Fálkinn - 12.05.1939, Síða 14
14
F Á L K I N N
Litli: Miki skelfing er niaðurinn sterkur!
Svona þyrfti maður að vera.
Stóri: 0—o, þetta er nú ekki svo mikið!
Þegar jeg var ungur ....
Litli: Verfu uú ekki að þessu gorti!
Stóri: Findu bara — með því að byrja
á því litla, hef jeg æft mig svo vei, að jeg
treysti mjer við það stóra.
Litli: Þú setur líklega bráðum heimsmet
í lyftingum. —
Litli: Þetta kalla jeg nú ekki skarpt á-
tak. Ósköp er að sjá til þín maður.
Stóri: Gólfið. — Gólfið! Það kemur gat á
gólfið!
Litli: Þú máttir líklega vita það, að húsið
er ekki bygt fyrir lyftingar.
Maðurinn í stofunni: Hvað var þetta sem
datt niður? Það skyldi þó ekki vera lofl-
steinn! Það er mjög sjaldgæft, að loftsteinar
tendi á húsum. Jeg verð frægur í sögunni
fyrir þenna viðburð. Jeg verð að fara niður
í kjallara og líta eftir honum. —
Stóri: Jæja, nú hef jeg keypt mjer afl-
raunaáhald til að sýna þjer að jeg er ekki
eins linur og þú heldur. Þeir sem ekki trúa
verða að þreifa á.
Litli: Já, nú verður gaman að sjá. Maðui'
þarf víst ekki að fara í sirkus hjer eftir.
Stóri: Jæja, þá byrjum við. Hum — það
er nú þyngra en jeg hafði haldjð ..............
Litli: Kanske að þú loftir þvi nú ekki,
þegar til á að taka.
Stóri: Jú, það skaltu reiða þig á!
Stóri: Afsakið þjer frú, að jeg kem niður
með loftið með mjer.
Frúin: Hjálp! Hjálp! Ókunnugur maður
hefir brotist inn til mín! Hvað eigið þjer að
vilja. Hypjið yður burt undir eins.
Maðurinn: Enginn loftsteinn, segið þjer!
En hvað er það þá sem kom þjótandi gegn
um loftið á stofunni minni og fór niður úr
gólfinu!
Litli: Það var hann Stóri! Hann er dálitið
skrítinn greyið!
Stóri: Jeg hef vöðva, skai jeg segja Jjjer.
Langa, granna vöðva þeir eru bestir,
skilurðu það!
Litli: Já, grannir eru þeir, satt segirðu
það. Jeg kem varla auga á þá ....
Stóri: Pú, erfitt er Jjað!
I-.it 1 i: Og hættulegt hlýtur líað að vera.
Stóri: Nú stendur á Jjví harðasta. Eitt
skarpt átak og svo er Jjað húið.
Frúin: Æ — jeg meinti það ekki svoleiðis.
Þjer máltuð gjarnan fara út um dyrnar. En
gólfið — gólfið mitt, það verður laglegt á
eftir hefði jeg lialdið!
Litli (ofan að): Dragsúgur er hollur, frú!
Maðurinn: Nú hættir mjer að standa á
sama! Hann liggur þá þarna!
Litli: Meiddurðu þig nökkuð?
Stóri: Líklega er jeg ekki betri eftir. En
jeg hef nú ekki tíma til að hugsa um það.
Kom jeg því kanske ekki á loft?