Fálkinn - 05.09.1962, Side 9

Sveinn Sæmundsson ræðir við tvo mi&la
frá Akureyri, Ólaf Tryggvason, höf. bók-
arinnar HÚGLÆKNINGAR, sem varð met-
sölubók fyrir jólin í fyrra, og kornungan
miðil, Ólaf Baldursson
Meðan prestar messa fyrir hálftómum kirkjum
utan jól og páska, sértrúarflokkar, sem boða
víti og kvalirnar, vaða uppi og viðurkennt er,
að andlegt líf meirihluta þjóðarinnar sé á bág-
bornu stigi, koma tveir menn til höfuðstaðar-
ins norðan af landi, huggandi hrygga og linandi
þjáningar sjúkra. Þessir menn láta lítið yfir
sér, vinna störf sín í kyrrþey og ef bryddað
er upp á umræðum um trúmál, andlega reynslu
og það sem er óskiljanlegt, en eigi að síður stað-
reynd, lækningar sjúkra með andlegum krafti
og aðstoð góðra handan landamæranna, ein-
kennist ræða þeirra af hógværð og mannkær-
leika.
Annar er maðurinn kominn fram yfir miðjan
aldur, hinn unglingur á þroskaskeiði, því þótt
þeir nafnarnir Ólafur Tryggvason frá Hamra-
borg og Ólafur Baldursson frá Hlíðarenda við
Akureyri, eigi sameiginleg áhugamál, séu ef
svo má að orði komast tengdir andlega, eru
þeir fljótt á litið sinn af hvorri kynslóð, ann-
ar fæddur um aldamót, hinn í 'heimsstyrjöld-
inni síðari.
,Ég hitti þá nafnana á heimili vinar þeirra
fyrir nokkrum kvöldum. Hafði leitað þeirra nær
daglangt; það var síðasti dagurinn í sumarleyf-
inu. En er mér að lokum tókst að ná fundi
þeirra, fann ég samstundis að deginum hafði
verið vel varið.
Erindið var að fá staðfestar upplýsingar um
atburði, sem nýlega höfðu skeð.
Er ég kom, voru þeir nafnarnir enn við störf
og sýnilega þreyttir, er dagsverkinu var lokið.
Það varð að samkomulagi, að við ræddumst við
næsta kvöld.
Við höfðum setið stundarkorn og rætt dul-
ræn efni. Vesturloftið var ennþá bjart og nota-
legt rökkur í stofunni. Ég spurði Ólaf Tryggva-
son um bókina hans, Huglækningar, sem kom
út s.l. vetur og varð metsölubók. Vitanlega hefði
ég ekki þurft að spyrja um ýmislegt, því að
bókin skýrir afstöðu höfundar í mörgum mikil-
vægum málum. Við ræddum áhrif, góð og ill,
útstreymi, og Ólafur sagði: Menn finna mis-
munandi áhrif í návist hvers annars, en það
stjórnast ekki ævinlega af því sem menn kalla
gott og illt. Áhrif einnar persónu geta valdið
annarri vanlíðan, en verið þriðju þægileg. Það
er vegna þess, að þeir, sem eru andlega skyldir,
finna þægilegan hugblæ í návist hvers annars
og góður vilji og góðar hugsanir gefa ávallt
jákvæð áhrif.
— Er það satt, sem stendur í bókum, að
hver og einn hafi geislabaug eða áru, eins og
það er kallað þar?
Ólafur Baldursson: Hver einasti maður hef-
ur þetta sem þú kallar áru, og hún er mismun-
andi, alveg eins og útstreymi hvers og eins.
— Er það einnig rétt, að litur þessa útstreym-
is sýni gáfnafar og manngerð?
Ólafur Baldursson: Ég sé ekki mikla liti, en
eins og ég sagði, þá er þetta mjög mismunandi.
— Hvað segið þið um trúna almennt? Er hún
nauðsynleg til þess að kraftaverk geti gerzt?
Ólafur Tryggvason: Já, sönn trú á eilífan
kærleika er jákvæðasta eigind mannsins. Án
hennar geta engin kraftaverk gerzt. Það er
sannreynt, að sá sem trúir á himininn og hrein
öfl, er betur staddur en hinn, sem ekki trúir.
Góðu öflin handan landamæranna eiga auðveld-