Fálkinn


Fálkinn - 06.03.1959, Síða 10

Fálkinn - 06.03.1959, Síða 10
10 FÁLKINN ® I I § BANQ$1 HLUMPUR Myndasaga fyrir börn 134. — Þaö er svo að sjá, að við höfum fengið gesti, meðan við vorum á Everest. Lik- — Sœl vertu, Gleraugnagláma mín — ert ])ú að þvo lega hafa þeir lieyrt, að við værum á heimleið, og af því að þeir áttu ekkert núna? -— Jú, ætli ekki það, Klumpur minn. Eg hefi flagg liafa ])eir flaggað með þvottinum sínum. — Klumpur! Þá ætla ég líka að nú hugsað um skipið ykkar meðan þið voruð fjarver- setja upp þvottasnúru og hengja hálsbindið mitt á hana. Ég þarf að þvo ])að andi, og í hjáverkunum hefi ég alltaf verið að þvo sem er. þvott. — Undir eins og þú ert búin að vera fóta- skemill, Peli, verður þú að sækja grófan bursta, því að á buxurnar hans Skeggs verð ég að nota bæði krafta, grænsápu og lielst tvo bursta. — Þú nnint hafa undið buxurnar hans Skeggs vel áður en þú hengdir þær til þerris. Hoimm er nefnilega svo kalt á höndunum, þvi að liann hefir enga buxnavasa að stinga þeim i. — Mér finnst enn, Klumpur, að þessi þvott- ur sé mesti óþarfi. — Vertu ekki að gcra þér rellu út af því, Skeggur. Buxurnar þorna fljótt. Stingtu höndunum ofan i skóna á meðan. — Ef spegillinn segir satt, er ég orðinn myndarlegasti maður. — Flýttu þér nú að komast í buxurnar, Klumpur, svo að við getum komist út á sjó aftur; ég er orðinn leiður á öllum þessum fjöllum! — Gerðu svo vel, Gleraugnagláma, hérna — í land með ykkur, krakkar. Ég þorði ekki er fullur bali af buxum. Ef þú átt alla þessa annað en binda þau saman, ef eitthvert þeirra króa veitir þér ekki af að eiga nóg af bux- skyldi detta í sjóinn. um þegar þeir stækka. Lögregluþjónninn: — Þér eruð tvi- niælalaust mesti ökuklaufinn i horg- inni, og ég skal sjá um að ökuskírtein- ið yðar verði tekið af yður. — Ég mana yður til að gera það! — Nú, eruð þér ósvífinn í þokka- bót. — Nei, ég er ekki ósvifinn — og hefi aldrei átt ökuskírteini. —0— Eiríkur litli er óþreytandi að spyrja. Hann vill vita hvers vegna eggin séu ílöng, hvers vegna liestur- inn hafi fjóra fætur og hvers vegna kýrin liafi ekki fimm, hvers vegna birta komi af ljósi og svo framvegis. Og faðir hans er skynsamur maður, sem reynir að svara öllum spurning- um, þolinmóður eins og engill. En einu sinni gengur þó fram af lionum, svo hann segir: — Heyrðu, Eiríkur minn. Hefurðu ekki heyrt um litla drenginn, sem spurði svo mikið, að hann breyttist í spurningarmerki. — í spurningarmerki? — Já. — Beglulegt spurningarmerki? — Já, reglulcgt spurningarmerki. — Heyrðu, hvernig fór liann þá að halda í punktinn, sem er neðan undir merkinu? —O— Og svo var það Gudda sem sagði: — Ég varð svo liissa á að sjá þennan laglega, unga mann, að ég trúði varia mínum eigin eyrum ... —0— — Er þetta nauðsynlegt til að fara í bað?

x

Fálkinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fálkinn
https://timarit.is/publication/351

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.