Vikan - 17.09.1959, Page 10

tfitwfo'0*'

wmm
WSM'id:
HrútsmerkiÖ (21. marz—20. april):
Forðastu að ofreyna þig þessa viku. Allt
bendir til, að Þú fáir mörg verkefni í
hendur, og hætt er við, að sum þeirra
kunni að verða Þér ofviða. Þú skalt fara
þér hægt og reyna að láta till'inningar þinar taka
ekki af þér ráðin. Helgin verður fremur dauf.
Nautsmerkiö (21. apríl—21. maí): Það
er leiðinlegt að þurfa að segja það, en
þessi vika verður sannast sagt ömurleg,
og ekki er útlit fyrir, að þú getir neitt
bætt úr því. Þótt jafnvel maðurinn (eða
konan) komi, sem þú hefur beðið eftir með svo
mikilli eftirvæntingu, verður sú heimsókn þér ein-
ungis til ama.
Tvítmramerkiö (22. maí—21. júní): Lík-
lega lendir þú í skemmtilegu ástarævin-
týri þessa viku, sem á sér samt ekki
djúpar rætur. Um helgina ferðu líklega
í stutt ferðalag í einhverjum nauðsyn-
legum erindagerðum, og allt bendir til þess, að
það muni ganga að óskum.
Krabbamerkið (22. júní—23. júlí) Fórn-
fýsi þín og höfðinglyndi eru aðdáunar-
verð. Þessa viku muntu leggja meiri
vinnu í að hjálpa öðrum, —- ef til vill
til að græða fé, — en sjálfum þér. 1
eigin málum mun heppnin fremur en dugnaðurinn
koma til greina. Vertu sem mest úti við i hópi
kunningja þinna. Heillatala 6.
Ljónsmerkiö (24. júlí—23. ágúst): Þú
munt fara í stutta ferð, — líklega á sjó,
— og þar með eignast nýtt áhugamál,
sem þú munt framvegis sinna af alhug.
Þú ert einum of áhrifagjarn. Reyndu að
taka sjálfstæðar ákvarðanir og skapa Þér fastar
skoðanir óháðar skoðunum annarra.
Meyjarmerkiö (24. ágúst—23. sept.): Ef
þú hefur í hyggju að selja eða kaupa
eitthvað, skaltu fyrir alla muni gera það
í Þessari viku. Yfirleitt virðist lánið
leika við þig þessa viku, einkanlega í
peningamálum. Þú átt marga kunningja, en fáa
hollvini. Reyndu að auka vinsældir þínar.
Vogarmerkiö (24. sept.—23. okt.): Þú
verður furðulega viðkvæmur og hör-
undssár þessa viku og lætur smámuni
vefjast fyrir þér og valda þér óþörfum
áhyggjum. Ef þú hugsar þig um tvisvar,
áður en Þú aðhefst nokkuð, kann að rætast úr
þessu. En mundu, að hamingjan kemur ekki, ef
hennar er ekki leitað.
Drekamerkiö (24. okt.—22. nóv.): Eitt-
hvert kvöldið mun kona koma að máli
við þig með skemmtilegar fréttir. Þess-
ar fréttir munu koma þér og ástvini þín-
um þægilega á óvart. Ef þú hefur í
hyggju að segja upp starfi, skaltu bíða með það
í svo sem tvær vikur. Allt bendir til þess, að þú
sért of hirðulaus, og er það miður.
BogmaÖurinn (23. nóv.—21. des.): Þú
teflir á tæpasta vað með framkomu þinni
gagnvart nánum vini. Gættu þess að
særa hann ekki né móðga, Því að hann
á það engan veginn skilið. Þú mátt ekki
taka það allt of illa upp, þótt þessi kunningi þinn
gagnrýni þig. Ef til vill er þessi gagnrýni alger-
lega réttmæt.
GeitarmerkiÖ (22. des.—20. jan.): Þessa
viku muntu verða fullur af lífsþrótti og
fjöri, og starf þitt, — þótt erfitt sé, —
mun verða hægðarleikur einn. Gættu
þess þó að færast ekki of mikið í fang.
1 ástamálum skaltu forðast að vera of áleitinn.
Vatnsberinn (21. jan.—19. febr.): Ein-
hver vandamál steðja að, þótt þú gerir
þér ekki sjálfur grein fyrir orsökunum.
Reyndu fyrir alla muni að komast að
miðju þessarar andlegu „lægðar"; ef til
vill munt þú komast að því, að þú átt sjálfur
sökina. Viðurkenndu þá yfirsjón, og gerðu yfirbót.
Fiskamerkiö (20. febr.—20. marz): Ef
þú heldur, að þú sért út undan í þessu
lífi, er það mesti misskilningur. Reyndu
að auka afköst þín á vinnustað og
sýna náunganum tillitssemi, — þannig
munt þú öðlast vinsældir og nýja félaga, — svo
að þú sérð, að þú getur aðeins sjálfum þér um
kennt. Heillatala 3.
ÁlíiakA
Allir réðu mér frá að giftast Andrési,
en ég var ekki í vafa, - - því að ég
elskaði hann ...
Foreldrar mínir voru allt annað en ánægð, þegar
ég trúlofaðist Andrési.
— Elsa, sagði mamma áhyggjufull, — hugsaðu
þig betur um. Hann er tíu árum eldri en þú ...
— Já, hverju skiptir það? sagði ég þrjózkulega.
Andrés var í rauninni tólf árum eldri en ég.
Þú kynntist honum á dansleik . . .
— Já, breytir það einhverju?
—■ Og hann hefur verið giftur áður.
— Já, en konan hans er dáin. Þau áttu engin
börn.
— Og þú segir, að hann sé teiknari? Mér lízt
ekki sem bezt á það. Listamenn geta oft verið
viðsjárverðir . ..
Ég gat ekki varizt hlátri.
— Hann er ekki listamaður, eins og þú gerir
þér í hugarlund, mamma. Hann teiknar tækni-
teikningar, bókstafi, skreytingar og annað því tíkt.
Ég veit eiginlega ekki, hvort þetta mætti kalla
Iist, en hann vinnur vel og fær mjög vel borgað.
Hann lærði að teikna í Ameríku.
Mamma og pabbi voru nægilega skynsöm til
þess að skipta sér ekki of mikið af einkamálum
mínum, og þegar Andrés kom dag einn með mér
heim, tóku þau vel á móti honum, og pabbi sýndi
honum stolt sitt, — garðinn og gróðurhúsið og
býkúpurnar, — og það virtist fara einkat vel é
með þeim.
— Ég verð að viðurkenna, að hann kemur vel
fram, sagði mamma seinna.
— Svart hár og brún augu ...
— Já, hann er með ákaflega falleg augu, sam-
sinnti ég.
talaði um mömmu og pabba eins og tengdaforeldra
sína.
En stundum átti hann það til að sitja angurvær
i stól, sokkinn í eigin hugsanir, og þá átti ég
erfitt með að ná til hjarta hans.
Þá fann ég, að hann var langt frá því að vera
hamingjusamur.
Ég hefði síður en svo haft neitt á móti því að
flytjast til hans út í litla einbýlishúsið, — hvenær
sem var, — hvort sem við værum gift eða ekki,
en Andrés vildi ekki heyra á það minnzt.
— Elsa, sagði hann einu sinni, — þú elskar mig
allt of heitt. Þú vilt lifa í synd með þrjóti eins og
mér, einungis vegna þess, að þú kennir í brjósti
um mig.
— Hvað áttu við? spurði ég. — Ég elska þig,
Andrés. Og þú ert enginn þrjótur.
—: Jú, ég er eiginlega hálfgerður þrjótur, sagði
hann. — Stundum finnst mér ég vera óbetranleg-
ur þrjótur.
En hann hló og þrýsti mér að sér, og kossar
hans voru eins og eldur. Ég lokaði augunum og
fannst ég komin til paradísar.
SíOan leið eitt ár.
Þá hringdi hann skyndilega til mín og sagðist
ætla til Oslóar og vera þar einn mánuð. Hann
hafði fengið stöðu við stórfyrirtæki þar.
— Ef þetta er eins glæsilegt og það virðist,
getur verið, að ég setjist þarna að, Elsa, og Þá
getum við gift okkur. Þú heyrir frá mér.
— En ... hvenær ferðu? spurði ég undrandi.
—• Eftir tvær klukkustundir, sagði Andrés. —
Viltu fylgjast öðru hverju með húsinu? Þú ai:t
lykil að því, er það ekki?
— Jú, ég er með lykilinn, sagði ég undarlega
máttlaus.
Mér fannst hann vera að kveðja mig fyrir lullt
og allt.
Ég settist niður og skældi, þegar ég hafði lagt
frá mér símtólið.
$($ fúft diýf
— Þið eruð ekki hringtrúlofuð enn, og ekkert
liggur á.
— Nei, ekkert liggur á, játaði ég.
Pabba fannst mest til þess koma, að Andrés átti
eigið hús. Honum fannst það benda til þess, að
hann væri vel efnaður og kynni að fara með
peninga.
En mömmu og pabba sárnaði, að ekkert varð
úr þeim vonum, sem þau höfðu bundið við okkur
Jesper. Jesper var gamall skólafélagi minn og
vat' nú orðinn fulltrúi i fasteignafyrirtæki föður
síns. Ég vann i skrifstofunni hjá föður Jospers.
svo að við sáumst daglega.
Ég vissi mætavel, að Jesper var hrifinn af mér.
en ég hafði aldrei verið ástfanginn af honum
Hann var hæglátur og staðfastur, og ég vissi, að
hann yrði góður eiginmaður, en ég gerði aðrar
og meiri kröfur til væntanlegs eiginmanns míns.
Og mér fannst ég hafa fundið það, sem ég var
að leita að, — í fari Andrésar.
Andrés vann nokkra klukkutíma á dag í stórri
auglýsingaskrifstofu, en á kvöldin vann hann næst-
um alltaf heimavinnu, og ég fór oft heim til
hans og settist í hægindastólinn með bók eða
handavinnu, á meðan hann stóð við teikniborð-
ið, þar sem sterkir lampar lýstu niður á hvitan
pappírinn. Það var ákaflega skemmtilegt, fannst
mér, að virða fyrir sér flókin mynztrin, hringi,
bókstafi og tölur, myndir og skreytingar, sem allt
skapaðist smám saman í öruggum höndum hans.
En stundum lagði hann skyndilega frá sér
teikniáhöldin, stökk til mín og greip utan um mig.
— Nú skulum við fara út að dansa, Elsa! sagði
hann og kyssti mig, — annars festi ég hérna
rætur.
Svo dönsuðum við ef til vill langt fram á nótt
og fórum síðan i gönguferð í tunglskininu á eftir.
Andrés gat verið afskaplega kátur og fjörugur,
fullur af nýstárlegum hugdettum og skemmtileg-
um sögum. Hann talaði um, að við ættum strax
að gifta okkur og fara i ferð umhverfis hnöttinn,
eða þá hann minntist á nafnið á barninu okkar,
sem hann vildi eignast sem fyrst, eða þá hann
Næstu vikur fékk ég fjölda bréfa frá Andrési,
og eins og búast mátti við, voru þau hvert öðru
ólíkari. Sum voru löng, full af kátínu og vel
skrifuð, en önnur voru stutt og krotuð í mesca
flýti. Og dag einn kom póstkort, sem á stóð að-
eins þessar dularfullu setningar:
—- Ég hef hugsað mér að hætta. Næsta heimilis-
fang: Hvar sem er.
Og ekki einu sinni með undirskrift.
Og síðan heyrði ég ekki frá honum í hálfan
mánuð. Þá dundu ósköpin yfir.
Forstjórinn kom dag einn til mín og sagði: •—
Skrifaðu auglýsingu fyrir fyrirtækið. Hún á að
koma í blaðinu á morgun. Og áður en ég leit á
heimiiisfangið, — sem ég þekkti svo vel, —- kom
Jesper til mín og sagði:
— Er það ekki teiknarinn, vinur þinn, sem er
að selja húsið sitt?
Ég leit upp til hans og barðist við grátinn.
—- Jú, sagði ég. Og með því að taka á ölíu
þreki mínu bætti ég við: — Hann vill heldur
eiga heima i Osló.
Jesper horfði á mig eitt andartak. Síðan lagði
hann höndina á öxlina á mér.
— Aumingja þú, sagði hann aðeins og gekk út.
Jesper var ákaflega vingjarnlegur og vænn.
Þegar ég sagði honum viku síðar, að ég vildi
helzt taka mér sumarleyfi strax, spurði hann
ekki, hvert ég ætlaði. Hann vissi, að ég ætlaði
til Oslóar. — En hann sagði:
— Þótt þú verðir lengur en í þrjár vikur, skul-
um við taka vel á móti þér.
— Þakka þér fyrir, sagði ég stutt.
Og á meðan mamma og pabbi voru að bugasl
af áhyggjum, bjó ég mig undir ferðina.
Bróðir minn og mágkona bjuggu í úthverfi
Oslóar, og þau höfðu boðið mér að búa hjá þeim
eins lengi og mér sýndist. Og þessu tók ég með
þökkum.
En strax fyrsta daginn, sem ég var í höfuð-
borginni, fór ég að leita að Andrési.
Mig grunaði, að það yrði ekki hlaupið að því
að finna hann. Fyrst fór ég á gistihúsið, þar sem
Frásögn úr daglega lífinu