Fálkinn - 06.07.1956, Síða 3
FÁLKINN
3
$K3LHOLTj5H&TTÐTN
Veglegasta hirkjuliátíð, sem holdin hefir verið ó íslandi
iSkálholtshátíðin, sem haldin var degi á sunnudagsmorguninn og fram
um síðustu lielgi til minningar um yfir miðjan dag var óslitinn bifreiða-
það, að 900 ár eru iiðin frá stofnun straumur að Skálhotti, og hafði verið
fyrsta biskupsstólsins hér á landi, settur einstefnuakstur frá vegamót-
fór hið besta fram, og mun tvímæla- unum að Selfossi að Skálbolti. Um
iaust vera veglegasta kirkjuhátíð, sem morguninn var mikil veðurbliða og
lialdin hefir verið hér á landi. Sóttu náttúran skartaði sínu fegursta. Há-
hana 7—8000 manns, og um 1100 tíðargestirnir dreifðu sér um stað-
bifreiðar munu hafa flutt fólk að inn og nutu hinnar miklu blíðu og
Skálholti til þess að vera á hátíðinni. náttúrufegurðar. Fyrir neðan Kirkju-
Skipulag hátíðarsvæðisins i Skál- kinnina höfðu verið reistir miklir
Síðasta dómkirkjan í Skálholti (Brynjólfskirkja) reist 1650—1651.
Mynd þessi er af ííkani hinnar nýju Skálholtskirkju og embættisbústaðnum þar, eftir uppdrætti Harðar Bjarna-
sonar húsameistara ríkisins. (Ljósm.: P. Thomsen).
holti og umferðarinnar til staðarins
og frá var þeim, sem hlut eiga að máli
til mikils sóma. Dagskrá hátiðarhald-
anna var einnig mjög glæsileg, þótt
hún hafi ef til vill verið nokkuð teygð.
Frá því klukkan hálftíu fyrir há-
pallar með kór, þar sem liinu forna
altari Skálholtskirkju hafði verið
komið fyrir, en á pallinum var gamli
ræðustóliinn.
Klukkan ellefu hringdu hinar nýju
kirkjuklukkur, sem eru gjöf frá Norð-
mönnum og Svíum, hátiðina inn, en
siðan gengu á annað hundrað hempu-
klæddir prestar að hátíðapallinum.
Fremstir gengu biskupssveinar, þá
biskup Islands og vigslubiskupar, síð-
an erlendir biskupar og loks prestar.
Hátíðarmessan hófst með því, að
prestur staðarins, séra Guðmuiidur
Óli Ólafsson, flutti bæn úr kórdyrum.
Biskupinn yfir íslandi, lierra Ás-
mundur Guðmundsson prédikaði, en
altarisþjónustu önnuðust ásamt hon-
um séra Bjarni Jónsson og séra Sig-
urður Stefánsson. Við messuna söng
340 manna blandaður kór undir stjórn
dr. Páls Isólfssonar. Mun það vera
stærsti blandaður kór, sem sungið
hefir á íslandi. — Messan var mjög
hátiðleg og eftirminnileg öllum, sem
á hana hlýddu.
Að lokinni guðsþjónustu lagði
biskup hornstein hinnar nýju dóm-
kirkju, en síðan var gert hlé til kl.
2 e. h., er forseti íslands setti liátíð-
ina með ávarpi. Síðan var flutt há-
tíðarkantata dr. Páls ísólfssonar, sem
er gerð við Ijóð séra Sigurðar Ein-
arssonar.
Aðalræðu dagsins flutti prófessor
Magnús Jónsson, sem rakti andlega
og veraldlega sögu Skálholtsstaðar.
Síðan fluttu hinir erlendu full-
trúar ávarp. Voru það þeir Ölgaard
biskup frá Danmörku, Smemo, full-
trúi norsku kirkjunnar og Lút-
herska heimssambandsins, Salomies
erkibiskup frá Finnlandi, Björk-
cpiist frv. Stokkhólmsbiskup frá Svi-
þjóð, séra Valdemar Eylands frá
Kanada og Joensen prófastur frá
Færeyjum. Hinir erlendu gestir sögðu
frá gjöfúm, er þjóðir þeirra hygðust
færa hinni nýju kirkju, cn Danir gefa
til hennar kirkjuorgel, Norðmenn
Sviar og Finnar kirkjuklukkur, Fær-
Framhald á bls. 14.
Skrúðganga prestvígðra manna held ur til hátíðarsvæðisins.
(Ljósm.: Gunnar Rúnar).
Séð inn á hátíðarpalMnn, þar sem biskup er í kór með vígslubiskupum. Til beggja handa eru prest-
vígðir menn, en þeir voru all's um 100 á hátiðinni, og siðan gestir. (Ljósm.: G. Rúnar).