Fálkinn - 22.03.1961, Síða 7

Leiktjaldamenn
Þjóðleikhússins voru
önnum kafnir við
byggingu eins stærsta
leiksviðs hérlendis, er
FÁLKINN heimsótti
leikhúsið nýlega. Þeir
eru (talið frá hægri):
Þórarinn Guðmunds-
son, Gísli Árnason,
Guðni Bjarnason,
leiksviðsstjóri, Ingvi
Guðmundsson og Sig-
urður Eggertsson.
stríðsárunum og þá aðstoðuðu okkur 5
norskir hermenn er voru staddir hér.
Þeir komu af einskærum áhuga. Þá
máttum við ekki hreyfa okkur af svið-
inu á meðan verið var að leika.
— Hvað eru leikararnir hátt uppi þeg-
ar þeir leika á efri hæðinni?
— Þeir eru 2% meter frá gólfi.
— Þeir ættu að hafa áhættuþóknun.
Guðni brosir.
— Þegar nashyrningarnir vinna sig-
urinn þá flýr fólkið út um glugga á
efri hæðinni og slökkviliðið tekur á
móti þeim — það er sem ég sjái suma
koma út um gluggann.
Guðni er kímileitur.
★
Þetta kvöld eru fjórir leiktjaldamenn
að starfi auk leiksviðsstjórans. Daginn
eftir átti að rífa leiktjöldin niður til að
rýma fyrir öðrum. Síðan eru þau dregin
fram aftur og aftur þar til þau eru full-
búin. Leiktjaldamennirnir vinna í vökt-
um, frá 8—5 og frá 6 og þar til sýn-
ingu er lokið.
Erlendis fara leiksviðsstjórar í sér-
staka skóla og það eru oftastnær arki-
tektar, sem gerast leiksviðsstjórar, því
þetta heyrir eiginlega undir byggingar-
list.
Ingvi Thorkelsson heitinn var fyrsti
leiksviðsstjóri í Þjóðleikhúsinu og hafði
hann numið fræði erlendis. Guðni var
fyrst verkstjóri hjá honum, en nú er
það hann og Jón Aðalsteinn Jónsson,
sem sjá um leiksviðsstjórn.
— Þetta er komið í blóðið, sagði
Guðni, ég hef nú verið við þetta í 23 ár
meira og minna. Ég hef alltaf jafn mikla
ánægju af þessu.
★
Nú skal það játað, að við höfum ekki
hugmynd um hvers vegna nashyrningar
eru líklegastir til að sigra heiminn. Það
hlýtur að koma fram í leikritinu. En
við höfum aflað okkur ágætra upplýs-
inga um nashyrninginn:
Nashyrningur er stórt, klunnalegt dýr,
með þykka húð er liggur í fellingum og
á heimkynni í sumum hlutum Afríku og
Asíu. Nashyrningurinn heíur ýmist eitt
eða tvö hom á nefinu.
Þetta voru orðabókarupplýsingar.
Ævintýraskáldið góðkunna, Rudyard
Kipling, samdi ævintýri um nashyrning-
inn er heitir: Hvers vegna húðin á nas-
hyrningnum er hrukkótt, og hefur það
birzt í þýðingu Halldórs Stefánssonar.
Sagan segir frá eldsdýrkanda, sem bjó
einn á eyju og eitt sinn er hann ætlaði
að fara að borða „kom nashyrningur
með horn á nefinu, tvö svínsleg augu
og dónalegt fas“ ... „Hann leit út eins
og nashyrningur úr örkinni hans Nóa,
nema hvað hann var miklu stærri. Engu
að síður var hann ruddalegur í fram-
komu, og hann er ruddalegur í fram-
komu enn í dag og mun aldrei verða
öðruvísi en ruddalegur í framkomu".
Nashyrningurinn gerði ýmislegt á hluta
elddýrkandans, en elddýrkandinn hugs-
aði honum þegjandi þörfina. Eitt sinn
varð svo heitt í veðri, að allir afklædd-
ust því sem þeir voru í, þar á meðal
nashyrningurinn, en „á þeim dögum var
húð hans hneppt með þrem tölum neð-
an á kviðnum og leit út eins og regn-
kápa“. Nashyrningurinn óð út í sjóinn
til að kæla sig en skildi eftir kápuna
og þá greip elddýrkandinn tækifærið og
nuddaði gamalli og þurri kökumylsnu
og brenndum kúrenum í húðina. Svo
kom nashyrningurinn og klæddi sig í
Framh. á bls. 32.
Leiktjaldamenn vinna viö að reisa hið mikla hús á sviðinu. Til hægri:
Sigurður Eggertsson að ganga frá efri hæðinni. Til vinstri: Þórarinn Guð-
mundsson við mælingar.