Draupnir - 01.05.1907, Síða 88

764
DRAUPNIK.
þig satan! Það er skilið með okkur að sinni
— ef þú leiðréttist ekki —«. Svo æddi bisk-
up út og inn í svefnstofu sína og sagði hátt
við sjálfan sig:
»Gull umgerð utan um hraungrýti«. • Því
Gissur var gervilegur maður. Biskup mælti
ekki orð við nokkurn mann það sem eftir
var kvöldsins, en kunnugum sýndist eins og
liögl hrjóta af augum hans svo féklc þetta
mikið á hann.
í dögun daginn eftir lögðu þrír menn upp
frá Skálholti viðhatnarlaust og einheslis. Það
var Ögmundur biskup, Eyjólfur Kolgrímsson
og Jón prestur Einarsson, allir suður á Eyr-
arbaltka, en Gissur Einarsson reið einsamall
upp í Tungur og svo þaðan austur undir
Eyjafjöll og austur á Síðu til móður sinnar
og var þar um veturinn. Biskup vildi ekki
annað en liregða sér að minsta kosli út fyrir
brimgarðinn með Eyjólíi Kolgrímssyni á skúl-
unni, kvað sig fýsa að koma einu sinni út á
sjóinn svo gætu þeir aftur haldið til lands
með sig og lialdið ferðinni áfram án sín. En
sem nú stæði íindist sér enginn staður á jörð-
unni vera jafn friðsamur og ólgandi haföld-
urnar, og því friðsamara sem þær risu hærra.
Það var svo sem auðséð að biskup liáði
harðan bardaga við sjálfan sig — bardaga á
milli föðurlega kærleikans sem hann lial'ði til