMLA BlÓ.
Innan skamms sýnir Gamla Bío
Metro-Goklwyn kvikmyndina Rauð-
l:lædda brúffurin. Leikur hin lieims-
l'ræga leikkona Joun Crawford aðal-
liiutverkið, en tvö næst stærstu
hlutverkin hafa þeir á hendi Franch-
ol Tone og fíoberl Young, sem báð-
ir eru dáðir af ölium kvikmynda-
vinum bæjarins. —
Efni þessarar myndar, sem tekið
er úr samnefndu leikriti eftir ung-
verska skáldið F. Molnar, er þetta i
aðaldráttum:
Auðugur aðalsmaður, Armalia
greifi er staddur á næturskemtistað
í Triest ásamt vini sínum Rudi Pal.
Þeir skeggræða um hitt og þetta, og
greifinn heldur þvi fram m. a., að
allir nifnn sjeu skapaðir jafnir og
tilviljun ein valdi því, hver verður
ofan á og hver undir í lífinu.
F ' ■ IL-.■ ■
Engin
verðhækkun
enn, þrátt fyrir krónulækkunina.
Tii er mikið af:
Töluni, Hnöppum, Spennum, Rennilásum og
ýmsum smávörum.
Einnig nokkuð af:
Rykfrökkum, karla cg unglinga. Silkiundirföt-
um, Sokkum og Slæðum. Skinnhönskum, Tösk-
um, Veskjum o. fl.
Landsins mesía ng íallegasta
úrual aí prjnnauömm.
VESTA, Laugaveg40
"n ii .... , i ii
Bækur — Pappír — Ritföng
— Sendum gegn póstkröfu um land alt. —
Bókaverslun tsafoldarprentsmiðju
P. O. BOX 455. REYKJAVfK.
Klukkustundu siðar fara þeir fje-
lagar á hafnarkaffihús. Þar tekur
greifinn at'tur upp samtalsþráðinn,
og segir, að hægt væri að gera eina
af söngstúlkum knæpunnar að finni
dömu með því að klæða hana nógu
snyrtilega og með því sjeu henni
gefnir möguleikar að verða ofan á i
lífinu. Riuii Pai finst þetta hræði-
leg firra.
Leiðir þeirra skilja, og fer Pal
til Terrano, þar sem unnusta hans,
Maddelene Monti, eyðir sumarleyf-
inu.
Armalia greifi stefnir einni söng-
stúlkunni, Anni Pavlovitch (Joan
Crawford) að borði sínu. Hann fer
að tala við hana, og ákveður að
gefa henni möguleika til að vinna
i happdrætti iífsins. Hann býðst til
að gefa henni skrautleg klæði og
horga tveggja vikna uppihald hennar
á úrvalslióteli i Terrano.
Anni lieidur að greifinn sje ekki
með öllum mjalla, en þiggur þó
hin góðu boð.
Daginn eftir kaupir hún sjer föt
lii ferðarinnar. Þar á meðal skar-
latsrauðan kvöldkjól, sem henni þyk-
ir fallegri en alt sem fallegt er.
Hún kemur til Terrano, og er tek-
ið með kostum og kynjum, þar sem
hún er á vegum jafn tigins manns
og greifans.
Fyrsta kvöldið, sem hún mætir i
borðsalnum, vekur fegurð hennar
hina mestu athygli. Rudi Pal, sem
staddur er á hótelinu ásamt heit-
mey sinni, verður nijög ástfanginn
af henni og slítur trúiofun sinni við
unnustu sína.
Gerast nú æfintýraríkir dagar á
hótelinu fyrir hina ungu stúlku. En
hóteldvölin líður fljótt. Anni var
]>ar ekki lengi fremur en Adam i
Paradís.
fíauffklæddu brúöurin er skrautleg
og skemtiieg mynd og sýnir fagra
náttúru og glæsilegt suðrænt sam-
kvæmislif.
Konan: — Já, nú hefurðu gleymt
því að læknirinn bannaði ])jer að
drekka vin með matnum.
Maðurinn:— Það var líka satt!
Taktu matinn burtu!
Laxanet
Og
Silunoanet
fyrirliggjandi, allar möskva-
stærðir og dýptir.
G EYSI R
Veiðarfæraverslun.
Frjósemistrjeð er á litlum hólma
sem heitir Roda og er i ánni Níl.
Þangað koma liundruð múhameðs-
trúarkvenna á hverju ári, í þeirri
von, að ef þær snerti á trjenu verði
þær barnsliafandi. — En það eru
ekki allar konur í Afríku, sem kæra
sig um að eiga börn. Svertingja-
flokkur einn hefir þann sið, að ef
kona eignast tvíbura, er það barn-
ið líflátið, sem fyr fæddist.
Búnaðarbanki íslands hefir
fyrir skömmu gefið út leður-
veski, þægileg fyrir vasa, með
ávísanahefti í og hólfum fyrir
peninga og frímerki. Veskin eru
hin snolrustu og ýmist í brúnum
eða svörlum lit.
Þeir, sem leggja vilja peninga
inn í bankann fá veski þessi gegn
tveggja króna gjaldi og eru það
góð kaup.
— Ávísanaheftið sem veskið
geymir, er mjög handhægl fyrir
þá, er viðskifti hafa við bank-
anna og getur oft sparað hiutað-
eigendum nokkurt ómak.
Hjer er mynd frá Korsíku, fæð-
ingarey Napoleons, sem lýtur Frakk-
landi, en ítali langar að fá. Karl-
inn á myndinni er Korsíkubóndi og
hlífist ekki við að sitja á baki asn-
anum, þó að hann sje klyfjaður
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM.
fíitsljórar:
Skúli Skúlason.
Sigurjón Guðjónsson.
Framkv.stjóri: Svavar Hjaltested
Aðalskrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjavík. Sími 2210
Opin virka daga kl. 10-12 og 1-6.
Skrifstofa í Oslo:
Anton Schjötsgade 14.
Blaðið kemur út hvern föstudag.
Áskriftarverð er kr. 1.50 á mán.,
kr. 4.50 á ársfj. og 18 kr. árg.
Erlendis 24 kr.
Allar áskriftir greiðist fyrirfram.
Auglijsingaverð: 20 anra millim.
HERBERTSprenL
Skraddaraþankar.
„Á morgun kemur aftur dagur“,
segja þeir að hann liafi mælt Dana-
konungurinn Valdimar, er hann
hafði beðið mikinn ósigur. Hann
sigraði síðar og varð frægur af
þeim sigrum, en kenningarnafn var
honum gefið, af þessari stuttu setn-
ingu, sem hann sagði er hann hafði
beðið þann hnekki, sem mörgum
hefði riðið að fullu. Og kenningar-
nafnið sjálft hefir haldið nafni hans
b'etur á lofli, en allir þeir sigrar,
sem hann vann siðar.
Þvi að stærsti sigurinn, sem hann
vann var þessi, sem hann vann er
liann leit yfir fallinn val sinn. Hann
örvænli ekki nje ljet skeika að sköp-
uðu. I.und hans var svipuð skapi
góðrar íslenskrar húsfreyju, sem
sagði, eftir að útlendir ránskaup-
menn liöfðu drepið bónda hennar á
llifi vestur: „Ekki skal gráta Björn
bónda, heldur safna liði.“ Og hún
safnaði liði og rak af sjer ráns-
mennina.
Þeir sent falla við fyrsta högg
eiga aldrei neinn sigur í vændum
framar, því að fallinn maður reyn-
ir ekki nýjan bardaga. Ekki sá sem
dauður er — og þar eru skiljanlegar
ástæður fyrir hendi — og ekki held-
ur sá, sem hugfallinn er, sá sem mist
hefir kjarkinn og vonina. Sá maður,
sem hefir kipt að sjer höndunum
og sest hefir í sekk og ösktt örvíln-
unar og vonþrota, er vissulega miklu
meiri ógæfumaður en hinn, sem
fjell i þeim vígaleik, sem hann sjálf-
ur tapaði.
Þvi að sá, sem lifði ósigurinn al',
er í raun og veru dauður maður,
nema j)ví aðeins að hann hafi sinnu
á því, að láta nýjan sigur reka af
sjer ósigurinn. Sá sem lil'ir, sviftur
voninni um, að vinna nýja sigra,
er dauður maður, það sem eftir er
æfi hanjs. Lif hans á enga von, hug-
ur hans ekkert ljós, takmark hans
er ekkert nema að fá að deyja.
En hinn, sem trúir því, að á
morgun komi aftur dagur, er sæll
maður. Jafnvel þó að hann komi
aldrei, þessi „dagur á morgun“, sem
hann trúði á. Hann lifir í voninni
samt. Þeirri von, að dagur komi
eftir þennan dag og að sigur komi
að lokuin, þó langt verði að biða.
Hann vonar á sama hátt og maður-
inn, sem hefir seðil i happdrættinu
og endurnýjar hann altaf, þó að
hann fái aldrei vinning. Öll happ-
drætti byggjast á von og bjartsýni.
Þau eru mælikvarði, sem ekki bregsl.
Sá, sem ekki trúir á morgundag-
inn á ekki að eiga neinn morgun-
dag. Hann á að deyja. Því að lífið
sjálft krefst þess, að hver sá sem
lifir, trúi á inorgundaginn. Lifið ei'
trúin á morgundaginn.