Veðrið - 01.04.1961, Blaðsíða 10

skriíar: „Þ. 26. gerði hér feikna mikla snjókomu og var svo mánuðinn út, nema
breyttist í slyddu og rigningu síðustu dagana. Snjókomu man ég ekki svona
mikla á jafnskömmum tíma um margra ára skeið." Sömu daga slitnuðu raf- og
símalínur í Eyjafirði og á Fljótsdalshéraði undan krapajtunga og staurar brotn-
uðu. Tvo síðustu daga ársins var austanátt og hláka á láglendi.
Janúar.
Flestir veðurathugunarmenn telja mánuðinn góðan. Valgerður Kristjáns-
dóttir í Stykkishólmi lýsir honum svo: „Frostlaust var til þ. 3„ en þá hvessti af
norðri og gerði dálítið frost. Norðanáttin varaði ekki nema rúman dag, en
frostið hélzt til Jr. 11., þá hlýnaði og mátti heita frostlaust úr því út mánuð-
inn, en oft voru umhleypingar. Heita má, að það hafi verið ágætistíð í þessum
mánuði, snjólaust að kalla í byggð og fjallvegir greiðfærir bilum" Frá gagnstæðu
landshorni barst mjög svipuð veðurlýsing: „Janúar hófst með hægri austanátt,
þíðviðri og rigningu. Þ. 4. brá til norðan- og norðaustanáttar með snjókomú,
frysti og hélzt Jrað til hins 11., en þá skipti um, gerði sunnanátt, sem síðan hélzt
óslitið til mánaðamóta. Þ. 14. var jörð orðin alauð á láglendi, og þ. 18. fann ég
hvergi frost í jörð.“ Þetta skrifar Halldór Víglundsson á Dalatanga. Þeir Norð-
lendingar, sem á láglendi búa, tala um einmuna tíð, en uppi á Hólsfjöllum urðu
aðeins skammvinnir spilliblotar. Á Suðurlandi er tíðarfar einnig gott. „Hlýindi
og veðursæld voru einkenni þessa mánaðar. Snjólaust að kalla mánuðinn út,“ er
skrifað frá Brjánsstöðum i Grímsnesi.
Ekki var þó mánuðurinn án storma. Landssynningsrok gekk yfir Suðurland
aðfaranótt þ. 11., og þ. 15. gerði hvassviðri af suðri og vestri með þrumum
um vestanvert landið. Það veður stóð stutt, en þau óvenjulegu tíðindi gerðust
að eklingu laust niður í bæ, með þeim afleiðingum, að bæjarhús brunnu og
nokkrar kýr fórust í fjósi. Var þetta á Neðra-Hóli í Staðarsveit.
Febrúar.
Tíð var góð um allt land. Frá Hamraendum í Dalasýslu barst þessi veðurlýs
ing: „Tíð var smáviðrasöm og góð. Engir stormar og má það teljast óvenjulegt
í febrúarmánuði. Úrkoma var þó nokkur, mest þ. 22.-23., þá urðu töluverðir
vatnavextir og dálitlir skemmdir á þjóðvegum." Norðar á Vesturlandi nefna
menn aftur á móti einn hvassviðrisdag, þ. 19. Norður á Húsavík var „nokkurt
frost fyrstu dagana, en síðan milt veður, oft líkara sumartíð en vetrar. Úrkoma
flesta daga, en aldrei mikil. Veðurhæð aldrei mikil, en sjaldan logn“. Á Þor-
valdsstöðum í Skeggjastaðahreppi var kalt og nokkur snjókoma framan af mán-
uðinum, en einmuna veðurblíða eftir miðjan mánuð: „Þ. 17. gekk í sunnan
átt og hlýnaði og gerði lilákur miklar. Frá þeim degi var hver dagurinn öðrum
hlýrri fram til mánaðamóta. Sunnanátt, sólskin og blíðviðri, en að jafnan
nokkuð hvasst, jörð rnarauð og þíð, aurbleyta á vegum og ár og lækir ruddu sig
sem á vordegi." Sunnan lands var lítils háttar frost og stillt veður fyrstu vikuna,
en frostlítið úr því. Dagana 19,—21. gerði þar suðaustan- og suðvestanhvassviðri
með slyddu og rigningu, en annars voru veður meinlaus.
VHÐRIÐ --- 9