Vikan - 28.06.1956, Blaðsíða 18
Svertingjadrengur handa...
Framhald af bls. 14.
aðir 17 réttir prjónar. Takið nú prjóninn
með rauða gaminu og haldið honum fyrir
framan bláa prjóninn, og prjónið síðan
með rauðu saman eina rauða og eina bláa
lykkju út fyrsta prjóninn. Haldið svo
áfram með rauða garnið 23 prjóna. Þá
er komið að handleggjunum, og fitjaðar
upp 20 lykkjur sitt hvoru megin við bol-
inn. Nú eru 60 lykkjur á og prjónaðir enn
10 réttir prjónar. í byrjun næstu 4 prjóna
eru felldar af 10 lykkjur á hverjum og
síðan þær 20 lykkjur, sem eftir eru.
Framhliðin: Fitjið upp 10 lykkjur með
rauðu. 1. iirjónn: réttur, 2. prjónn: 2 rétt-
ar, 2 saman, síðan réttar lykkjur þar til
2 eru eftir, þá er ein lykkja aukin í, og
rétt út prjóninn. Þessir 2 prjónar eru
endurteknir fjórum sinnum og þessar tíu
lykkjur svo geymdar á aukaprjóni. Hin
hliðin prjónuð á sama hátt, nema aukning-
in og úrtakan eru nú á gagnstæðum hlið-
um. Nú eru buxurnar að framan prjón-
aðar á sama hátt og bakstykkið upp að
mitti. Haldið svo jakkalykkjunum fyrir
framan þær bláu og prjónið tvær og tvær
saman (rauða og bláa lykkju) og ljúkið
framstykkinu á sama hátt bakinu.
Höfuðið: Fitjið upp 10 lykkjur með
svörtu eða dökk bláu. Prjónið 3 rétta
prjóna. I byrjun og endi næsta prjóns er
aukin ein lykkja, og þessi aukning er
endurtekin 4. hvern prjón þar til 18 lykkj-
ur eru á. Prjónið 10 rétta prjóna. Prjónið
2 lykkjur saman í byrjun og endi næsta
prjóns, og þetta er endurtekið 4. hvern
prjón þar til aftur eru eftir 10 lykkjur.
Prjónið 3 prjóna og fellið svo af. Prjónið
annað stykki á sama hátt.
Takið upp 12 lykkjur framan á ermun-
um og prjónið hendurnar með svörtu eða
dökk bláu; níu réttir prjónar, felldar af
2 lykkjur í byrjun tveggja næstu prjóna,
2 réttir prjónar, fellt af.
Kraginn er prjónaður úr hvítu. Fitjið
upp 24 lykkjur. Prjónið einn prjón, takið
svo úr eina lykkju hvoru megin næstu
6 prjóna, prjónið einn prjón, fellið af.
Nú er brúðan saumuð og stoppuð upp
með ,,vatti“. Hnappar eru festir framan
á jakkann og tautölur hafðar fyrir augu.
Nef og munnur saumað með rauðum
,,kontórsting“. Hárið er búið til úr svörtu
eða dökk bláu. 7V2 cm. langir endar eru
lagðir saman og festir í samskeytin á
höfðinú. Blá silkislaufa er saumuð við
kragann og rautt „belti“ spennt um mittið.
Jafnvei kóngar láta...
Framhald af bls. 11.
tólf dansstúlkna. Stúlkur í hernum og flot-
anum koma líka alloft. Oftast láta þær
tattóvera fætumar á sér og þá helst lærin.
Viðskiptavinurinn — hvort sem hann
er karlmaður eða kvenmaður — getur val-
ið úr miklu myndaúrvali. Hann getur lát-
ið tattóvera á sig hjörtu og ankeri fyrir
fáeinar krónur, og hann getur líka fengið
sér nokkurra þúsunda króna ,,málverk“
á bakið.
Hversvegna lætur fólk tattóvera sig?
Af hjátrú? Til fegurðarauka ? Til þess
að sýna, að það sé búið að sjá veröldina?
Til þess að vera öðruvísi en fólk er flest?
Leslie Burchett stendur hjartanlega á
sama um ástæðurnar. „Það skiptir mestu
máli, að það kemur,“ segir hann.
— NEILL HIRZT.
I háalofti — með lífið...
Framhald af bls. 17.
skipað að „fylgja vélunum út á flugbraut-
ina“, þ. e. a. s. sita á stélum þeirra, þar
til þær væru tilbúnar til flugtaks. Það
hvarflaði því ekki að honum, að hann væri
með „farþega".
Honum fannst vélin að vísu einkenni-
lega „þung“ þegar hún hóf sig til flugs,
en áttaði sig ekki á því fyrr en hann var
kominn á loft, að það var eitthvað alvar-
legt að hæðarstýrinu. Hann flaug upp í
600 feta hæð, en þá lét vélin svo illa að
stjórn, að hann velti því fyrir sér í fullri
alvöru, hvort ekki væri vissast að grípa
til fallhlífarinnar. Til allrar hamingju
ákvað hann þó að yfirgefa ekki vélina
fyrr en í fulla hnefana og kallaði á flug-
turninn um talstöðina og bað um leyfi til
að lenda.
Vaktstjórinn í flugturninum leit út um
gluggann og sá samstundis, að einkennis-
klædd stúlka sat á stéli orustuflugvélar-
innar! Hann ákvað á slaginu, að tryggast
væri að gefa flugmanninum lendingar-
leyfið án þess að upplýsa hann um þetta.
Ég á einn lítinn grip til minningar um
flugferðina mína. Flugvélin varð fyrir
skotum nokkru seinna, og þótt hún lenti
heilu og höldnu, datt ýmislegt úr henni.
Ég fann dálitla jámþynnu úr henni, og lét
búa mér til merki flughersins.
— MARY I. HORTON
Hún var að fara á stefnumót
F'ramhald af bls. 7.
\
hann bara gott af því að verða fyrir svo-
lítilli sorg. Hann sagði alvarlegur á svip:
„Mér þykir það leitt, en ungfrú Briand er
dáin.“
Þegar drengurinn var farinn, horfði
Fidéle prófessor niður götuna, og hann gat
enn séð Colette og Henri þar sem þau
leiddust undir trjánum.
Kannski var Colette ekki enn búin að
uppgötva, að Henri var ekki hinn nafn-
lausi pennavinur hennar. Þau virtust of
ánægð með sig eins og á stóð til þess
að víkja að þeim atburðum, sem leitt höfðu
til fundar þeirra.
Prófessorinn brosti ánægjulega. ý*að lá
í augum uppi, að þegar misskilningurinn
kæmi í Ijós, mundu þau hafa af því litlar
áhyggjur.
Hann togaði hressilega í hattinn sinn,
þandi út brjóstkassann og gekk út í sól-
skinið. Honum var innanbrjósts eins og
hann væri sjálf forlögin.
Svör við „Veiztu — ?“ á bls. 4:
1. Tvær: Indverski fíllinn og Afríku-fíllinn.
2. Hann er fæddur 1782 í Genova, dáinn 1840.
3. Mississippi, ásamt þverá sinni, Missouri, er
talið lengsta fljót heims. Það er 7,000 km.
4. Hann fól hana þjóðhöfðingjanum.
5. London.
6 . Friðrik II. af Prússlandi, Jósep II. í Aust-
urríki, Katrín II. í Rússlandi og Gústaf III.
í Svíþjóð.
7. Stephan G. Stephansson.
8. Þorvaldur Gisurarson í Hruna, faðir Gisurar
jarls.
9. 1906.
10. Nálega 10 m.
Brautryðjandastarf Loftleiða
BANDARlSKA tímaritið „Business Week“,
sem er eitt stærsta og víðlesnasta vikublað ame-
riskra kaupsýslumanna, birti nýlega langa grein
um starfsemi Loftleiða.
Bendir tímaritið m. a. á hina eftirtektarverðu
þróun félagsins og telur það hafa unnið braut-
ryðjandastarf með hinum lágu fargjöldum milli
meginlanda Evrópu og Norður-Ameríku.
Tímaritið telur að afleiðing stefnu Loftleiða í
fargjaldamálunum hafi m. a. orðið sú, að um-
ræður séu nú hafnar á fundi IATA — alþjóðasam-
steypu stóru flugfélaganna — í Cannes, sem hófst
nýlega, um það að lækka fargjöldin verulega, með
flugvélum annarra félaga.
Business Week staðhæfir að Loftleiðir séu
þyrnir í augum stóru flugfélaganna, sem halda
uppi áætlunarferðum á þessum leiðum, ekki sízt
sökum þess hve mjög starfsemi félagsins hefur
aukist að undanförnu.
Þess er getið, að Loftleiðir hafi til að byrja með
haft samstarf um sölu á farmiðum við mjög fá-
ar ferðaskrifstofur, en nú hafi um 4 þúsund
ferðaskrifstofur vestan hafs farmiða Loftleiða til
sölu.
Greint er frá samkeppninni við SAS og þeim
hindrunum, sem hið skandinaviska félag hefur
reynt að leggja í götu Loftleiða.
Þrátt fyrir nokkrar missagnir, er grein þessi
rituð af velvild og skilningi og er auðsætt, að
höfundur hennar telur Loftleiðir hafa markað
•athyglisverð tímamót í sögu farþegaflutning-
anna yfir Norður-Atlantshafið með hinum lágu
fargjöldum.
UM HÁRIÐ Á KVENFQLKINU Framhald af bla. 9.
„Hversvegna fékkstu þér ekki permanent?“
„Það er of stutt.“
„Hversvegna varð það of stutt.“
„Það er nýbúið að klippa mig.“
,,Hversvegna?“ spurði ég og gaf mig ekki enn.
„Til þess að það yrði fallegra."
Ég rölti burtu til þess að athuga bílinn minn svolítið og
reyndi að hugsa ekki meira um þetta. Ég hugsaði með sjálf-
um mér, að þegar öllu væri á botninn hvolft, keyrði konan
mín bíl, án þess að hafa hugmynd um, hvað væri undir lokinu
á vélarhúsinu. Og ég ætti þá að geta tjónkast við hana, án þess
að skilja, hvað væri undir hennar loki.
— ROBERT THOMAS ALLEN.
HVAÐ GERIRÐU í FRÍSTUNDUM ÞÍNUM . . .
Framhald af bls. 8.
HAMINGJUSAMT HJÓNABAND
Sálfræðingar eru ásáttir um, að fátt geti haft meiri og
betri áhrif á það, að hjónabönd verði farsæl, en sameiginleg
áhugamál hjónanna, tómstundaiðja, sem þau geti stundað sam-
an. En þar sem annaðhvort hjónanna ver miklu af frítíma
sínum í að fást við hluti, sem hitt hefur engan áhuga á, vill
oft hlaupa snurða á þráðinn.
Þetta þýðir ^ þó engan veginn, að menn verði að leggja
hugðarefni sín á hilluna til þess að bjarga heimilisfriðnum. En
það á við um þetta eins og flest annað, að kapp er bezt með
forsjá.
18