Draupnir - 01.05.1907, Síða 148
824
DRAUPNIK.
einu sinni ekki hverjar þær eru, þó hann sé
ritari minn; það lítur stundum svo út eins
og hann sé skröppinn út úr einhverjum hóln-
nm á Hólum — hann er nærri því feiminn
við mig í köflum, þó við séum góðir vinir.
— Og nú vill hann hvergi rita nema í fjós-
inu — nei, hann er ekki nærri því nógu
upplitsdjarfur, til að standa framan í spor-
hundum Kristjáns konungs — nei, ekki, —
ekki nærri því—!«
Svo þögðu þeir báðir og hugsuðu málið
hver á sinn hátt, þar til biskup sagði:
»Eg þekki manninn — en eg tek mér
nærri, að draga hann svo fast að mér, eins
og eg niundi verða, ef eg fengi hann til
fararinnar!((.
»Og liver er sá maður, herra biskup,
sem þér bæði þarfnist og þó hræðist?«
»Það cr presturinn á Þykkvabæjarklaustri
— Gissur Einarsson«, svaraði biskup.
» — Já, þar funduð þér í'étla manninn,
herra; hann getur bæði verið ljón og refur,
— vitmaður er hann hinn mesti, lærður vel,
lióglátur þegar því er að skifta, og ákafa-
maður hinn mesti er því er að skifta — Og —«.
Prcstur endaði ekki setninguna, en biskup
greip fram í:
»Og því tekur hann ekki festarkonu sína