Fálkinn - 09.05.1947, Page 5
FÁLKINN
5
Elizabeth prinsessa i skátabúningi. Hún hefir verið skáti síðan hún
var etlefn ára gömul.
Frá krýningarhátíð Georgs VI. Konungshjónin, prinsessurnar og Maria
ekkja Georgs V., amma prinsessanna, sjást hér á myndinni.
varpað til alls hreska hcinis-
veldisins.
24. 2. 1942 var hún gerð að
ofursta í Grenadier Guards.
28. 3: 1942 var hún fermd i
kapellunni i Windsor kastala.
20. 4. 1942 fékk hún fyrstu
opinheru heimsóknina. Prescott
ofursti í Grenadier Guards heini-
sótti liana l)á á 16 ára afmælis-
deginum og færði lienni að gjöf
brjóstnælu með demöntum.
3. 2. 1943 var hún gerð að
forseta Barnaverndarfélagsins
Iireska.
1. 5. 1943 varð hún heiðurs-
rektor Royal College of Music.
21. 10. 1943 framkvæmdi liún
fyrsta embættisverk sitt við skól-
anli og afhenti verðlaun fyrir
tvö siðustu ár.
24. 3. 1944 fór liún í fyrstu
opinberu förina með foreldrum
sinum.
30. 1. 1946 skírði liún skipið
„Royal Princess“ i Sunderland.
10. 7. 1946 var hún gerð að
heiðursdoldor við háskólann í
London.
23. 12. 1946 varð hún Chief
Ranger, eða foringi eldri deilda
kvenskátahreyfingarinnar.
Förin til Suður-Afríku.
Nú að undanförnu hefir prins-
essan, eins og kunnugt er dvalist
í Suður-Afríku með foreldrum
sínum og systur. Hefir verið
vakað yfir liverju fótmáli þeirra
og daglega horist fréttir af för-
inni.
Þegar þau komu til innfæddra
i Basutolandi, safnaðist múgur
og margmenni saman til að
bjóða þau velkomin. Fyrirkona
ein átti að flytja móttökuræðuna
og hafði verið gerður pallur til
ræðuflutningsins. En svo vildi
til, þegar hún steig í stólinn og
opnaði munninn til ávarps, að
ekkert hljóð kom frá henni. —
Henni varð svo um að sjá kóng-
inn, að hún missti málið um
stund. Margaret Rose, yngri
prinsessan fór að kíma, svo að
konugreyinu fór að líða illa og
varð að fá annan til að flytja
ræðuna. En það er í frásögur
fært, að Elizabetli stökk ekki
bros á vör, og mannfjöldinn
iylgdi dæmi liennar og stillti
sig. Þetta er í sjálfu sér ekki
merkileg saga, en sýnir þó, að
Elizabeth er ekki eins hlátur-
gjarnt og ungu fólki er yfirleitt
— eða hún hefir að minnsta
kosti töluvert vald yfir geðhrif-
um sínum.
Önnur saga um jafnaðargeð
og staðfestu prinsessunnar hefir
lika borist frá S.-Afríku. Þegar
hún framdi skírnarathöfn á skipi
í Port Elizabeth, var hvassviðri
og illt að heinja föt utan um
sig. Hún flutti ræðu af blöðum
við tækifærið, og hlýddi mikill
mannfjöldi á. Vegna livassviðris-
ins þurfti liún að halda í senn
bæði hattinum á höfðinu, hlöð-
unum, sem ræðan var rituð á,
og pilsinu, svo að það fyki ekki
upp í vindinum. Þótti fólkinu
ekki hvað síst til þess koma,
hve snilldarlega og festulega
henni tókst þetta.
Þegar þau komu til Maseru
í Basutolandi sá Elizaheth úti
í mannfjöldanum hóp af skáta-
stúlkum og fór hún undireins
til þeirra — „Þær hafa komið
til að sjá mig, og þær verða að
fá tækifæri til þess.“
í S.-Afríku hafa prinsessurnar
fengið mörg tækifæri til að
koma á hestbak og eins til að
Framh. á bls. H
ÍÉIÍIIf
maStm
RBMnJi
Mynd þessi var tekin fyrir nokkrum árum i hinum mikla hallargarði
við Windsor-höll. George konungur sést hér með dœtrum sinum, Eliza-
beth og Magarete fíose.
Þegar Elizabeth prinsessa var barn, dvaldist hún oft hjá afa sinum og
ömmu, George konungi V. og Mariu drottningu, á sveitasetri þeirra,
fíalmoralhöll í Skotlandi. Var þessi mynd tekin þar.