Fálkinn - 19.06.1953, Blaðsíða 5
FÁLKINN
5
voru víða og veitti ekki af, því að
um 0.500 manns varð að hjáipa. Sum-
ir urðu fyrir hnjaski og meiðslum
í stympingunum en yfirliðin voru þó
algengasta meinið.
Krýningarathöfnin í kirkjunni
liófst klukkan 11, þá voru allir
gestir fyrir löngu komnir hér á sinn
stað og drottningin líka. Og nú missa
áhorfendurnir sjónar á fylkingunni,
sem þeir fengu að sjá á leiðinni milli
konungshallar og kirkju. Varðmenn-
irnir frá Tower, sem gæta skyldu
krúnugripanna komu fyrstir klukkan
8, en tíu mínútum síðar fóru gest-
irnir að koma. Það voru þjóðhöfðingj
ar nýlendnanna sem komu fyrir,
klæddir litskrúðugum búningum.
Fyrstur kom soldáninn af Keletan á-
j.amt Salote Tupou drottningu frá
Tongaeyjum og svo hver eftir annan af
hinum einkennilegu furstum nýlendu-
þjóðanna. Næst komu þjóðhöfðingjar
Evrópurikjanna eða fulltrúar þeirra,
þ á. m. Olaifur Noregskrónprins og
Martha krónprinsessa, Bernhard
drotningarmaður frá Hollandi, Bertil
Svíaprins, allir í viðhafnar-einkennis-
húningi. — í næsta flokki komu for-
sætisráðherrar bresku samveldis-
landanna, sir Winston Churcliill og
frú hans í fyrsta vagni, þá forsætis-
ráðherra Pakistans og Nehru for-
sætisráðherra Indlands, svo Malan
forsætisráðherra Suður-Afriku og
loks forsætisráðherrar Ástraliu, Nýja
Sjálands, Qeylon og Kanada.
Nú verður hil í fylkingunni en svo
kemur vagn Elízahethar ekkjudrottn-
ingar. Og svo kemur drottningar-
sveitin: fjöldi háttstandandi herfor-
ingja ýmist gangandi, akandi eða ríð-
andi, þar á meðal eru riðandi hinir
fjórir marskáikar Bretlands, Monf-
gomery af Alamein, Alexander jarl
af Tunis, Ironside lávarður og Ckaude
Auchinleck. Næst kemur hljóínsveit
með riðandi trumbuslagará i farar-
broddi. Næst á eftir ríður einn mað-
ur og gangandi á eftir „boatmaster"
drottningar og átta „waterman“ í
í rauðuni jökkum og stuttbuxum og
fangamark drottningar ísaumað á
bakinu. Og svo foringjasveit úr iíf-
verðinum. Og nú ætlar allt að ærast
og tryllast þvi að jiarna kemur drottn-
ingarvagninn allur gylitur, álta metra
langur og rúðurnar svo stórar að
fólkið sér drottninguna og Philip her
loga, sem heilsa til hægri og vinstri.
Næst á eftir vagninum kemur riddari
með ríkisfánann á stöng og loks her-
toginn af Gloucmester föðurbróðir
drottningarinnar og Mounbatten jarl
af Burma, frændi Philips hertoga.
Krýningin.
Kirkjan er öM skreytt og ber mest
á guMslit og rauðu á veggjum og stoð-
um, en bliár dregill er eftir endilöngu
kirkjugólfinu, frá gröf óþekkta her-
mannsins frammi við dyr og upp að
hásætunum tveimur i kórnum. Drottn-
ingin kenmr inn með biskupana af
Durham og af Bath og Welles sinn
til hvor.rar liliðar og allir gestirnir
standa upp, skikkjuklæddir aðals-
menn öðrumegin gangsins og hefðar-
frúrnar hinumegin. Næst eftir drottn-
ingunni gangá erkibiskuparnir af
Kantaraborg og York i baldýruðum
kópum og með gyllta hirðsstafi í hönd.
Þá kemUr hertogi með kórónu í flau-
elssvæfli og tveir aðalsmenn með tvo
veldissprota og tvö sverð. Um leið og
drottningin kemur að grátunum eru
þeyttir herlúðrar og drengjasöng-
flokkur syngur: — Vivat, vivat, vivat
Regina Elisazetha! (Lifi drottningin
Elizabeth).
Nú eru krúnugirðirnir lagðir á
altarið, en drottningin fellur á hné
á bænabrík við altarið. Kjóldragið
er svo langt að sex stúlkur verða að
hagræða því í hvert skipti sem drottn-
ingin hreyfir sig. Nú hefst sálmasöng-
ur og drottningin sest í hásæti við
altarishornið. Biskuparnir tveir víkja
ekki frá henni og nærri henni standa
lordkanslarinn, lordkammerherrann
og lordmarskálkurinn. Erkibiskupinn
af Kantaraborg gengur fram og segir
hátt: „Herrar m'ínir, hér kynni ég
ykkur drottningu yðar, Elízabeth, tvi-
mælalaust réttan stjórnanda ríkis
þessa, og sem þið í dag eruð komnir
lil að liylla og heita að þjóna. Eruð
þið fúsir til þess?“ — Fjórum sinnum
mælir erkibiskupinn þetta fram og
snýr sér til skiptis í austur, vestur,
norður og suður, en söfnuðurinn svar-
ar í hvert sinn: „God save Queen
Elizabeth!" Drottningin hefir staðið
upp meðan á þessu stóð en sest nú
aftur og nú gjalla heriúðrar og siðan
tekur við sálmasöngur og að honum
loknum gengur erkibiskup fyrir
drottningu og spyr:
— Frú, eruð þér reiðubúin að vinna
eiðinn?
— Eg er fús til þess, svarar drottn-
ingin.
Og svo byrja hinar æfagömlu spurn-
ingar erkibiskupsins — hvort drottn-
ingin vilji stjórna löndum sínum eftir
lögum þeirra, að lög og réttur sam-
fara miskunnsemi ráði dómum lienn-
ar, að hún verndi evangeliska mót-
mælendatrú, og drotlningi svarar
jafnóðum. — Síðan stendúr drottn-
ingin upp og gengur að altarinu og
í Westminster Abbey.
Lundúnarbúar hylla Elizabethu drottningu og mann hennar Philip hertoga á leið þeirra frá Westminster Abbey
til Buckinghamhallar.