Ljósberinn - 09.01.1926, Blaðsíða 11

L J Ö S13 E H1 N N
9
má ekki fyrir nokkurn mun vita, hvaðan hún er. Ó,
hvað pað er yndislegt, að fá að hjálpa Guði til að
svara bæninni hans Billa,
Pá komu mér aftur tár í augu og sagði: »Eg vildi
svo gjarna biðja þig að gera mér greiða, Geirþrúð-
ur. Pað er langt, langt heim til mín og ég get ekki
haft blómið mitt með mér svo langa leið. Hefurðu
mikið fyrir þvi að geyma J)að fyrir mig?«
»Hvað eigið þjer við? Viljið þér að ég hafi blómið
og geymi það fyrir yður?«
»Já ef þú liéfir ekki of inikið fyrir þvi«.
Eg bar nú blómið, en hún hækjuna og þegar við
vorum komin heim til hennar, þá var kallað á Billa
inn til mín til að tala við inig; en á meðan læddi
Geirþrúður hækjunni inn í litla herbergið hans.
Eftir litla stund kom hún aftur og aldrei liefi eg
séð glaðara andlit en andlit hennar var þá. En hvergi
lét hún það skilja á orðum sínutn né svip, að hún
hefði hjálpað Guði til að svara bæninni lians Billa.
í fám orðum sagt,: Billi fékk hækjuna nýju og er
nú sælastur allra haltra manna í borgínni. Geirþrúður
hjálpaði til að svara bæninni hans og ekki er víst
önnur stúlka sælli en hún. Eg á fegursta bláa blóm-
ið, sem eg hefi nokkurntíma augum litið, og hún, sem
annast það, er jafn hrifin af þvi og eg.
Kæru börn! Hjálpum livert öðru, þá hjálpum við
Guði.
Jesús segir: Sá, sem tekur á móti litlu barni í
mínu nafni, hann tekur á móti mér«.