Draupnir - 01.05.1907, Blaðsíða 98

774
JÍRAOTKIR.
presta sína dæma hann í 90 marka sekt fyrir
og tvöfalt bann ef hann auðmýkti sig ekki.
»En það er ekki hætt við öðru en að
Erlendur smjúgi með fjandans tilstilli í gegn-
um þetta altsaman bótalaust, lofi einhverjum
fláttskapar bótum sem hann svo efnir ald-
rei«. Þetta sagði biskup við sjálfan sig, lirysti
höfuðið og bætti þessu við:
»Nei —, það er ekki hætt við að eg nái
fastara tángarhaldi á lionum hérna en heima
hjá sér, þó eg byggist við því. — Hann slær
skollejuum við lillögum og sáttaumleitunum
mágs síns og vina, eins og svo oft áður. —
Jú, það gerir hann! — Hvaðan mun íjandi
sá kominn? Sj'stursonur liins merka Stefáns
biskups!«
Tveimur árum síðar finnum vér tvo
menn á einlali inni í múnkastoíunni á Þykkva-
bæjarklaustri í Álftaverinu. Annar þeirra var
vel við aldur, holdgrannur og lirukkóttur í
andlili, nokkuð lotinn í hálsinum og þreytu-
legur. Hinn lcit út fyrir, að vera barnungur,
þó hann væri hár vexti og hraustlegur.
Þessir menn voru þeir Sigurður ábóti í
Veri og Gissur Einarsson.
Eftir stutta þögn á báðar hliðar sagði
áhóti, um leið og hann rétti að honum sam-
anbrotið skjal: