Vikan - 05.02.1959, Síða 25

FRAMHALDSSAGA BARNANNA:
AGIRNDIN
í pottinn og taka handfylli sína
— fullan poka — fullar tunn-
ur. I hvert sinn sem hann fór
út úr klefanum með gullpening-
inn sinn í vasanum, fann hann
til sárrar kvalar yfir því að hafa
ekki fyllt alla vasa sína af gulli.
Svo kom að því, að hann tók
að ásaka sjálfan sig fyrir þá
heimsku að láta hafa sig til
að ganga langan og erfiðan veg
á hverjum degi hvemig sem
viðraði til að sækja einn auð-
virðilegan gullpening, þegar
hægðarleikur var að fá fullan
poka með sömu fyrirhöfn.
Vinnu sína var hann hættur
að stunda, því að nú hafði hann
nóg vinnufólk, sem gat tekið
af honum ómakið.
Sí og æ velti hann því fyrir
sér, hvílík heimsa það væri fyr-
ir mann, sem daglega sæi ótæm-
andi auðæfi fyrir fótum sér og
þyrfti ekki annað en rétta út
hendina eftir þeim, að hafa
svona mikið fyrir að verða rík-
ur.
Það eina, sem hann tók sér
fyrir hendur, var að sækja gull-
peninginn, og var hann nú orð-
inn svo latur, að honum veitt-
ist það afar örðugt, enda þótt
hann færi það nú orðið ríðandi
og gerði ekki annað, þegar heim
kom en hvíla sig á silkikodd-
um.
Annað var það enn, sem hann
hugsaði mikið um auk gullsins
í pottinum. Hann vildi fá sér
konu, en vissi ekki hverri hann
ætti að auðsýna þá náð að kvæn-
ast.
Bændastúlku vildi hann alls
ekki líta við, en vissi hins veg-
ar ekki, hvort sér mundi til
nokkurs að fara slíks á leit við
konur af háum stigum. Að
minnsta kosti fannst honum
ekki mundu tjá að hugsa til
þess, meðan hann væri búinn
sem bóndi,- enda þótt vel væri
vandað til fatanna. En þar var
líka úr vöndu að ráða, þar sem
hann var bundinn við að sækja
peninginn á hverjum degi og
var þess vegna, að honum
fannst, eins og hundur í bandi.
Hann fór nú að leggja niður
fyrir sér, hvort nokkur hætta
gæti í raun og veru stafað af
því, ef hann brygði út af boð-
inu og tæki einu sinni poka-
fylli, enginn þurfti að vita það
og enginn var sá, sem vissi, að
hann var bæði nógu heimskur
og ráðvandur til að láta sér
nægja einn pening á dag.
Það lá í augum uppi, að eina
skynsamlega ráðið, sem hann
gat tekið, var að hafa með sér
stóran poka, þegar hann færi
næst — hver gat vitað það? —
Enginn — potturinn var jafn-
fullur fyrir það. Eða átti hann
heldur að reyna fyrir sér og
fara hægt í sakirnar — Það yrði
máske affarasælla.
Næsta dag tók hann tvo gull-
peninga í staðinn fyrir einn —
hann leit í kringum sig flótta-
lega, en ekkert óvanalegt bar
við.
Þá var hann viss mn, að eng-
ih hætta var á ferðum.
Daginn eftir tók hann þrjá
— svo fjóra, og ekki bar enn
á neinu.
Svona hélt hann áfram heila
viku, og aldrei varð hann var
við neitt óvanalegt. Það leit ekki
út fyrir, að hann ætti að verða
fyrir neinni hegningu, svo að
hann færði sig upp á skaftið
og tók nú fimm, svo sex — allt
voru þetta hundrað krónu pen-
ingar, svo að hann átti nú álit-
lega upphæð.
Nú fannst honum ekki vanta
nema herzlumuninn að taka
einu sinni nóg í einu, svo gæti
hann fengið sér greifa- eða
jafnvel konungsdóttur fyrir
konu — nóg var af gullinu.
Svo tók hann með sér tvo
stóra poka, þegar hann fór
næst upp í rústirnar.
Hann gekk niður þrepið, inn
í hvelfinguna, gegnum ganginn
og stóð nú í klefanum við pott-
inn. Hann var eins og fyrr,
barmafullur af glóandi fögru
gullinu, og ekki sá á, að tekið
hefði verið af því dag eftir dag
í mörg ár.
Það var eins og augun ætl-
uðu út úr höfðinu á unga mann-
inum af taumlausri ágirnd —
það var hægðarleikur fyrir hann
að eignast öll þessi ógrynni
fjár — það hafði sýnt sig, að
engin hætta var á ferðum —
því átti hann þá að draga sig
lengur á því?
Þessi mikli fjársjóður mátti
ekki lengur liggja þama ónot-
aður.
Svo tók hann pokana, opnaði
annan þeirra og fór að ausa
gullinu í hann með báðum hönd-
um. — Heyrðist þá voðabrestur
og allt lék á reiðiskjálfi.
Ungi maðurinn fann til óþol-
andi kvalar í báðum höndun-
um, hann kippti þeim að sér, var
örvita af hræðsíu og sá þá, að
þær voru allar á sárum. Hann
hafði brennt sig, því að í pott-
inum var ekki lengur gull, held-
ur glóandi eldur.
Því næst tók ketillinn að síga
niður — hægt og hægt. Maður-
inn horfði á eftir honum eins
og í leiðslu og sá nú aðeins glóra
í eldinn — svo hrundi grjót og
möl ofan yfir. Fjársjóðurinn
var horfinn!
Undarleg suða og ólga fylltí
loftið. Sjóðheitt vatn seitlaði
gegnum veggina í klefanum og
eftir gólfinu, svo að hann skað-
brenndi sig á fótunum.
Kvalirnar ætluðu að gera út
af við hann, en samt tókst !hon-
um að komast upp úr rústunum.
Nú leið langur tími, áður en
hann var gróinn sára sinna, og
aldrei varð hann jafngóður, þvi
að hendur og fætur kreppti.
Á meðan hann var véikui!;
sveikst vinnufólkið um, svo að
allt var komið í óefni. Hann varð
að selja jörðina og kaupa sér i
hennar stað lítinn kofa, og mátti'
hann þakka fyrir að eiga svói
mikið eftir af öllum auðæfun-
um, að hann þyrfti ekki að lifá
á bónbjörg. Það var allt, sem
eftir var af allri dýrðinni.
Þarna sat hann nú og lét sig
dreyma um öll þau auðæfi, sem
hann hefði getað átt og um kon.
ungsdótturina, sem hann aldreí
fékk, og hann óskaði svo inni-
lega, að hann hefði látið sér
nægja með þann eina gullpening
á dag, sem hann mátti taka.
En ekkert stoðaði að óska,
hinn ágjarni hafði fengið sín
maklegu málagjöld.

DLKKAfti ELLA
EUa litla er nýbúin að fá tvo skólaskjóla
og hún gotur eklci ákveðið, hvorn hún
á að nota fyrst. Getur þú Iijálpað henni?
Litaðu nú dúkkuna og kjólana og klipptu
síðan út. Límdu dúkkuna á pappa eða
þykkan pappír. Mundu eftir hárborðan-
um, sem hún á og litaðu hann einnig.
sr’

Smurt brauð . . .
Franskbrauð skorið hjarta-
laga með ávaxtasalati,
vínberjum og eplabitum.
Ávaxtasalat: Eplum, vin-
• berjum, rúsinum, möndl-
um, súkkulaði, sykri og
sítrónusafa blandað sam-
an og því næst þeyttum
rjóma.
F’ranskbrauð skorið í hring
með lifrarkæfu hræðri út
í þeyttum rjóma, sem
sprautað er á í hring,
saxaðar rauðrófur settar
inn í hringinn.
Rúgbrauð skorið. í þrí- eða
ferhyrninga með hangi-
kjöti og hrærðum eggjum.
Rúgbrauð skorið í þríhyrn-
ing með skinku, itölsku
salati (ca. 1 tsk.) og
tómatbát.
Rúgbrauð skoið í þríhyrn-
ing með eggi og síld
(gaffalbita).
PINNABRAUÐ.
Brauðið er allt skorið í
litla ferhyrninga og litlum
stöngum stungið í.
Rúgbrauð með síld í ediki
og lauk.
Rúgbrauð með eggi og gaff-
albitum.
Rúgbrauð með skinku og
salati.
Rúgbrauð með lifrarkæfu,
rauðrófum og sveskjum.
Franskbrauð með döðlum,
rjóma, vínberjum og
appelsínum.
SMURT BRAUÐ.
Rúgbrauð með steik, sveskj-
um, rauðrófum og gúrku-
salati.
Rúgbrauð með hangikjöti,
hrærðum eggjum, tómat.
Rúgbrauð með sardínum,
mayonnaise og sítrónu-
sneið.
Rúgbrauð með eggjum og
gaffalbitum.
Rúgbrauð með skinku,
ítölsku salati, rauðrófum
og pickles.
Franskbrauð með íæflfliim (í
topp), mayonnaisetopp,
sítrónusneið.
Franslcbrauð með eggi og
tómat (í sneiðum).
Franskbrauð með reyktum
lax, hrærðum eggjum,
(steinselju).
Franskbrauð með appelsinu,
þeyttum rjóma og döðl-
um.
Franskbrauð með ávaxta-
salati (skreytt með þeim
ávöxtum, sem í því eru).
Rúgbrauð með lifrarkæfu,
sveskjum, piekles, rauð-
rófum og eplasneið.
Rúgbrauð með ítölsku sal-
ati og tómatsneið.
VIKAN
25