Ljósberinn - 09.01.1926, Qupperneq 13

LJÓSBERINN
11
— --------Bess hefði eg líklega átt að geta, að eg
lieíi í hyggju, að taka að mér kínverskan dreng í
Yunyang, er eg flyt pangað um nýársleytið. Eg bið
Ljósberann að flytja lesendum sínum þá fregn, svo
að við hjálpumst nú öll að að finna dreng. sein Guði
er póknanlegt að við hjálpum. — Sorglegt er að við
skyldum missa litla Hsú okkar, en eg er að vona,
að pó veran hans hjá okkur væri stutt, liafi hún orð-
ið honum að varaniegum notum. Telpunum tveimur,
sem gefið er með frá íslandi, líður vel.
Með kærri kveðju
Ólafur Ólafsson.
Sambæn og fyrirbæn.
Kristniboði nokkur frá Bandaríkjunum, sem var að
boða trú á Austur-Indlandi, ritaði einusinni heim svo-
látandi bréf:
■■Hvað er pað, sem kristnir menn heima liafa tekið
sér fyrir hendur fyrsta mánudaginn í árinu? Bað
hlýtur að hafa verið eitthvað óvanalegt, pví að peg-
ar eg gekk inn í kristniboðsskólann á þeim sama
degi, pá komu 14 manns á móti mér og kváðust
vera fúsir á að taka kristna trú«.
En áður en kristniboðinn hafði sent bréfið, pá
bárust honum blöð vestan úr Bandaríkjum og pau
færðu honum þá fregn, að í Bandaríkjunum hefði