Fálkinn - 16.07.1943, Blaðsíða 3

F A L K I N N
3
VIKUBLAÐ MEÐ MYNDUM
Hitstjóri: Skúli Skúlason.
Framkv.stjóri: Svavar Hjaltested
Skrifstofa:
Bankastr. 3, Reykjavik. Simi 2210
Opin virka daga kl. 10-12 og 1-6
Blaðið kemur út hvern föstudag
AUar áskriftir greiðist fyrirfram
HERBERTSprenf.
Skraðdaraþankar.
Hvað tekur við eftir stríðið?
Þannig spyrja allar þjóðir og þær
þjóðirnar, sem styrjöldin mæðir
þyngst á, elcki sist. Það er eðlilegt
þó að þær þrátt fyrir annirnar,
gefi sjer tóm til að hugleiða þetta.
Þær hafa miklu fórnað — blóði og
fjármunum, þær liafa grálið tárum
og þolað harma. Hví skyldu þær
ekki brjóta lieilann um, hvernig
eigi að afstýra þvi, að næsta kyn-
slóð eigi að þola þær raunir, sem
nístu þær sjálfar.
Þessvegna leggja vitrustu og hestu
menn þesara þjóða sig í lima til
þess að finna varnarlyf gegn styrj-
aldarbölinu. Þessvegna verja blöðin,
sem liafa orðið að draga saman
seglin vegna pappírsleysis, álitlegu
rúmi í dálkum sínum til þess að
ræða um fyrirkomulag heimsins
eftir stríðið. Þesvegna eru lialdnar
alþjóðastefnur í sama tilgangi.
En hvað' gerum við. Hugsum við
ráð okkar eftir þessa styrjöld. Eða
væntum við nýrrar styrjaldar til
þess að forða okkur við því að
flosna upp af hólmanum, sem við
höfum hygt í þúsund ár? Væntum
við þess að ný styrjöld veiti okkur
„ástand“ og erlendar innstæður?
Er úr vegi að spyrja um þetta?
Vita menn ekki, að atvinnuvegir
vorir voru ekki samkepnisfærir fyr-
ir stríð og vita menn ekki, að land-
búnaðarafurðirnar þurfa að „verð-
bætast“ til þess að hægt sje að
framleiða þær? Jú, víst vita allir
þetta, þó að þeir láti eins og þeir
viti það ekki, en stingi forsjálninni
svefnþorn — eins bg strúturinn
hausnum undir vænginn.
Blöðin hjerna hafa ekki þurft að
færa saman kvíarnar vegna papp-
írsleysis. Þvert á móti fæðast hjer
með hverju tungli ný blöð og tíma-
rit. En flest biöðin verja rúmi sinu
frekar í stjórnmálastagl, róg og per-
sónulegar skammir en liitt, að ræða
um livernig byggja skuli grunninn
undir þeirri framtið, sem gengur
yfir ísland eins og öll önnur lönd
að stríðinu loknu. Og þó eru þessi
blöð kölluð landsmálablöð. En hvað
er ekki landsmál ef ekki framtíð
landsins sjálfs og þær stoðir, sem
undir liana eiga að renna?
Við megum búast við nýjum við-
horfum og nýjum vandamálum eft-
ir striðið. Eftir síðasta stríð stóð-
um við uppi eins og glópaldar. Á
sú saga að endurtaka sig?
Stimson hermálaráðherra Bandaríkjanna heimsækir íslanð
Heimsóknin hjá rikisstjóra. Frá v: Stimson ráðherra, Sveinn Björns■
son ríkisstjóri og Leland Morris sendiherra.
Úr kvöidboffi W. S. Key hershöfðingja: Frá vinstri: Leland Morris
sendiherra, Sveinn Björnsson ríkissljóri, Stimson ráffherra (standandi)
Key hershöfðingi og Vilhjálmur Þór ráöherra.
Blaðamannaheimsókn hjá Stimson ráðherra. Frá vinstri: ívar Guð-
mundsson, Skuli Skúlason, Árni Jónson, Jón H. Guðmundssoon, Björn
Björnsson, Bjarni Guðniundsson, Einar Olgeirsson, Jón Helgason,
Henry L. Stimson hermálaráðherra, Benedikt S. Gröndal. Valdimar
Björsson, Hersteinn Pálsson, Halldór Jónasson, Jón Magnússon og full-
trúi ameriksks herblaðs. — Allar Ijósm. eftir: U. S. Army Signal Corps.
Henry L. Stimson, hermálaráð-
lierra Bandarikjanna, kom i heim-
sókn til Reykjavikur að morgni
síðastliðins laugardags og dvaldi
hjer rúman sólarhring, en hjelt þá
áleiðis til Englands, Erindi hans
hingað var einkurn það að kynn-
ast úmhverfinu lijer og aðbúð hers-
ins.
Á laugardagsmorgun klukkan tíu
gekk hann á fund ríkisstjóra, á-
samt Leland Morris sendiherra og
Key herstjóra. Talsvert af fólki
hafði safnast saman fyrir utan Al-
þingisliúsið og vissu fæstir hvað
um var að vera, en það hafði vak-
ið athygli þeirra, sem framlijá
gengu, að við dyrnar stóðu lög-
regluþjónar með hvita hanska, en
þegar svo er mun oftast vera eitt-
hvað á seiði. Hafði ráðherrann
talsverða viðdvöl lijá rikisstjóra en
þar var og mættur utanríkismála-
ráðherrann, af liálfu íslensku stjórn-
arinnar.
Að loknum þeim fundi skoðaði
ráðherrann ýmsar herstöðvar lijer
i nágrenninu og kom meðal annars
i grafreit Bandarikjanianna hjer og
lagði krans á leiði Andrews yfir-
hershöfðingja, sem fórst hjer í flug-
slysi i vor. Einnig liorfði hann á
hersýningu og margvíslegar lieræf-
ingar, skoðaði Reykjavíkurliöfn og
var m. a. sýnd „Súðin“ eins og hún
var útleikin eftir árás Þjóðverja 16.
júní. Fóru íslenskir og amerikansk-
ir lögregluþjónar jafnan á undan
vagni ráðherrans og stjórnuðu um-
ferðinni.
Að aflíðandi liádegi átti hermála-
ráðherrann tal við blaðamenn i að-
alstöðvum Keys herstjóra. Heilsaði
hann hverjum þeirra um sig með
handabandi, en tók síðan til máls
og ávarpaði blaðamennina. Kvað
hann það hafa vakið athygli sína
að blöðin lijer á landi væru alger-
lega frjáls, eins og í Bandaríkjun-
um og Englandi, en einmitt með
því móti yrði sambúð yfirvalda I
hverju landi best. „íslensku blöð-
in liafa sömu hugsjónir og starfs-
aðferðir og blöðin okkar og mjer til
ánægju sje jeg að sambúðin við
blöðin er einnig góð lijer.“
Þá gat hann þess að erindi sitt
hingað væri það, að sjá hvernig
hersveitum Bandarikjanna á íslandi
vegnaði — en jiað væru þær fyrstu
sem sendar liöfðu verið úr landi til
þess að verja frelsi og lýðræði —.
Er hann var spurður hversu honum
litist á landið, svaraði hann fáu um
það, öðru en þvi að liann liefði al-
drei komið hjer áður og liefði lítið
af því sjeð, en gat þess að sjer hefði
verið mikil ánægja að koma á fund
ríkisstjórans, en þar hefði hann
fengið hinar ágætustu viðtökur, og
ennfremur að Leland Moitís sendi-
lierra hefði hið hesta álit á landi
og þjóð. „Mjer virðist sambúðin
milli hersins og islensku þjóðarinn-
ar vera hin innilegasta og full sam-
úðar“, sagði liann ennfremur. „Við
í Bandarikjunum metum mikils þá
samúð og þann innileik, sem her-
menn okkar liafa fundið hjer, og jsg
vildi biðja ykkur, blaðamenn, að
færa þjóðinni innilegasta þakklæti
okkar.“
Frh. á bls. 14.