Fálkinn - 18.05.1964, Side 40

►
lívengðióðin
Framhald af bls. 34.
Hvvtlaukssmjör. Merjið hálf-
*n bita úr hvítlauk með hníf,
saxið laukinn smátt ásamt
steinselju. Hrært saman við
smjör, sem kryddað hefur verið
með dálitlum sítrónusafa og
ögn af salti.
illukreminu hellt heitu yfir
appelsínurnar.
Eggjahvíturnar stífþeyttar
með 1 msk af sykri í hverri
hvítu. Smurt yfir vanillukrem-
ið. Sett inn í heitan ofn 175°.
Bakað í um 10 mínútur.
Borið fram volgt.
Prjónuð sumartaska
Framhald af bls. 35.
Franskur appelsínuábætir.
2 appelsínur
5 dl mjólk
y2 vanillustöng
1 msk. maizenamjöl
1 msk. hveiti
1 dl sykur
ögn af salti
2 eggjarauður
3—4 eggjahvítur
3—4 tsk. sykur.
Apelsínurnar flysjaðar, og
skornar í þunnar sneiðar, sem
skornar eru í tvennt. Raðað í
smurt eldfast mót. Sykri stráð
yfir. 4 dl mjólk hituð ásamt
vanillustönginni, hveiti og
maizena hrært út með 1 dl
kaldri mjólk. Hrært út í mjólk-
ina þegar sýður, soðið 3—5
mínútur. Hrært saman við
eggjarauðurnar, sem hrærðar
hafa verið með 1 msk. af sykri.
Hellt í pottinn aftur, þeytt vel,
þar til komið er að suðu. Van-

Félagsprentsmiöjan h.f.
Spítalastíg 10
Sími 11640.
Prentun á bókum
blöðum
tímaritum.
Alls konar eyðublaðaprentun
Vandað efni
ávallt fyrirliggjandi.
Gúmstimplar afgreiddir
m^3 lillum fyrirvara.
Leitið fyrst til okkar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Spítalastíg 10. — Sími 11640.
Brjótið mjóan saum inn af op-
inu og kastið það saman í hönd-
unum.
Leggið bastið saman, látið
réttuna mætast og saumið
saman hliðarnar með basti.
Látið vera um 14 cm rifu niður
í hliðarnar hvorum megin.
saumið fóðrið saman á sama
hátt. Setjið fóðrið niður í tösk-
una og festið því með nær
ósýnilegum sporum meðfram
opunum í hliðunum. Leggið
efri hluta töskunnar hvorum
megin yfir sinn hvorn hringinn
og saumið niður á röngunni.
Ýtið því næst hliðunum fast
saman á hringjunum og festið
við hliðavnar með basti. Heklið
lykkju um 12 cm langa með
lausa pinnanum og röð af fasta-
pinnura þar ofan í. Saumið
lykkjuna fasta fyrir miðju
annars vegar og hnapp hins
vegar, svo að taskan lokist rétt.
ír nautakjöti
Kapers
Smá kryddsíld
Smjör.
Mótuð búff úr kjötinu, sem
steikt er ísmjöri. Þau eiga að
vera rauð að innanverðu.
Kryddað með salti og pipar.
Sítrónusneið lögð á hvert búff
ásamt kapers og síld. Einnig
smjörbiti látinn á.
Nautakjöi með spaghetti.
y2 kg nautahakk
1 laukur, saxaður
Smjör
Salt, pipar
Tómatkraftur
V2 kg tómatar
2 dl rjómi
Soðið spahetti
Rifinn ostur.
Laukur, nautakjöt og tómat-
ar brúnað. Kryddað með salti
og pipar. Tómatkrafti og rjóma
hrært saman við, soðið 4—5
mínútur. Soðnu spaghetti
blandað saman við. Miklu af
rifnum osti stráð yfír.
Buff „Stroganoff“.
y2 kg nautakjöt, lærvöðvi
Smjör
2 y2 dl soð
2 msk. hveiti
Salt, pipar
2 laukar
1 dl súr rjómi
T dl tómatkraftur
Salt, pipar.
Nautakjötið skorið í bita,
laukurinn í sneiðar, brúnað í
smjöri. Búin til sósa úr soðinu,
hveiti, rjóma og tómatkrafti.
Hellt yfir kjötið. Kryddað með
salti og pipar. Soðið við hægan
hita, þar til kjötið er meyra.
Sorya
Framhald af bls. 9.
skip til að flytja olíuna, heldur
einnig vel skipulagðan félags-
skap til að afla markaða í öðr-
um löndum.
Þegar Englendingar höfðu ró-
azt nokkuð, gerðu þeir okkur
tilboð:í framtíðinni, sögðu þeir,
voru þeir reiðubúnir að reka
olíurekstur okkar fyrir helm-
ingaskipti arðsins. Okkur fannst
að nú loksins mæltu þeir orð
af viti, en dr. Mossadeq óskaði
ekki eftir neinu samstarfi við
þá. Hann skipaði persnesku
starfsmönnunum við Abadan
að leggja niður vinnu fyrir
enska félagið.
Þess vegna hafði Ensk-pers-
neska olíufélagið hætt störfum
í júlí 1951 og hafði rekið alla
brezku starfsmenn burt. Um
það leyti var deilumálið lagt
fyrir Alþjóðadómstólinn í Haag.
En doktor Mossadeq hafði neit-
að frá upphafi að fara eftir
dómi dómstólsins, því að hann
var sannfærður um, að hann
gæti komið olíuhreinsunarstöðv-
unum á stað aftur með inn-
lendu vinnuafli og að honum
yrði ekki skotaskuld úr að
selja olíuna okkar um allan
heiminn.
Wtr annig stóðu leikar, þeg-
ar ég kom aftur frá Zurich. Dr.
Mossadeq var þá nýfarinn til
New York til að skýra málstað
sinn í' Öryggisráðinu. Ráðið
samþykkti að hafa ekki afskipti
af málinu fyrr en Alþjóðadóm-
stóllinn í Haag hefði kveðið
upp úrskurð sinn. Síðan hélt
Mossadeq til Washington og fór
fram á að fá lán að upphæð 122
milljónir dollára til að bjarga
þjóðinni frá gjaldþroti. Hann
fékk 23,4 milljónir dollara.
Það var auðvitað ekki nema
dropi í hafið. Ástandið í íran
fór dagversnandi. Vélfræðing-
ar okkar reyndust óhæfir til að
koma starfsseminni í Abadan í
eðlilegt horf aftur. Þar sem eng-
ir viðgerðarmenn voru lengur
til að gera við tækin skemmd-
ust þau fljótt. Olíupípurnar
voru tómar, þrærnar tómar og
höfnin við Rauðahafið varð eins
og draugabær.
Dr. Mossadeq hafði heitið al-
þýðunni að þjóðnýfingin mundi
bæta lífskjör þeirra. En í stað
þess var nú ríkiskassinn nær
tómur. Engir peningar voru til
að greiða starfsmönnum ríkis-
ins laun þeirra. Hungursneyð
varð um allt landið. Þegar for-
sætisráðherrann kom heim frá
Ameríku hinn 23. nóvember
kvaddi keisarinn hann sam-
stundis á fund sinn og mælti:
• n.
„Ef við höldum þessari stefnu
rambar íran á barmi glötun-
ar. Við verðum að reyna að ná
samkomulagi við Englendinga,‘‘
„Aldrei, yðar hátign!“ hróp-
aði Mossadeq örvita af bræði.
„Ég mun aldrei samþykkja að
selja frumburðarrétt okkar fyr-
ir baunir.“
í janúar 1952 skipulagði hann
mótmælagöngu gegn Bretum
og lét loka öllum brezkum
skrifstofum. Herra Averil Hary-
man kom til Teheran ásamt
nokkrum olíusérfræðingum og
bauð honum lán frá Alþjóða-
bankanum til að koma starf-
seminni í eðlilegt horf, en einn-
ig hann varð að hverfa á braut
án þess að tekizt hefði að koma
nokkru tauti við forsætisráð-
herrann.
Hinn aldni leiðtogi varð stöð-
ugt meiri og meiri æsingamáð*
ur. Til að leiða athyglina frá
hinum hrapallegu mistökum
sínum hóf hann nú ofsalegan’ á-
róður gegn keisaranum og hirð
hans. Skyndilega var allt mögu;
legt athugavert við Pahlavel
fjölskylduna. Þeir voru á laun
„í slagtogi við Englendinga jo'g
Ameríkana," og ef keisarinpj
var að skipta upp jarðeigniírtr
sínum gerði hann það eingöngu
„í áróðursskyni.“
Mjl;
ohammed Reza stóð nu
andspænis í alvarlegum vanda.
Hann hefði kosið að bera hönd
fyrir höfuð sér, en um það leyti
hefði almúginn litið á nokkra
opinbera andstöðu við Mossaj
deq sem landráð. Hann vá*
sömuleiðis meiri föðurlands|
vinur en svo, að hann fengi
sér að ráðast að forsætisráðherr*
anum, meðan samningar við
valdamenn á Vesturlöndum
stóðu yfir.
Svo að til að byrja með gerði
40 FÁLKINN