Fálkinn - 23.02.1940, Blaðsíða 13

F A L K I N N
13
Æ
Krossgáta nr. 319.
Lárjett. Skýriiig.
1 vídd. 4 ver. 10 segja fyrir. 13
ekkert undanskiliö. 15 meina. 16 át-
vagl. 17 á, norðanlands. 19 borðuðti.
20 setja saman. 21 þvottur. 22 félag.
23 rál'. 25 úrgangur. 27 an. 29. for-
setning. 31 veraldarhluti. 34 frum-
efni. 35 iærðu. 37 hryggð. 38 gleSi.
40 litur. 41 frumefni. 42 mynt. 43
tekju. 44 ryks. 45 frægð. 48 ábreiða.
49 frumefni. 50 flot. 51 ætt. 53 stöng.
54 bæjarnafn. 55 sáðland. 57 sk'elfd-
ist. 58 sterkar. 60. angalýjum. 61
leiðindi. 63 tröll. 65 bogin. 66 hross-
um. 68 biti. 69 fóðraði. 70 voðann.
71 efni.
Lóðrjett. Skýring.
1 ástand. 2 samtals. 3 tæla. 5 liest.
6 kunnáttulaus. 7 ref. 8 persónufor-
nafn. 9 frumefni. 10 hrakningar. 11
hlið. 12 ílát. 14 kaðlar. 16 handföngin.
18 fugls. 20 raun. 24 gangur. 26 ensk-
ur fornkonungur, ef. 27 vellauðugar.
28 eldsneyti. 30 ómargra. 32 verið
ánægður með. 33 ljósker. 34 klettur.
36 mannsnafn, ef. 39 gras. 45 vökv-
uin. 46 íþróttakeppni. 47 óhreinkar.
50 hljóð. 52 tekin. 54 óslétt. 56 dett-
ur. 57 i'esta. 59 meta. 60 viðja. 61
eggjað. 62 sfraum. 64 bein. 66 haf.
67 frumefni.
Lausn á krossgátu nr.318
Lárjett. RáÖning.
lbartar. 7 slakir. 13 fauti. 17 kefli.
16 ak. 18 kgl. 20 stó. 21 ól. 22 sag.
24 ginntar. 27 frá. 28 klóra. 30 ata.
31 akrar. 33 alla. 34 hring. 36 náða.
37 ra. 38 naut. 40 kofa. 42 ið. 43
Ögur. 44 rápa. 45 S. K. 47 arfi. 49
olti. 50 sú. 52 kukl. 54 undra 56
nekt. 58 ernir, 60 nám. 61 angar. 62
flá. 63 óvitast. 66 gró. 67 fa. 68 ana.
69 mar. 71 i. i. 72 braka. 74 tálar.
7(i lúðrar. 77 drafar.
Lóörjett. Ráðning.
2 af. 3 rak. 4 tugga. 5 Atli. 6 ri. 7
sk. 8 lesa. 9 aftra. 10 kló. 11 i. i. 12
laskar. 15 klárað. 17 kalla. 19 enti.
21 óraði. 23 gól. 25 nart. 26 tank.
27 frá. 29 rangali. 32 knapinn. 34
hurfu. 35 gorta. 39 aur. 41 fát. 45
skeffa. 46 kurla. 48 inni. 49 orma.
50 skari. 51 útróin. 53 kná. 55 dáti.
57 egg. 59 rínar. 61 átala. 64 vaka.
65 sinár. 68 arð. 70 raf. 72 bú. 73 ar.
74 t. d. 75 ra.
Grikkland er mesta jarðskjálftaland og í Tyrklandi hafa nýlega
nerið legilegir landskjálftar, e.n Japan hefir hað met í Asíu og
Chili og önnur Andesfjallalönd i Suður-Ameríku. 1 Chili fórst
um 15000 manns í jarðskjálftum s.l. vetur og í Japan og Ind-
landi liafa stundnm farist margir tugir þúsunda. Mgndin að ofan
er frá síðasta jarðskjálftanum í Tyrklandi og sýnir kirkju eftir
jarðskjálfta, fíyggingar úr hlöðnu grjóti standast mjög illa jarö-
skjálfta, en hinsvegar hefir reynslan hjer á landi sýni. að jóvn-
bent steypa þolir jarðskjálfta vel.
Da Vinci fann brynreiðarnar.
Listamaðurinn og hugvitsmaður-
inn Leonardo da Vinci skrifaði einu
sinni Lúðvík hertoga af Sforza í
Mílanó, að liann gæti smiðað „bryn-
varða vagna“, sem væru öruggir fyr-
ir ölium árásum. Vagnarnir gátu ruðst
gegnum fylkingar fjandmannanna
fyrirstöðulaust, hversu vel vopnaðir
og margir sem óvinirnir voru. Og í
skjóli vagnanna gat fótgönguliðið
sótt fram. Ein af teikningum hans
að þessum vögnum er til í British
Museum. Þannig má telja da Vinei
lyrsta manninn, sem um er vitað,
sem ljet sjer detta i hug að smíða
brynreiðarnar — sem nú eru svo
mikilsvert vopn í nútímahernaði. •—
En ekki þar með búið. Hann sá
líka, að hægt væri að nota eiturgas
í hernaði og bendir i því sambandi
á. að hægt sje að gera grímur tit
að verjast því!
1
Drekkiö Eqils-öi
„Víst getið þjer, barn!“
„Jeg meina, að jeg geti ekki legið hjer
og verið ókunnu fólki til byrði.“
Konan brosti alúðlega. „Þjer eruð ekki
nokkrum manni til’byrði, kæra barn. Og svo
að við verðum ekki hvor annari ókunnug
lengur, ætlu jeg að flýta mjer að segja yöur,
að þjer eruð lijer á heimili sonar míns, og
að sonur minn er doktor W,alter Eyslioldt.
Þjer hafið máske heyrt ])að nafn fyr. Það
er hann, sem á Eysholdtsverksmiðjurnar al-
kunnu, i Tegel.“
Nalasja roðnaði og liorfði í gaupnir sjer.
Ókunna konan horfði rannsakandi á hana.
„Jeg er móðir Eysholdt doktors. Og liafi
sonur minn ef til vill ekki komið fram vi'ð
yður eins og skyldi, þá getið þjer gjarnan
truað mjer fyrir því.“
Nalasja flýtti sjer að leiðrjetla misskiln-
inginn.
„Jeg þekki ekki doktor Eyslioldt hefi
aldrei sjeð hann. .Teg þekki aðeins verksmiðj-
una, þvi að einu sinni fór jeg þangað út af
auglýsingu eftir skjalaþýðanda í rússnesku.
„Var það fyrir vður sjálfa, sem þjer sóttuð
um þá stöðu?“
„Já, en jeg fjekk hana ekki. Það var koin-
in önnur á undan mjer.“
„Þjér eruð Rússi, er ekki svo?“
„Jú, jeg heiti Natasja Franzow, og varð
að flýja land eftir byltinguna.“
Hún hjelt því levndu viljandi, að hún væri
af aðalsættum. Ennþá var svo mikið eftir
í henni af gamalli liefðarmeðvitund og
hleypidómum, að benni fanst niðurlægihg
að því, að vera orðin fátæk og umkomulaus
aumingi.
„Datt mjer ekki í hug“, sagði frú Evs-
lioldt. „Meðan þjer láguð með óráðinu voruð
þjer altaf að raula sömu lögin, sem jeg
heyrði á hljómleikum Donkósakkanna.“
Það komu tár i augun á Natösju. Nú
mundi hún alt í einu eftir öllu saman.
Mundi liljómleika Donkósakkanna og hina
sorglegu endurfundi sína og Boris Petro-
vitsj. —-
Sorglegu já, sannai’lega mátti kalla það
sorglegt, að hann skyldi hafa gleymt henni
og liafði gifst þessari svarthærðu, fögru
konu, sem liafði horft svo brennandi ástar-
augum á hann, þegar þau leiddust út úr
hljómleikahöllinni.
Frú Eysholdt ætlaði að fara að spyrja
hana nýrrar spurningar, þegar drepið var
á dyrnar.
Það var læknirinn, sem kom til að líta á
sjúklinginn. Honum þótti vænt um að sjá,
að hún var orðin liitalaus, sagði henni, að
hún yrði að liggja í tvo daga í viðbót, og
að hún nnindi ná fullum bata, og ekki verða
neitt um bílslysið.
Undir eins og hann var kominn út úr
dvrunum, sagði Natasja við frú Evsholdt:
„Jeg ætla að biðja yður að gera svo vel,
að láta flytja mig hjeðan nndir eins í dag.
Mjer líður að vísu ágætlega hjerna, en mjer
þvkir leitt, að þurfa að vera öðrum til byrði.“
En móðir doktor Eysholdts vildi ekki
heyra á það minst.
„Blessaðar takið þjer þessu nú skynsam-
lega, góða mín. Þjer heyrðuð sjálf, bvað
læknirinn sagði, var ekki svo? Og livað það
snertir, að þjer sjeuð okkur til byrði, ])á
verðið þjer að trúa því, sem jeg segi yður,
að mjer þykir beinlínis vænt um, að hafa
yður hjá mjer í nokkra daga. Sonur minn
liefir í svo mörgu að snúast, að það er ekki
nema sjaldan, sem hann hefir tíma afgangs
lianda henni móður sinni. Jeg er afar mikið
ein, því að jeg er engin samkvæmismann-