Draupnir - 01.05.1907, Blaðsíða 85
DRAUPNIR.
76Í
sem sorgarský svifi yfir andlit lians, er hann
sagði:
»Það fer að sneiðast um vini mína hérna.
Sigmundur prestur systurson minn fær Valla-
nesið, og nú fer Jón prestur Einarsson að
Odda«.
»Og svo kemur annar ungar og elsku-
verður í minn sess«, sagði séra Jón.
Biskup rak upp á hann spyrjandi augu,
sem hann skildi og svaraði:
»Það er Gissur Einarsson, herra, hann
hvað vera kominn til landsins«.
»Gissur Einarsson! Gissur Einarsson!«
Hrópaði biskup og spratt úr sæti sínu. »Þú
ert eins og sólin, að hún skín stundum
skærast — fegurst er hún er að ganga undir —
prestur minn, vinur minn!«
»Já«, studdi Eyjólfur málstaðinn. »Eg
gleymdi að segja yður þetta, herra, liann
er kominn, þó ekki hingað, en hann getur
komið hingað í kvöld«.
Svo þögðu þeir allir og biskup í eins-
konar gleðivímu.
»Eg gleymdi að minnast á þetta, herra,
við yður, eða réttara sagt, eg vildi það ekki«,
sagði Eyjólfur, »af því eg held, að yður
verði lítil gleði, að komu hans«.
»Og livers vegna lætur þú þessar óhappa-
spár fjúka?«