Vikan - 17.03.1960, Qupperneq 33
Kæra Aldís.
Dóttir mín ung er að gera út af við mig, hún
er svo óreglusöm. Það er ekki sjón að sjá her-
bergið hennar, allt á rúi og stúi, og ekki nóg
með það, heldur stráir hún fötum sínum og mun-
um um alia íbúðina svo að maðurinn minn
sleppir sér alveg. Mér finnst leiðinlegt hvað mér
liefur mistekizt með uppeldið. Hefur þú nokkur
ráð að gefa mér, góða Aldís?
Ein uppgefin.
Svar: Ég er anzi hrædd um, að flestar mæður
eigi við svipaða erfiðleika að stríða, að
minnsta kosti á vissu tímabili. En sem
betur fer, virðist þetta aðeins vera einn þátt-
ur í hinum venjulega uppisteyt unglinga á
þessum aldri og er aðeins stundarfyrirbæri.
Því ekki að reyna að vekja áhuga stúlkunn-
ar á að breyta svolítið til í herberginu sínu,
jafnvel að mála eða endurnýja húsgögn?
Margt er hægt að gera ef fólk er lagið í hönd-
unum. Ef herbergið er vistlegt og notalegt
ættu að vera meiri líkur til að ungu stúlkuna
langi til að hafa þar allt í röð og reglu.
Með kveðju.
Aldís.
Kæra Aldís.
Hvernig get ég komið í veg fyrir afbrýðisemi
ungrar stúlku? Ég er ástfangin af ekkjumanni.
Hann er 15 árum eldri en ég og hefur beðið mig
að giftast sér. Hann á tvö börn, fjórtán ára son
og átján ára dóttur. Hjónaband hans'var mjög
hamingjusamt og börnin dáðu móður sína, sem
dó fyrir [ji'em árum. Síðan hefur dóttirin séð um
heimilið. Mér finnst að við gætum öll haft það
svo gott saman, en því iniður neitar dóttirin að
hafa nokkuð saman við mig að sælda. Ég er Iiik-
andi við að giftast þessum manni þar sem dóttir
hans tekur þessa afstöðu gagnvart mér.
Svala.
Kæra Svala.
Þetta er erfitt, en mér finnst samt að þú
ættir að halda áfram með giftingaráform þitt.
Viðbrögð og andstaða ungu stúlkunnar eru
mjög skiljanleg. Þú ættir að biðja föður henn
ar að reyna að leiða henni fyrir sjónir að sá
tími muni koma, að það starf, sem hún núna
innir af höndum á hans heimili, muni hún
seinna vilja vinna fyrir annan, nefnilega þann
mann sem hún giftist. Þessu gcrir hún sér ef
til vill ekki grein fyrir eins og stendur, og ef
hún elskar pabba sinn, sem enginn vafi er á,
þá vill hún áreiðanlega að hann verði ham-
ingjusamur.
Beztu óskir,
Aldís.
Hann var mér ótrúr.
Á síðastliðnu ári þurfti ég vegna veikinda ætt-
ingja míns að vera að heiman um mánaðartfma.
Þá gerðist það, að maðurinn minn var mér ótrúr.
Við höfðum verið mjög hamingjusöm i okkar
hjónabandi í þessi fimm ár sem við höfum verið
gift. Ekki hætti það úr skák, að konan er ná-
grannakona mín, sem ég áleit vera góða vinkonu
mína.
Maðurinn minn vill ekkert úr þessu gera, segir
að þessu sé lokið, hann hafi leiðzt út i þetta
vegna leiðinda og einmanaleika. Ég hef reynt að
fyrirgefa honum en á erfitt með það vegna þess,
að ég verð að umgangast þessa konu. Mér finnst
eina lausnin á þessu vera sú, að við flytjum í
burtu úr hverfinu, en jjað jívertekur maðurinn
minn fyrir. Þá er víst ekki um annað að ræða
fyrir mig en að yfirgefa heimilið, en jiað er ekki
svo auðvelt heidur, þvi að ég á enga að. Hvað
mundir þú ráðleggja mér að gera, Aldís mín?
Þín Helga.
Kæra Helga.
Þú verður að reyna að gera þér grein fyrir
því, að þetta þarf ekki að vera eins alvarlegt
og þú vilt vera láta, og hefði aldrei komið
fyrir, ef þú hefðir ekki þurft að vera þetta í
burtu. Það væri fjarstæða hjá þér að fara í
burtu og þannig fyrirgera góðu hjónabandi.
Ég er viss um að maðurinn þinn man varla
eftir því að hin konan sé til, nema þá af því
einu, að þú ert sífellt að minna hann á hana.
Fyrirgefðu honum af heilum hug og reyndu
að gleyma þessu algerlega. Reyndu að vera
góð við hann og ástúðleg; þá mun hann elska
þig meira en nokkru sinni fyrr.
Kær kveðja,
Þfn Aldís.
Góða Aldis.
Fyrir nokkru si'ðan kynntist ég pilti sem mér
geðjaðist mjög vel að. Hann bauð mér með sér
í leikhús, og nokkrum sinnum út að borða. Ég
héid að liann hafi líka verið hrifinn af mér,
en nú hef ég ekki heyrt í honum í þrjár vikur.
Finnst þér að ég geti hringt til hans?
Þin Lóa.
Svar: Aumingja pilturinn, hann er auðvit-
að blankur. Því hringir þú ekki til hans og
býður honum heim upp á ærlega máltíð?
Iteyndu svo að koma honum í skilning um
að þú hafir mjög gaman af að fara í bíó, eða
að rölta um í góða veðrinu, að það sé vel
unnt að hittast án þess að það þurfi að kosta
einhver ósköp. Þá er ég viss um að hann er
mjög fús til að halda kunningsskapnum
áfram.
Beztu kveðjur,
Aldís.
HÚSB Y GG JENDUR
— HÚSEIGENDUR
Upplýsingar og sýnishorn frá
47 af helztu fyrirtækjum
landsins.
Opið alla virka daga
kl. 1—6 e. h. nema
laugardaga kl. 10—12 f. h.
einnig miðvikudagskviild
kl. 8—10 e. h.
Byggingaþjónusta A.í.
Laugavegi 18 A. — Sími 24344.
Stjörnur eru búnar til
Framhald af bls. 15.
sýningu, ]>ar sem hún sýndi föt. Hún hefur að
visu lag, en enga söngrödd að ráði. Það gerir
ckkert til, segja svenskir. Hún hefur annað og
meira. Hún hefur heimsins fallegasta bros, og
kyntöfrarnir gcisla af henni. Þetta hafa þeir
lært í Ameriku, og nú ér að sjá, hvort sömu
lögmálin gilda i gamla heiminum.
Ætli þeir eigi betri ....
Framhald af bls. 9.
ljóð, — mér likar það bezt eins og það er. Við
Þurfum ekki lög fyrst og fremst. Við þurfum
frekar að komast í meiri nálægð við fólkið.
— Er ekki erfiðara að komast í nálægð við
fólkið, ef það lærir ekki ljóðin?
— Fólkið lærir ljóðin, ef þau eru góð. En það
þarf að sjá þau og þekkja öðruvísi en af þjóð-
sögum.
— Mér er hugleikið að fræðast um eitt alriði
i sambandi við ung skáld. Það er helzt að sjá,
að þau reyni að líkjast hvert öðru sem mest, —
ekki í sjálfri ljóðagerðinni, — heldur klæðaburði.
Ég undanskil nokkra unga menn, sem standa við
grænfóðrið í jötu eins voldugs bókafélags. En
meiri hlutinn er þannig: hirðuleysislegt útlit,
meira og minna óhreinar og stundum rifnar úlp-
ur, fyrirferðarmiklir treflar, sítt hár og stundum
skegg. Þetta er sjálfsagt útlend fyrirmynd, -—
liklega frá París, en ef ég væri ungt skáld, þá
mundi ég reyna allt hvað ég gæti til Þess að skera
mig úr þessum hópi. Skáld þarf að vekja athygli,
og það getur tæpiega vakið athygli að vera ná-
kvæmlega eins og hinir.
— Ætli þeir eigi betri úlpur?
Úsíria.
VIKAN
33