Fálkinn - 28.04.1939, Blaðsíða 14

14
FÁLKINN
Litli: Heldurðu að hepnin verði með
okkur i nótt?
Stóri: Ætli það ekki! Útlitið er gott, hara
ef við lendum á rjettum glugga.
Litli: Nú er nótt! nú er nótt! og þjóf-
arnir fara á kreik.
Litli: Daginn, góðan daginn, velkominn,
ertu með nokkuð í pokanum?
Stóri: Heldurðu að hann vœri annars
s’’ona fyrirferðarmikill, aulinn þinn.
Komdu hjeðan á augabragði.
Lögregluþjónninn: Hvað er nú á seiði?
Stóri: Komdu, hjerna eru dyr, flýttu
þjer nú.
Litli: .lá, við skulum draga okkur í
hlýjuna, þó að jeg sje nógu hlýr fyrir.
Litli: Digge, dig, en hvað maðurinn er
skrítinn með gljáandi hnappa, jeg vænti
að hann hafi ekki á sjer nokkra skildinga
til að gefa okkur vesalingunum.
Lögregluþjónninn: Bíðið þið augnablik.
Stóri: Nú verður þú á varðbergi meðan
jeg opna gluggann með kúbeininu mínu.
Litli: Jeg skal passa mig, þó að inig
langi nú til að sjá hvernig þú ferð að því.
Lögregluþjónninn: Það er víst best að
taka til fótanna og sjá hvað er í pokanum,
því þessir náungar eru visir lil alls.
Stóri: Komdu á augabragði. Hann
skifti um „gír“.
Stóri: Æt 1 i maður gæti ekki falið sig
hjerna bak við flíkurnar, eins og t. d.
pilsið hjerna?
Litii: Það þori jeg ómögulega.
Stóri: Það var þjer líkt, auminginn
Stóri: Ef við eigum að bíða nokkuð, þá
getum við alveg eins farið strax. — Æ-i.
Pilsið flækist fyrir fótunum á mjer.
Litli: Heyndu að hypja upp um þig
pilsið, það er dónalegt að vera svona.
Lögregluþjónninn: Ykkur varð ekki káp-
an úr þvi klæðinu.
I-itli: Bærilega hefir honum gengið, það
hlýtur að vera kúbeininu að jiakka. Bara
að hann nái nú í eitthvað sem fengur er
i, eins og eitthvað matarkyns eða þá öl.
Litli: Æ! Æ! Þú mátt ekki toga svona
fast í liandlegginn á mjer, þú slítur hann af.
Stóri: Bull, þú vérðtir að fylgjast með
mjer.
Litli: Þú gleymdir pokanum.
Stóri: Skítt með það altsaman.
Stóri: Þarna stendur liann þá eins og
hver annar bjálfi og starir á okkur; hann
ætti að geta sjeð það, að við erum eins og
venjulegar manneskjur.
Lögregluþjónninn: En hvað þær eru líkar
þjófunum, og þó geta það ekki verið þeir.
Stóri: Má jeg ekki fara heim og sækja
mjer föt?
Litli: Mig langar að láta fæturna snerta
jörðina, svo vil jeg líka ná i eitthvað
utan yfir mig.
Lögregluþjónninn: Nei. Þið komið nú
báðir með mjer beint á lögreglustöðina.