Vikan - 02.10.1958, Síða 3
Gissur: Ég held ég fái mér svolítinn blund meðan
Kasmína sefur.
llasmína: Geturðu ekki tekið þér eitthvað þarfara
fyrir hendur, letinginn þinn. Vaknaðu undir eins!
Gissur: En þú blundaðir sjálf,
Kasmína.
Kasmína: Þú skalt ekki dirf-
ast að lialda því fram. Ég var
bara að slappa af.
Gissur: Kasmína verður aiveg æf, ef ég legg mig á daginn. en þegar
letinginn hann bróðir hennar gerir það, er öðru máli ag gegna.
Gissur: Ég veit hvernig- ég get leikið á þau
að færa Bimma í skóna mína.
bæði.
Ég ætia
Gissur: I»að er svosem ekki hætta á að ég veki
þessa svefnpurku. Hann mundi ekki vakna við jarð-
skjálfta.
Kasmína: Nú, já — og ég sem var búin að gefa
þessu kvikindi síðustu aðvörunina. Ég skal svei mér
kenna honum að sofa ekki um hábjartan daginn.
Kasmína: Ég veit hvað lögreglan gerir við umrenningana, sem
sofa á bekkjunt í almenningsgörðunum.
Kasmína: Upp með þig, letinginn þinn! Það skal enginn kom-
ast upp með að sofa í þessu húsi um miðjan daginn.
Bimmi: Æ, fóturinn á mér!
Kasmína: Bimmi, ert þetta þú? Æ, fyrirgefðu góði!
Ég hélt þetta væri einhver annar.
Rasmína: Ég skil ekki hvernig stendur á því
að mér skjátlaðist svona.
Gissur: I*að er þessum slöttólfi mátulegt fyrir
að ganga í skónum mínum.
VIKAN
3