Vikan - 20.11.1952, Blaðsíða 7

VIKAN, nr. 45, 1952
7
Það hefur fullkomna sápuverk-
smiðju (Sjöfn).
Það hefur komið á fót verksmiðju
til málmhúðunar og stálhúsgagna-
gerðar.
Það hefur starfrækt skipasmíða-
stöð í tólf ár.
Það rekur efnagerðina Flóru (sult-
ur, búðingsduft, gerduft, saft alls-
konar, eggjaduft, edik o. s. frv.).
Það hefur sérstaka olíusöludeild.
Efsta myndin er af Kaupvangs-
torgi. Sér á aðalverzlunarhús KEA
til hægri. Hótelið framundan, Akur-
eyrarkirkja í baksýn. Þetta er mið-
depill bæjarins. (Ljósm.: Guðni Þórð-
arson).
Hvað má lesa úr skrift þinni?
Hér eru komin tvö bréf í dálk-
inn, sem við auglýstum í síð-
asta blaði. Eins og sjá má á
myndunum, er það fyrra bara
lítill partur af jólakorti, það
síðara örstutt orðsending.
Oft þarf heldur ekki meira, til þess
að hægt sé að lesa úr rithöndinni. En
eins og greint var frá í síðasta blaði,
tekur VIKAN að sér að koma rit-
handarsýnishornum lesendanna til er-
lends rithandarfræðings, sem siðan
kveður upp sinn dóm.
Sá, sem þetta skrifaði, er 45 ára:
Heimsókn í KE A
Jakob Frí-
mannsson er
framkvæmda-
stjóri KEA.
Stjórn KEA á fundi. Frá vinstri: Björn Jóhannsson ritari, Bernharð Stefánsson, Eið-
ur Guðmundsson, Þórarinn Kr. Eldjárn formaður, Jakob Frímannsson framkv.stjóri,
Brynjólfur Sveinsson.
Daivík, Hrísey, Grenivík og Grims-
ey. Og verzlunarsvæði þess nær yfir
þrjár sýslur og sýsluhluta, auk Akur-
eyrarkaupstaðar.
Hér skulu að lokum taldar helztu
framkvæmdir og fyrirtæki þessa um-
svifamikla kaupfélags.
Það rekur fullkomnar verzlanir
með miklu vöruvali.
Það rekur mikið Mjólkursamlag,
sem á 25 ára starfsafmæli snemma á
næsta ári.
Það hefur starfrækt smjörlikis-
verksmiðju i yfir 20 ár.
Það rekur#sérstaka pylsugerð* og
niðursuðu.
* Til gamans má geta þess, að
Pylsugerðin vann m. a. síðastliðið ár
um 27 smálestir kjötfars.
I smjörlfkisgerðinni cru nýtísku vélar.
verzlanir, margvíslegan iðnað og aðra
framleiðslu.
Ingimar Eydal, fyrverandi ritstjóri
á Akureyri, sem innti af hendi 34
ára óslitna þjónustu við málefni
KEA, hefur lýst fyrstu árum félags-
ins í útvarpserindi. Hann rifjaði þar
upp bernskuminningar úr Eyjafirði,
þegar hann sem drengur var sendur
í kaupstaðinn til þess að fá út
skammt heimilisins af kornmat úr
verzlunarskipi, sem flutti varning tii
kaupfélagsins. Skipið lá á Oddeyrar-
ál og vörurnar voru ferjaðar í land í
uppskipunarbátum. Þá átti félagið
ekkert hús, hvorki geymsluhús né
verzlunarbúð. Trúnaðarmaður félags-
ins hafði kornhlaðann undir segli á
Oddeyrartanga og þar var vigtað í
poka bændanna (sem þeir urðu að
koma með sjálfir) undir berum himni
og síðan reitt heim á bæina. Þannig
entist ein mannsæfi til þess að sjá
breytinguna frá þessum frumstæðu
verzlunarháttum til nýtízku sölubúða
og greiðrar og góðrar þjónustu við
félagsmennina. Það var ekki fyrr en
1906 sem KEA opnaði fyrst sölubúð
á Akureyri. En í dag rekur það ef
til vill nýtískulegustu verzlunarbúðir
norðanlands, auk þess sem það starf-
rækir sum stærstu og umfangsmestu
iðnaðarfyrirtækin i höfuðstað Norð-
lendinga. Þó hefur félagið auðvitað
ekki einasta eflst hið ytra. Félags-
mönnum þess hefur fjölgað úr tólf í
5053, og nú er talið, að meðlimirnir
hafi rösklega 13 þúsund manns á
framfæri sínu. Félagið rekur útibú i
KAUPFÉLAG EYFIRÐINGA á
Akureyri verðuö ekki heimsótt á
einum degi. Til þess er fyrirtækið
orðið allt of umfangsmikið. Þriggja
dálka myndagrein getur heldur aldrei
gert félaginu fullkomin skil. Þetta er
þessvegna skyndiheimsókn hjá VIK-
UNNI, augnabliksmynd af stærsta
samvinnufélagi landsins.
Það var stofnað að Grund 1886 og
hóf starfsemi sína með því að selja
,,þeim herrum A. Zöllner & Co. í
Nýjakastala“ fé á fæti. Þannig var
þetta bókað í stofnfundargerðinni
fyrir 66 árum; nú er félagið eitt
stærsta og öflugasta verzlunarfyrir-
tæki landsins með margar nýtízku
Skipasiníöastöðin cr á Oddcyrartanga.
Um persónuleika þessa manns seg-
ir rithandarfræðingurinn:
„Þetta er rithönd manns, sem er
ákaflega þrautseigur. Hann vill alltaf
hafa á réttu að standa, er mjög öfga-
fullur. Getur verið vingjarnlegur, en
er annars mjög harður í horn að taka,
þegar því er að skipta, þó einkum í
viðskiptum. Það má segja um hann,
að hann láti tilfinningarnar vikja
fyrir vitsmununum."
Rösklega fertug kona skrifaði eft-
irfarandi:
;a,: ,4;,
Um þessa rithönd skrifar rithand-
jirf ræðingurinn:
„Þetta er hjartagóð kona. Hún er
smekkleg og dugleg í höndunum. Hún
:r trúföst og hrein í orðum og gjörð-
jm, en um leið ákaflega viðkvæm."
Hér skulu að lokum endurteknar
i stuttu máli leiðbeiningarnar til
peirra, sem hafa hug á að senda rit-
íandarsýnishorn (sjá annars síðustu
7IKU):.
Rithandarfræðingurinn tekur
1 15 krónur fyrir venjulegan
lestur. Gjaldið ber að senda með sýn-
ishorninu og VIKAN kemur því til
skila.
Nauðsynlegt er að auðkenna
£ hvert sýnishorn með bókstöfum
eða dulnefni, sem hægt sé að vísa til
í svari. Lesendur úti á landi verða
að láta nöfn og heimilisföng fylgja,
svo að hægt sé að senda þeim svörin
í pósti.