Vikan - 11.02.1960, Side 11
i
Þessi niðurröðun á borðum er
oft notadrýgri og oftast þægilegra
að vinna við þau þannig. -— Nú
segir einhver ef til vill, að þetta
sé almenningi alveg óviðkomandi.
En þar sem alltaf einn eða fleiri úr
hópi félaga, sem veizluna halda,
ræða við veitingamanninn áður um
ýmislegt, er við kemur veizlunni,
er ekki úr vegi, að þeir geti líka
gefið ýmsar hugmyndir þar að lút-
andi.
Greinin er eftir
Geir R. Andersen
þessara afnota. Þetta á bæði við
um Reykjavík og marga staði úti á
landi, en þar liafa aftur á inóti
verið byggð hús, sem félagasam-
tökin eiga sjálf og liafa aðgang að,
þegar þau vilja. í Reykjavík verður
þetta félögunum mun erfiðara, þvi
að þau liafa oft og tiðum ekki efni
á að reisa hús á dýrri lóð, og þar
sem félagastarfsemi er einkum um
vetrarmánuðina, mundi það varla
borga sig. Það eru þvi i sjálfu sér
eðlileg og hagkvæm viðskipti fyrir
báða aðila, að félögin leigi sér liús-
næði til þess að lialda samkvæmi
sín og mannfagnaði i á þeim stöð-
um, sem gefa kost á því.
Nú er það þannig, að veizlur og
veizlusiðir hafa verið ærið fá-
brotnir og tilbreytingarlitlir og eig-
inlega staðið í stað um mörg ár,
nema ef um stórar og opinberar
móttökuveizlur hefur verið að ræða
fyrir erlenda þjóðhöfðingja, en það
sýnir, að ef á reynir og vandað er
til, standa íslendingar ekki öðrum
þjóðum að baki að smekkvísi og
skipulagningu á ýmsum sviðum, er
varða veizlur og móttökur í sam-
kvæmum. En það er ekki alltaf,
að hið skrautlegasta og dýrasta
sé hið bezta og hljóti bezta viður-
kenningu, heldur er það oft ein-
miR þveröfugt i þessum málum.
— Tilbreytni mætti fá i veizlur með
því t. d., þegar einstaklingar kaupa
út veizlur af veitingahúsum, að
gera greinarmun á t. d. fermingar-
veizlum og giftingarveizlum, og
gætu veitingahúsin hvert um sig
haft sitt sérstaka snið og form á
þessum veizlum og skipt um árlega,
ekki aðeins á matseðlum, heldur
einnig i ytra útliti, með skreyt-
ingu og öðru, sem þau svo aug-
lýstu og samkeppni yrði um. En
það er samkeppnin, sem ekki
þekkist enn hér heima nema á
Tilbreytni í samsetningu mat-
seðla í veizlum hcfur verið furðu-
fjölbreytt þrátt fyrir vöntun á
ýmsum góðum hráefnum, einkum
á veturna, og vandvirkni i mat-
reiðslu er i framför, a. m. k. á
stærri stöðum í Reykjavík, bæði
vegna samkeppninnar, sem er far-
in að segja til sin, og vegna þess,
að ungir menn, sem hafa haft áhuga
á faginu, hafa lagt á sig erfiði til
að læra það i góðum skólum og af
góðum fagmönnum, sem þeir hafa
haft til fyrirmyndar.
Nú er þvi þannig komið hér
heima, að á nærri flestum stöðum
stjórna ungir menn matreiðslu og
ferst það yfirleitt ekkert verr en
starfsbræðrum þeirra erlendis,
nema þá helzt vegna þess, eins
og áður er getið, að fjölbreytni i
hráefnum er ekki eins mikil hér
og erlendis. _ Ef litið er á
drykkjarvörur og vínföng, sem nú
eru notuð i veizlum og samlcvæm-
um á íslandi, er þar um að ræða
á öllum sviðum, undantekningar-
lítið, liinn megnasta óþverra, væg-
ast sagt, og á það við bæði um
innflutta drykki og þá, sem búnir
eru til eða átappaðir i landinu
sjálfu. Þar er þó um undantekn-
ingar að ræða, eins og t. d. pilsn-
erinn islenzka (óáfenga og eflaust
hinn áfenga líka), maltöl og kóka
kóla, sem er líkt og annars staðar.
— Þetta er þó eklti sök veitinga-
húsanna, heldur íslenzkra framleið-
enda og vanþekkingar á innkaup-
um frá útlöndum. Ekki hefur enn
tekizt að framleiða bragðgóða gos-
drykki hér, eins og fá má erlend-
is, án þess þó að um sé að ræða
næstum hreinan ávaxtasafa. Eitt
sinn mátti fá í Reykjavík gosdrykk,
sem kallaður var sítrón, og var
hressandi, ef hann var drukkinn
kaldur, þótt hann væri ekki bragð-
Framhald á bls. 28.
frumstigh Þar er þó ekki veitinga-
húsum og hóteleigendum um að
kenna nema að litlu lcyti, þvi að
þeir hafa verið beittir fádæma
þvingunum af hinu opinbera og
skyldaðir til að gera sér að góðu að
bjóða fólki upp á fáránlega fjar-
stæðu í nær öllum greinum ís-
lenzkrar veitingasölu.
Þegar fjölmennar veizlur eru
haldnar með sameiginlegu borð-
haldi, liefur nær eingöngu verið
notuð sama niðurröðun á borðum,
þ. e. a. s., að svokölluðu háborði er
komið fyrir með tveimur eða fleiri
álmum út frá því, tveimur út frá
hvorum enda og siðan milli þeirra
eftir því, sem þörf krefur. Til til-
breytingar mætti nú breyta út af
þessu öðru hverju og raða borð-
unum eins og sýnt er á myndunum
til vinstri.