Fálkinn - 17.08.1945, Blaðsíða 11

F Á L K I N N
11
- FEGRUN OG SNYRTING -
Þa'ð eru margar konur sem aldrei
sjá sína eigin persónu í skærum
spegli undir sterku Ijósi, og þær
eru álíka margar, sem enga lmg-
mynd haí'a um útlit sitt. Slíkar
blekkingar eru skaðlegar. Best er
að vita sannleikann í þessum efnum
enda þótt jmð kosti kannske skap-
þyngd og óánægju.
Athugul kona sagði nýlega:
„Hérna um daginn skra])]) ég í
búð til þess að kaupa mér kjól.
Eg var svo heppin að njóta að-
stoðar hjálpsamrar afgreiðslustúlku,
sem náði mér í nokkur snotur sýnis
liorn. Eg brá mér í geðslegan og
skemmtilega sniðinn kjól, og þóttist
nú heldur betur geta farið að „gera
lukku“. En þá skeði það, að þarna
sem ég stóð í sterku og björtu ljósi
fyrir framan skæran spegil, sá ég
útlit mitt með augum náungans, en
ekki eins og ég sé mig sjálf fyrir
framan svefnlierbergisspegilinn. Það
er ekki ofmælt, að ég var skelfingu
lostin. Mig langaði til að leggjast
niður og gráta. Vöxtur minn liafði
hreyst óhugnanlega mikið til verri
vegar. Aðeins örfá pund höfðu bæst
við á hverju ári — en þarna stóð
ég mjaðmabreið og mittisgild, í alla
staði luraleg á að líta. Samstundis
ákvað ég að iðka líkamsæfingar
og það skal ég gera liveð sem það
kostar.
Og hárið á mér. Um það vil ég
sem allra minnst tala. Eg leit á
skóna. Þeir voru óburstaðir. Mér
klriiur sjaldan til hugar að bursta
skóna. í fám orðum sagt: Eg leit út
eins og gömul herfa.“
Það kostar álall á borð við j)etta
að fá sumar okkar til að taka kjark
og reyna að rétta sig við. Við lifum
þannig lífinu,’ dag frá degi, önnum
kafnar við allskonar störf og hugs-
um minna og minna um eigin útlit
eftir því sem árin færast yfir. En
þetta má ekki eiga sér stað. Það
eru svik við sjálfar okkur og alla
okkar nánustu. El' kona kærir sig
kollótta um útlit sitt, má fastlega
gera ráð fyrir, að hún kæri sig álíka
kollótta um tilveruna yfirleitt.
Vissar persónur er alla tíð stöð-
ugt að nöldra og jagast yfir því
að of miklum tíma sé eytt í fegrun
í fyrta skipti!
Litli brótSir ú að fú að bruna eina
ferð í „rútsebana". Þetta eru fyrstu
kynni lians uf slíkri uppjinningu, og
allt beridir til að hann hafi lítið
traust ú henni.
Leikkonan Fances Counihan er fræg
fyrir fsgurð sina, enda treystir hún
ekki einvörðungu ú svefnherb&rgis-
spegilinn.
og snyrtingu. En meiningin málsins
er sú, að flestar konur verja alltof
litlum tíma til að leggja rækt við
l)á göfugu eiginleika, sem þær búa
yfir lil þess að veita augum manna
yndi og hjörtum þeirra hamingju.
HÓTEL í TRÉNU.
Einkennilegasta gistihús í heimi
er undir miðjarðarbaugnum i ný-
lendunni Kenya í Austur-Afríku,
skammt frá samnefndu fjalli. Það
er í krónu trés eins í frumskóginum
og um tuttugu kilómetra frá næstu
mannabyggðum. Vitanlega eru ekki
mörg herbergi á þessum gististað,
sem er aðallega ætlaður vísinda-
mönnum, sem þarna fara um til að
rannsaka hið fjölbreytta dýralif, sem
er á þessum slóðum. En góð að-
staða er til að sjá dýrin úr hótel-
gluggunum, því að þeir eru allhátt
yfir jafnsléttu. Þaðan sjást fílar,
ljón, leóparðar, hýenur, nashyrning-
ar, antilópar og apar, sem liópast
saman við vatnið, sem er rétt hjá
trénu. .Bannað er að hafa hátt, svo
að dýrin styggist ekki, og ekki má
reykja þarna, sökum eldhættu. Bréf-
dúfur eru notaðar til póstílutninga
til næsta kaupstaðar.
= § =
Liiiloleuiii ogr
vaxdúkur
Linoleum er ekki einungis hæfl
til þess að þekja gólfin í herbergj-
unum, heldur er það einnig ágætt
til margar annara heimilisnota. Það
má þekja með því neðri liluta eins
veggjarins í barnaherberginu, svo
smáfólkið geti teiknað og skrifað á
það eins og það langar til, og þannig
æft liuga og hendur áður en skóla-
vistin byrjar. Sá dúkur verður að
vera dökkur, einlitur eða rúðóttur.
1 eldhúsinu er gott að hafa smá-
töflu úr linoleum til þess að krota
á til minnis, því að þægilegt er að
geta alltaf þurkað út jafnóður, það
sem fellur úr gildi. Neðan undir
töfluna er gott að selja hillu fyrir
krít og svamp, og líka til að krítar-
mylsna falli ekki niður á gólfið.
Linoleum er einnig ágætt i smá-
bakka undir heitar matarskálar, til
þess að verja borðplötuna, þá má
skera með laufaskurði og rósum
eftir vild. Einnig má klæða með
því borð i eldhúsi, barnalierbergi og
vinnustofum. Það þolir betur en flest
önnur efni og enginn fæst um þó i
það komi rispur eða blettir,
Þá er það vaxdúkurinn. Hann
má nota til margra nytsamra hluta.
T. d. klæða með honum matreiðslu-
bækur í eldhúsinu, þvi að við hann
loðir engin fita eða matarblettir,
sem ekki má strjúka af með deigum
klút. Það má klæða með honum
allslags kassa og jafnvel gamla ball-
skó sem orðnir eru ljótir, þá má
vel nota þá sem heimaskó þegar
vorar, velja t. d. rauðan, grænan
eða bláan dúk, eða brúnan, fáist
liann. Allir kannast við hve gott er
að hafa vaxdúk á matborðum hvers-
dagslega, einkum þó þar sem börn
eru og vaxdúkapúða er gott að hat'a
i bílnum sínum til þess að sitja á,
það þykir mörgum þægilegt.
Gamlar stólsetur má klæða með
vaxdúk, sauma má úr honum „ráp-
töskur“ og svo margt sem þörfin og
hugkvæmni hverrar liúsmóður bend-
ir til í hvert skifti. Sumarbústaði
má beinlínis skréyta með fallegum
vaxdúkum, auk þess sem það er
ódýrt og hreinlegt. Hirðing vaxdúka
er fyrirhafnarlítil og auðveld.
= § =
Skemmtilegur stráhattur
fléttaður úr grófu strúi. Hann mynd-
ar skugga ú stœrð við regnhlíf, en
kolturinn, sem er úr sama efni og
kjóllinn, er þétt felldur og dregst
saman að ofan líkt og jólasveinshúfa.
Anna: — Er frú Háfells mikið á
móti því, að strákar og stelpur
gangi á sama skóla?
Maja: — Já, svo sannarlega. Eg
ímynda mér að hún ætiist til að
stúlkur fái svo strangt uppeldi, að
þegar þær sjái karlmann spyrji
þær: „Hvað er þetta, mammaf
Sveitatíska í U. S. A.
Leikmær ljósmynduð á sveitasetri
sínu klædd hinum fegursta búningi,
hvítri batisttreyju lagðri með irsk-
um kniplingum og bláu riktu pilsi
með mislitum leggingum.