Draupnir - 01.05.1907, Blaðsíða 108
784
DBAUPNJR.
hann hélt vinfengi þeirra engu síður en hinna,
því hann var gæddur þeirri gáfu í ríkulegum
mæli, að kurina að semja sig að háttum
þeirra, er hann átti við að skifta, án þess
samt, að gefa vilja sinn fanginn undir vilja
þeirra, nei, þvert á móti, þeir lutu vilja hans
jafnt sjálfrátt og ósjálírátt, í því voru yfir-
burðir lians fólgnir engu síður en í verklegu
atgervi.
Inni í stóru bískuþsstofunni var aðal-
veizlan haldin af því hún var að mörgu leyti
lientugri til þess en rúmgóða og stóra Auð-
unnarstofan, því að út úr þessari var innan-
gengt í 3—4 minni hliðarherbergi og jafn-
framt útigangur inn í hið insta þeirra og ysta.
Eftir að giftingar-athöfnin var afstaðin á þessu
helgidagskvöldi og staðið var upp frá snæðingi,
settust veizlugestirnir á bekkina til beggja
liliða áður byrjað var að skemta sér og fá
sér ölleiti.
Jón biskup tók sér ekki sæti en gekk
um gólfið og leit yfir gesti sína yfir máta
hamingjusamur. Börnin hans öll, þau er
lifðu, voru þar komin saman, en sátu nú
sumpart lijá mökum sínum eða þá á meðal
annara vina. Til liægri handar sat Ari
lögmaður á Möðrufelli sonur hans, hái, þrekni
og fallegi maðurinn, og þar skamt frá Hall-
dóra Þoxdeifsdótlir, konanlians; skarnt þaðan