Ljósberinn - 15.11.1937, Blaðsíða 5

LJOSBERINÍS
maður. Hann kennir þér, hvað þér er
bezt að taka með þér úr aldingarði
lífsins.
Þýtt úr „Barnebiblioteket" af G. Jóh.
Bók bókanna.
Hvaða bók er það? Það er biblían,
sem oft er kölluð því nafni. ldð vitið
það nú ef til vill, börnin góð. Biblían
er ölium bókum fremri, öllum bókum
æðri.
Átt þú biblíu? Pú ert ef til vill of
lítill til að eignast heila biblíu; en ef
þú ert orðinn stór drengur eða stór
stúlka, áttu líkléga nýjatestamenti, en
nýjatestamenti með myndum áttu því
miður ekki á íslenzku, og getur því
ekki fengið það, hvorki í afmælisgjöf
né jólagjöf.
En sú kemur tíðin, að íslenzk börn
eiga því lmossi að fagna, eins og börn-
in í nágrannalöndunum.
En er þú hefir eignast nýjatestamenti,
þótt myndalaust sé, verður þú að lesa
í því daglega, og gangir þú í sunnu-
dagaskóla, að leita þá uppi frásögurn-
ar, sem þú heyrir í skólanum. Kostaðu
kapps um að kynnast sem bezt nýja-
testamentinu þínu, sem þú átt sjálfur
eða sjálf.
Gleymdu því aldrei, að það er sjálf-
ur Guð sem talar til okkar í biblíunni,
já, hann er þar að tala við okkur. Og
það, sem Guð segir við okkur, verðum
við fyrst og fremst að leggja okkur á
hjarta.
begar við töluin um að skilja orð
Guðs, eigum við fyrst og fremst við, að
skilja pad rried hjartanu. Pað er margt
í orði Guðs, sem við getum aldrei grip-
ið með skynsemi okkar, það er ofar nátt-
úrlegum skilningi okkar, svo verður það
að minnsta kosti rneðan við lifum hér
á jörðu,
Gamall og guðrækinn prestur sagði
einu sinni: »Ef ég hefði átt að skilja
það allt með skynsemi rninni, sem Guð
hefir sagt, hefði ég fyrir löngu verið
genginn frá vitinu.« Svo eru hugsanir
Guðs hærri okkar hugsunum.
Biblíuna, bók bókanna, verðum við
fyrst og fremst að lesa með hjartanu.
Pað, sem Guð segir, eigum við að leggja
fyrir samvizku okkar. Og þegar Guð
segir í orði sínu, að hann liafi mætur
á okkur, að hann elski okkur, eigum
við að trúa þeim orðum hans, því að
það, sein Guö segir, er satt.
Pegar stórskáldið skozka, Walter
Scott, lá banaleguna, sagði hann við
son sinn: »Komdu með bókina og lestu
í henni fyrir mig«. Sonur hans hugsaði
að hann ætti við einhverja þá bókina
sem hann hefði sjálfur skrifað, og spurði
því, livaða bók það ætti að vera.
»Bókin, sonur minn,* svaraði hið sjúka
skáld, »það er ekki til nema ein bók
meðal allra bóka héimsins — biblían«.
Hjálpumst öll að kynnast biblíunni
og nota hana á félagsfundum okkar.
Foreldrar, gerið börnin yðar leikin í að
lesa hátt og áheyrilega í biblíunni. Tak-
ið eftir hvaða biblíuorð það er, sem
sem þeim verða kærust. Pað er alls ekki
öllum stöðugt kærast hið sama.
Nú get ég sagt ykkur, að mér er hjart-
fólgið orðið: »Drottinn er minn hirðir,
ini<j mun ekkert bresta; á grænum grund-
um lætur liann mig hvílast, leiðir mig
að vötnum, þar sem ég má næðis njóta.
Iíann hressir mina sál, leiðir mig um
rétta vegu, sakir nafns síns.«
En hvaða biblíuorð er það, sem þér
er kærast? llanna.
329