Draupnir - 01.05.1907, Blaðsíða 81

DRAUPNIB.
757
liún er metnaðargjörn og stórhnga, hún mundi
aldrei taka Þorstein fyrri en hann er orðinn
að manni, og til þess verður langt í land.«
Lauk biskup þá upp skúffu einni og tók þar
úr nokkur bréf, rétti Ara þau með sigurbrosi
og sagði:
»Eg lít fram í tímann, frændi — láttu
stöpulinn geyma Þorsteins — Hóladómkirkja
er væg við sakamenn —«
Ari leit á fyrsta bréfið og sagði glaður
í bragði:
»ísleifur, sonur Sigurðar Finnbogasonar
lögmanns á Grund í Eyjaíirði, er kostulegt
gjaforð fyrir Syslir mína. Hann er hið mesta
glæsimenni og stórríkur. Hún unir því ráði
vænti eg, en betra mun samt að ílýta því.
Svo leit hann á liið næsta. Það var
vinabréf frá Hólmfríði í Dal lil biskupsins og
hann sagði um leið ofurlítið gleltinn
»Helga systir er enn þá svo ung, en víst
•eru þeir Dalverjar afburðamenn í hvívetna.
Vel er mér það að skapi, Jón prestur Ein-
arssön er þess líka fýsandi.«
»Ivvonfang Bjarnar bróður þíns mun þér
íalla vel í geð, frændi! Trúðu mérfyrirætt-
artign vorri — að ekkert kasti saur á hana.
Eg heíi hugsað nolckuð fyrir öllum börnum
mínum og máttu þess vegna búa þig einhuga
49