Vikan - 06.11.1952, Blaðsíða 8

8
VIKAN, nr. 43, 1952
Ffarverusönnun Gissurar.
eftir GEORGE McMANUS.
Gissur: En hvað ég skemmti mér vel hjá
Dinty í gœrkvöldi. Nú verð ég að finna upp ein-
hverja sögu til að segja Rasminu — það er eins
gott að vera tilbúinn.
Gissur: Góðan daginn. Er Rasmína komin á
fœtur?
í-‘jíinninn: Hún var í manndrápsskapi þegar hún
fór út og sagði að þú œttir að bíða.
Rasmína: Jœja, hvar er manngarmurinn?
Þjónninn: Hann er uppi.
Gissur: Ég held að það sé betra að ko7na
niður. Mig langar ekki til að láta hana kasta
mér niour stigann.
Gissur: En góða Rasmína, vertu róleg. Ég skal
útskýra þetta . . .
Rasmina: Haltu bara áfram. Mér þykir gaman
að heyra hvaða lýgi þú getur fundið upp.
Gissur: Jœja, svona var það . . .
Rasmína: Þegiðu! Ég sé það á svipnum á
þér að þú ert að Ijúga.
Þjónninn: Kallamity-hjónin eru komin í
heimsókn.
Kallamity: Ég œtlaði bara að þakka þér fyrir
hve vel þú studdir mig á fundinum í gœrkvöldi og
svo óska ég þér til hamingju með forniannsstöðuna
Aldrei fór það svo að við ynnum ekki.
Rasmína: Ég vildi að þú mœttir vera að því að segja
mér meira frá þessu. Maðurinn minn er svo hlédrœg-
ur og feiminn.
Kallamity: Því miður verð ég að fara, en ef Gissur
mœtti vera að því að koma við hjá mér á eftir . . .
Rasmína: Æ, elskan mín! En hvað ég get
verið heimsk, að tortryggja þig svona. Farðu
nú að tala við hr. Kallamity.
Gissur: Alveg rétt hjá þér, elskan.
Kallamity: Auðvitað vissirðu ekki hvað ég
var að tala um. Ég sagði konunni minni að
ég hefði verið með þér í gœrkvöldi, þvi ég
var á beykisballinu.
Gissur: Ég var að reyna að finna einhverja
afsökun sjálfur og þú bjargaðir lífi mínu.
Blessað
barniðl
r
k
D o o
c o o

Pabbinn: Ef þú verður góður drengur, fcerðu að koma með mér
til að kaupa mér baðslopp.
Lilli: Ég skal vera þœgur.
Mamman: Kauptu nú ekki meira af leikföngum handa honum.
Pa'bbinn: Uss, Lilli! Láttu þetta vera. Heyrirðu
hvað ég segi?
Lilli: En pabbi! Ef þú kaupir handa mér bát, þá
vil ég helzt þennan.
Lilli: Þú sk
ég missti han>
Pabbinn: Ta