Fálkinn - 12.05.1939, Side 4

4
FÁLKINN
Fagurt er ú Kistufelli.
Almenn skíðavika á ísafirði.
Skíðavika ísafjarðar var háð í
fyrsta sinni um. páskana 1934 og
síðan á hverju ári og jafnan um
páskaleytið. Með ári hverju hel'ir
liálttaka i „vikunni“ vaxið og hróð-
ur hennar og áhrif aukist og má nú
telja fullvíst, að framvegis verði hún
fastur, árlegur viðburður í íþrótta-
lífi landsmanna.
Takmark skíðávikunnar og til-
gangur er:
1. Að kynna almenningi hina
fögru skíðaíþrótt og vekja áhuga
á iðkun hennar og eflingu og Vinna
þannig að aukinni og bættri likams-
rækt þjóðarinnar.
2. Halda uppi kenslu i ýmsum
greinum iþróttarinnar og veita leið-
sögu um alt, sem lýtur að vetrar-
ferðum um fjöll og öræfi.
3. Gefa almenningi kost á að laka
þátt í vel undirbúnum, ódýrum
ferðalögum um hálendi Vestfjarða
og nota þannig frídaga páskavik-
unnar til skemtunar og hressingar.
4. Kynna landsmönnuin hið fagra,
góða skíðaland á Seljalandsdal og
nágrenni.
Þátttakendur í hinni fyrstu skiða-
viku, árið 1934, voru 50—60 að tölu
og voru það bæði karlar og konur,
unglingar og börn, en aldursforseti
var kunnur skíða- og göngugarpur
úr Reykjavik, Kristján Skagfjörð
heildsali, og yngstur var dreng-
hnokki isfirskur, sjö ára að aldri.
í skíðaviku þeirri, scm nú er ný-
liðin hjá, voru fastir þátttakendur
nálega sexfalt fleiri og mun helm-
ingurinn, eða vel það, hafa verið
aðkominn, flest Reykvíkingar.
Ef að Jíkum lætur mun þátttaka
í skíðaviku Isafjarðar enn vaxa
mjög á næstu árum og ber margt
til þess, en þó fyrst og fremst auk-
in kynni landsmanna af ágætum
skíðalandsins isfirska, sem engan
Skíðavikan á ísafirði
6.—10. apríl 1939
Sel j alandsdalur
Paradís skíðamanna.
sinn líka
lægð við
mun eiga
þjettbýli.
hjerlendis i ná-
Skíðalandsmót íslands.
Skíðalandsmót íslands var að
þessu sinni einnig háð á ísafirði.
Hófst það á pálmasunnudag, 2. apr.,
með 18 km. kappgöngu, og lauk á
páskadag ineð stökkkepni, en kepni
í svigi karla og kvenna fór fram á
skírdag. Keppendur á mótinu voru
58, frá 10 fjelögum. Fjölmennastir
voru ísfirðingar og þá Siglfirðingar.
Aðrir keppendur voru frá Akureyri,
Ólafsfirði og Skutulsfirði, en aðeins
einn úr höfuðstaðnum.
Orsakir hinnar slælegu þátttöku
hjeðan að sunnan voru eigi þær,
að skortur sje hjer á röskum skíða-
mönnum; síður en svo. Margir sunn-
ast mundi að fá skip til vesturfarar
með gesti á skíðavikuna, nnindu
þeir í tæka tíð hafa tilkynt þátttöku
sína og fjölment á landsmótinu.
Reykvíkingar og skíðavikan.
A siðastliðnum fimm árum hefir
fjöldi Reykvikinga sólt hina árlegu
svo, eftir til venjulegs brollfarar-
dags frá Reykjavík, og alt cnnþá i
óvissu. Vonirnar um skip kulnuðu
nú óðum, jafnvel vonir hinna von-
bestu. Var þó alt gert, sem i mann-
legu valdi stóð, til að útvega hæf-
an farkost.
Iín svo leystist vandamál þetta a
Eftir Lúðvíg Guðmundsson, skólastj.
Skíðaviku Isafjarðar og kynst af eig-
in reynd hinu ágæta skiðalandi ís-
firðinga. Hugur flestra þessara
manna mun einnig nú hafa stefnt
i vesturveg. Svo mun og liafa verið
um marga aðra, sem sannar spurnir

[3
IMk

ii#

h #•“«
Frá Skiðamótinu 193,9.
Stökkbrekkan.
lenskir skíðagarpar voru staðráðnir
í að fara vestur og reyna sig við
hina barðsnúnu Norðanmenn og
Vestfirðinga. En svo ólánlega vildi
þá til, að ekkert skip átti áætluii
tii ísafjarðar á hentugum tíma, eii
skiðamennirnir voru flestir, eða
allir, bundnir liér við skyldustörf
sín og munu eigi hafa sjeð sjer
fært að fórna löngum biðtíma vestra.
Iín hefði þá órað fyrir því að tak-
og snjon-
höfðu haft af brekkunum
um í Seljalandsdal.
Eins og áður er sagt, átti ekkert
skip áætlun til ísafjarðar um pásk-
ana. Flestir, sem þangað höfðu ætl-
að að fara og njóta þar frídaga
sinna, munu þvi hafa ráðstafað
páskaleyfinu öðruvísi. En nokkrir
voru þó þeir, sem ennþá vonuðu,
að úr kynni að rætast um vesturför.
En nú var aðeins hálf vika, eða
siðustu stundu: Hið stóra og glæsi-
lega vöruflutningaskip, Edda, var á
Ieið til landsins, hlaðin viði og
cementi og var væntanlegt hingað
á pálmasunnudag. Þarna var mögu-
leiki, sem sjálfsagt var að athuga
nánar. — Var það og gert og tókust
samningar við eigendur Eddu, Eiin-
skipafjelagið ísafold. Edda var fá-
anleg, ef trygð yrði næg þátttaka
minst 120 manns. Ferðin var
auglýst í blöðum og útvarpi og á
skömmum tíma keyptu 140 manns
larmiða fram og altur. Vesturförin
var þar með trygð. —
Eddu breytt í farþegaskip.
A mánudagsmorgni var lekið til
óspiltra málanna við affermingu
Eddu, sem nú átti að breyta i
skemtiferðaskip. Um hádegi á mið-
vikudag var allur viðurinn kominn
í land og upplestir tæmdar, en þar
áttu farþegar að búa. En cementið
í undirlestum skipsins, — nálega
1100 smálestir, — var látið óhreyft,
enila var það hin ákjósanlegasta
seglfesta.
Nú var aðeins eftir að fá farþeg-
uniim svefnrúm eða dýnur til að
hvílast á. Einnig það tókst. Eim-
skipafjelag íslands brást vel við og
Ijeði allar dýnur, er það átti i
landi. Skátar ljeðu nokkrar, en
þrjátiu nýjar dýnur varð þó að
kaupa lil fararinnar. Var nú leslar-
gólfið jiakið dýnum, dýna við dýnu,
en þó hæfilegir gangar á milli. —
Veggir „svefnskálans“ voru klæddir
striga frá gólfi til lofts, — þ. e.
þilfars, — og skreyttir tugum fána
í öllum reglulegum litum og af öll-
um mögulegum gerðum, en í lofti
var komið fyrir mörgum „rafsól-
um“, svo að bjart var sem í veislu-
sal. —
Alt var nú búið til brottferðar
og kl. 19.30 á miðvikudag fyrir
páska voru festar leystar og lagt
frá Löngulínu.
ísfirðingarnir njóta háfjallasólarinnar í Seljalatulsiial.