Draupnir - 01.05.1907, Qupperneq 9

DRAUPNIB.
685
bæninni og sett upp hattinn og allur skarinn
með honum.
Að þessari hátíðlegu og fornu siðvenju
lokinni þeysli allur hópurinn á stað, eins og
liann væri æðisgenginn og reið á hvað sem
fyrir varð, lifandi og dautt, og ekki gat forðað
sér, en til allrar hainingjuvar burtferðardag-
urinn fleslum kunnur.
Þannig var ferðinni lialdið áfram þar til
komið var á Þingvöll síðla dags. Hópurinn
að norðan kom nokkurnveginn samtímis á
Þingvöll og með líkum hraða, nema að hann
dreifði sér á meðan yfir brúna var farið og
sumir fóru á vaðinu yíir um ána. Óvina-
ílökkarnir mættust nú austur á Völlimum og
biskuparnir fremstir í llokki; en það var eklci
svo auðvelt lil atlögu, sem þeim bjó í slcapi,
þvi mitt á millum óvinafylkinganna skipuðu
sér heilar raðir af aðkomandi mönnum og
konum, sem höfðu það mark og mið fyrir
augum að fyrra vandræði; á meðal þess skara
voru prestar, prófastar og niunkar, allir ber-
höfðaðir með krossa í höndum og aðra lielgi-
dóma, og sem báðu, sumpart á latínu og sum-
part á íslenzku, biskupana að hafa viðnám
og rjúka ekki undir eins saman, Ýinsirmáls-
metandi menn, valdamenn og bændur, voru
þar á meðal og líka nokkrar konur. Þessir
þrengdu sér inn á milli herklæddu stríðsmann-