Fálkinn - 22.03.1961, Qupperneq 6

Tveggja hæða hús á leiksviði
ÞAÐ var engin sýning i Þjóðleikliús-
inu þetta kvöld. Samt voru menn að
starfi — leiktjaldamennirnir. Hálf-
karnir húsveggir teygðu sig liátt til
lofts á hringsviðinu og það var auð-
séð að 'hér var stórliýsi i smíðum.
Menn stóðu efst i stigum, aðrir bogr-
uðu yfir spýtum, en fremst á sviðinu
sat maður við horð. Fyrir framan
hann á horðinu var lítið líkan af sér-
kennilegu húsi, sem var að rísa í
margfaldri stærð á sviðinu.
Maðurinn við borðið er Guðni Bjarna-
son leiksviðsstjóri. — Nei, ég get nú
ekki gefið upp hvað þessi sviðsetning
kemur til með að kosta, en það er ó-
hætt að segja að ekkert verður til spar-
að að gera sýninguna eins glæsilega úr
garði og hægt er, segir Guðni.
Það er verið að smíða leiktjöld fyrir
sýninguna á „Nashyrningunum", og þau
verða mjög viðamikil. Húsið verður á
tveim hæðum. Fyrst er leikið á neðri
hæð hússins og þegar því er lokið lyft-
ist efri hæðin upp (það verður gaman
að sjá!), sviðið snýst og efri hæðin kem-
ur svo niður á sviðið og leikurinn held-
ur áfram.
— Þetta verður sláandi ef þetta geng-
ur vel, segir Guðni og bætir við: —
Þetta tekst áreiðanlega vel, við höfum
hugsað þetta út í æsar. Við verðum að
smíða gólf á efri hæðinni, sem þarf að
halda sjö leikendum. Efri hæðin verður
hálft tonn að þyngd og við höfum farið
yfir alla víra, sem eiga að lyfta hæðinni,
til að tryggja okkur gegn allri slysa-
hættu.
— Hvað er svo með þessa nashyrn-
inga?
— Nashyrningarnir koma aldrei fram
nema sem myndir. Fyrst er dregið fyrir
gasteppi með mynd af meðalstórum
nashyrningi og í lokin, þegar nashyrn-
ingarnir hafa náð yfirhöndinni, kemur
feiknastór nashyrningur fram á tjald-
inu.
— Hvað vilt Þú segja um þessa sýn-
ingu?
— Ég mundi segja, að hér sé um að
ræða nýstárlega og sérkennilega sýn-
ingu að mörgu leyti, og ég held að hún
muni falla fólki í geð — við höfum
aldrei verið með neitt þessu líkt. Áhug'i
virðist vera mikill því fólk er byrjað
að hringja og spyrja um hvenær sýn-
ingar eigi að hefjast.
— Hvenær byrjaðir þú að starfa að
leiktjaldagerð?
— Ég byrjaði í Iðnó 1938 og var þar
til ársins 1950, er ég kom hingað.
— Hvernig stóð á því að þú byrjaðir
í þessu starfi?
— Ég var nú byrjaður á að lesa lög-
fræði en varS að hætta er faðir minn
lézt. Ég var byrjaður í Iðnó strax í
Menntaskóla og hafði gaman af þessu.
Ég varð fastráðinn í Iðnó 1940. Ég hef
ekki haft tíma eða tækifæri til að læra
utanlands — ég fór út þegar við sýnd-
um Gullna hliðið í Danmörku og Noregi
og þá fórum við með leiktjöldin með.
— Var munur á að setja leiktjöld
upp þar?
— í Noregi. Plássið til hliðar við svið-
ið var svo gott. Það háir okkur mikið
hve við höfum lítið pláss. Það er erfitt
þegar við erum með 4—5 verk gangandi
í einu.
— Það er auðvitað munur á að starfa
hér en í gömlu Iðnó.
— Það er nú líkast til. En við höfð-
um nú tólf senur í Pétri Gaut hér á
Guðni Bjarnason, leiksviðsstjóri
Þjóðleikhússins, tekur mál af líkan-
inu, og Ingvi Guðmundsson bíður
eftir að hann umreikni það, svo að
það passi við bygginguna á sviðinu.