Fálkinn - 19.10.1964, Qupperneq 22

SMASAGA
EFTIR
KOLBEIIM
FRÁ STRÖIMD
Einkennileg saga
um ungan mann,
sem kemst undir
áhrifavald
látinnar kenu
Ég minnist þess nú, er ég hugsa til baka,
að ég var gripinn einhverri undarlegri
kennd, þegar ég kom inn í herbergið.
Hún hvarf samt fljótt, og atvikið gleymdist
í bráð. Ég gerði mér þá enga grein fyrir
orsökinni, og hún er mér raunar jafn-
ókunn nú. Og þó hef ég einmitt þá orðið
háður einhverjum óskiijanlegum dular-
mætti, sem vísast er, að ég losni aldrei við.
Ég var ókunnur I bænum, nýkominn
utan af landi, og það var allt of dýrt að
búa á gistihúsi. Ég fór því fljótlega að
leita að húsnæðisauglýsingum í blöðunum.
Það var fyrsta auglýsingin, sem ég ias,
sem beindi mér á þennan stað.
Þetta var lítið hús við Vesturgötu og
fremur fátæklegt útlits. Ég drap á dyr,
því engin var bjallan. Eftir stundarbið
heyrðist lágt fótatak og svo ískraði í lykli,
sem snúið var í gamalli og stirðri skrá.
Hurðin opnaðist í hálfa gátt, og lítil grá-
hærð kona stóð þar í gættinni. Hún var
nokkuð við aldur og varfærnisleg á svip.
Þegar ég bauð henni góðan daginn, skotr-
aði hún augunum tortryggnislega til mín
og tók mjög lágt undir. Hún hleypti mér
þó inn í húsið, en með hálfgerðum dræm-
ingi að mér fannst, og svo lokaði hún dyr-
unum vandlega og hljóðlega á eftir sér.
Herbergið var á loftinu og að nokkru
leyti undir súð. Hún reyndi ekkert til að
ota því fram, og hún spurði einskis, en ég