Nýtt kirkjublað - 20.12.1907, Side 9

NÝTT KÍRKJÚBLAÍ).
281
loks er hún alvarleg áminning lil allra kristinna manna utn
það að nema kostgæfilega ellefta boðorðið og iðka það dag-
lega, hvort sem í hlut eiga biskupar eður beiningamenn, vegna
hinnar heimullegu husvitjunar hans, sem „gjörðist fátækur vor
vegna, svo að vér auðguðumst af hans fútækt“.
legt frelsi,
[Uppbaf crindis, sem Einar Hjörleifsson ílutti á ýmsum stöðum
meðal Islcndinga í Yesturheimi í haust ]
(Niðurl.)
Sé hugsuninni haldið áfram, verður nokkuð auðsætt,
hvert þetta stefnir. Véfenging þeirra hluta, sent ekki verða
sanuaðir með þeim hætti, sem hugur nútíðarmanna tekur
gildan, — með öðrum orðum ekki verða sannaðir — hún er
svo fjarri því að vera syndsamleg, að hún er skýlaus réttur
mannsandans. Og þegar mönnum er orðið það ljóst að fullu,
]iá er óhaggaulegur grundvöllur fenginn undir umburðarlynd-
ið. En þegar umburðarlyndið er fengið, þá er að minsta
kosti fengið eitt óhjákvæmilegt aðalskilyrði þess að geta elsk-
að náunga sinn.
Þið megið ekki með nokkuru móti halda, að þessi hugs-
unarferill sé neinn heilaspuni minn. Svona tala frjálslyndir
rithöfundar úti um allan heim. Svona tala biskupar
kristninnar. Svona tala guðfræðikennarar háskólanna.
Svona tala kirkjuleg tímarit. Eg gæti fært sönnur á
það alt, ef það yrði ekki alt of langt mál. Svona tala allir
þeir menn, sem hafa gert sér það ljóst, að þeir ætli að vera
frelsisins megin, en ekki ófrelsisins. Rétt til dæmis ætla eg
að lofa ykkur að heyra fáeinar línur úr ritgjörð, sem kom í
vor í einhverju merkasta kirkjulega tímariti Norðurlanda, riti,
sem stjórnað er af ilialdsmönnum í trúarefnum. Ritið heit-
ir „ForKirkeog Kultur". Og ritstjórarnir eru tveir af merk-
ustu prestum Noregs, Chr. Bruun og Thorv. Klaveness. Þessi
stutti kaíli er svona:
„Vér getum að sjálfsögðu gengið að því visu yfirleitt,
að óskorað frelsi til þess að rannsaka himin og jörð, andann
og náttúruna, í stuttu máli aif, sem vakið getur spurningar í