Draupnir - 01.05.1907, Blaðsíða 136
812
DRAUPNIB.
Leitin varaði lengi — og langt fram á
nóttina, sem að sönnu var ekki orðin björt —
langt frá því, en þó ekki eins svört og skamm-
degisnótt, og það lýsti miklu fyrri af degi,
en um þann tíma árs.
Þegar biskup hafði vasast í, að koma
lieimamönnum á stað í leitina sneri bann
aftur inn til gesta sinna og var liinn glaðasti,
vék liann sér þá að Þorsteini Guðmundssyni
með þessa spurningu:
»Var annars nokkuð hæft í því, sem þú
sagðir í dag, Þorsteinn, að þú hefðir stór
tíðindi að segja?«
»Kalla má að svo sé, herra biskupl
Því Friðrik 1. Danmerkur og Noregs kon-
ungur er látinn — bann kvaddi heim þenna
19. apríl —«.
Alla viðstadda rak í roga stanz, og menn
vissu víst ógjörla sjálfir, hvort þeir ættu
heldur að liryggjast eða gleðjast yíir fréttun-
um. Friðrik konungur hafði verið mikið
lilyntur siðabótinni — um það vissu allir,
en stöðu hans í ríkjunum var þannig háttað,
að hann gat ekki beitt valdi sínu fyllilega
henni til viðreisnar, og nú var alt undir því
komið, liver kæmi í hans stað, það gat eins
vel orðið sá, er fetaði í fótspor hins látna
konungs, og það með ungurn kröftum, og
hefði þá jafnframt færri mótspyrnur við að