Fálkinn - 25.07.1941, Blaðsíða 5

F Á L K I N N
5
>
fann geislana er gera læknum
færl að sjá innri líffæri manna
og dýra og' komast að undirrót
fjölda sjúkdóma, var ekki lækn-
isfræðingur heldur eðlisfræðing-
ur. Hinsvegar var Robert Mayer,
sem varð heimsfrægur fyrir
eðlifræðirannsóknir sinar, lækn-
ir að mentun. Joseph Priestley,
maðurinn sem fyrstur fann súr-
efnið, var prestur þegar liann
gerði þessa uppgötvun, þó liann
legði prestskapinn á liilluna síð-
ar. Af öðrum dæmuni um, að
„ýmsir eigi högg í annars garði“
má nefna það, að rússneska tón-
skáldið heimsfræga, Borodin,
var efnafræðingur að nánii, og
Robert Schumann var kandídat
i lö<Siræt)i.Michael Sars, frægasti
dýrafræðingur Norðmanna var
prestur. Ef emhættispróf rjeðu
öllu þá liefðu menn eins og
Mendel, Carton, Darwin aldrei
sýslað neitt við líffæri, Júlíus
Cæsar hefði ekki komið nærri
sagnfræði, Ibsen og Spinoza al-
drei verið kendir við lieimspeki
og Goelhe og' Byron aldrei orðið
skáld. Georg'e Stephensen, sem
bjó til fyrstu eimreiðina í heim
halda ræðu á stúdentasamkomu.
IJann rökstuddi þetta svo: „Við
getum ekki látið mann halda
ræðu fyrir stúdenta, sem í einni
Ðinustu línu — fyrstu linunni í
þjóðsöngnum — skrifar þrjár
málfræðilegar villur.“ Um 9.
hljómkviðu Beethovens skrifaði
frægur listdómari þetta: „Þetta
lónverk er ekki gallalaust frá
hljómfræðilegu sjónarmiði.
Hvaða nemandi á tónlistarskóla
sem væri gæti auðveldlega fund-
ið fjölda af villum.“ Og hinir
gagnmenluðu tónfræðingar lisla-
háskólanna fundu svo margar
villur í tónlist Wagners, svo
mörg afhrigði frá grundvallar-
reglum góðrar lónmentar, að
þeir gátu spilt því, að verk lians
væru leikin í Þýskalandi.
Villurnar, sem Bichard Wagn-
er, Beethoven, Björnson, Darwin,
Galton, Reis og margir aðrir
gerðu, hafa vissulega ekki ver-
ið þess eðlis, að þjóðfjelagið
spiltist af þeim. Þvert á móti.
Þær voru hverfandi í saman-
Aö vera viöbragös-
fljótur er ekki sísl
áriðandi í ,,Ieiftur-
hernaði“ nútimans.
Myndin er af œf-
ingu i breska land-
hernum og sýnir
menn við 6' þuml-
unga háskeytlur æfa
sig i því að flytja
fallbyssurnar í nýj-
ar stellingar á sem
skemsttim tíma.
hurði við alt það nýja, sgm
verk þessara manna höfðu að
fiytja.
Schopenhauer, sem þekti liin
meinlegu örlög ómentaða áliuga
mannsins, hefir skrifað þessi
heisku orð: „Viðvaningur —
það er nafnið, gefið með fyrir-
litningu þeim, sem iðkuðu lisl
eða vísindi af því að þeir elsk-
uðu það.“
/^/ /^/ /*/
Konur hafa nú
gerst brjefberar
viða í Rretlandi
i stað karla, til
þess að þeir geti
horfið að annari
vinnu. —• Hjer á
myndinni sjást
tvcir bæjarpóstar,
karl og kona,
hittast í útburð-
arferð.
Verk Wagnes þóttu stórgölluð.
inum, kunni livorki að lesa eða
skrifa. Karl von Drais, sem fann
fann upp reiðhjólið, var skógar-
vörður. Höfundur talsimans var
daufdumbrakennari og síma-
kóngurinn Philip Reis fjekk
ekki ritgerð sína -viðurkenda,
vegna þess að hann hafði ekki
tekið neitt æðra próf. Elias
llowe, sem fann upp saumavjel-
ina, var gerður rækur úr klæð-
skerafjelaginu.
Hinn alkunni svissneski vis-
indamaður August Forel segir í
formála fyrir einu af rilum sin-
um, að þar muni vera ýmsir á-
gallar og villur, sem hann liafi
ekki hirt um að leiðrjetla, vegua
þess að framsetningin mundi
verða óljósari við það. Forel
segir svo: „það er eflaust nóg
af hótvinnum eintrjáningum,
sem vilja taka að sjer að leið-
rjetta þetta.“
Sein dæmi upp á þesskonar
hótfyndni má nefna, að alkunn-
ur skólamaður mótmælti því á
sínum tíma, að Björnstjerne
Björnson væri fenginn til að
I
<-
Þessi þýska fjögra
hreyfla sprengju-
flugvjel rakst á i
þoku skamt frá
Moura i Suður-
Portúgal, ekki langt
frá landamærum
Spánar. Áhöfnin
var handtekin eftir
að hún hafði reynt
að kveikja i flug-
vjelinni. Vjel þessi
hafði verið notuð
til að herja á ensk
skipasamflot við
Portugalsstrendur.
jfp^* Altaf er FÁLKINN fremstur.