Draupnir - 01.05.1907, Page 89
DBAUPNIB.
765
Gissurar og brugðinna vona — skulda og fá-
tæktar lians, og sinnar eigin getu til að hlaupa
undir baggann.
»Nei, hlaupi nú grámunkurinn í Witten-
herg undir þann hagga!« sagði liann hátt.
»Höldum við skútunni lil Veslfjarða eg girn-
ist ekki að ganga hérna á land að sinni. Svo
má hún liggja þar í lægi lil vorsins. En eg
fæ mér og mönnum mínuin hesta og reiðskap
og'svo komum við aflur landveg. Eg ríð þar
heim á stórbæina til slcrafs og ráðagerðar«.
Þetta varð að vera sem biskup vildi.
Fyrst sólti biskup fund Þorleifs Páls-
sonar ríka og stórættaða mannsins á Skarði
á Skarðsströnd. Talaði við hann um nýtt
löginannsval, þó þeir yrðu að reyna það í
þriðja sinnið, og kvað Ara Jónsson liafa ó-
löglega selið í lögmannssessinum, en nú
vildi hann, að samið yrði nýtt kjörbréf og
senl konungi, í von um, að því reiddi betur
af en liinum fyrri. Þorleifur tók því dræmt,
kvaðst hafa mörgu öðru að sinna, cn tók þó
ekki mikið af, ,til að móðga hann ekki.
Svo lögðu þeir krók á liala sinn og riðu
hcim að Slaðarfelli, þar bjó þá Slurla Þórð-
arson Dalasýslumaður, þá aldurhniginn.
»Mér er sagt, að um þessar mundir sé
niannkvæml lijá Sturlu sýslumanni« sagði
hiskup við Þorleif Pálsson er með lionum