Veðrið - 01.04.1961, Qupperneq 31

GEIR ÓLAFSSON:
Um notkun segulbands í skipum
I loftskeytadeild Veðurstofu Islands hefur um mörg undanfarin ár verið notað
segulband sem einn þáttur við nóttöku erlendra veðurskeyta, og hefur sú til-
högun reynzt vel.
Þegar erlendu veðurskeytin voru eiugöngu send út á rnorse — en ekki eins
og nú er orðið, að mestu leyti með sjálfvirkri fjarritvélasendingu — kom það
iðulega fyrir, að æskilegt var að taka á nióti veðurskeytum frá fleiri sendistöðv-
um samtímis lieldur en hægt var að anna. Móttaka þessara veðurskeyta var æski-
leg og nauðsynleg, en sendingarnar það stuttar og strjálar, að þær gáfu ekki til-
efni til að fjölga starfsmönnum. Til að geta hagnýtt þessi veðurskeyti voru þau
tekin á segulband og síðan skrifuð af því aftur strax og tími vannst til.
Að fenginni margra ára reynslu álít ég, að notkun segulbands um borð í
hinum stærri fiskiskipum og J>á sérstaklega á togurum og stærri síldveiðiskipum
mundi koma að miklum notum til aukinnar fréttaöflunar í sambandi við fisk-
veiðar.
Loftskeytamenn og aðrir, sem við hlustun fást, verða oft að sleppa gagnleg-
um erlendum og innlendum fiskifregnum og veðurskeytum vegna þess að þeir
eru bundnir við önnur störf, eða lilusta Jjarf eftir fregnum frá mörgum stöðvum
í einu. Þessar fréttir mætti oft taka á segulband og hlusta á síðar og vinna úr
þegar tlmi gæfist til.
Þá má nota segulband sem aukinn lilustvörð og til að taka á móti orðsend-
ingum á fyrirfram ákveðnum bylgjulengdum auk margs annars. Einnig korna
þau að ómetanlegu gagni í varðskipum og björgunarskipum.
Ég tel ástæðulaust að fara nánar út í Jjessi mál, því segulbönd eru það algeng,
að almenningi eru Jjau vel kunn, Jjótt Jjau séu ekki ennjjá notuð i Jjeim tilgangi,
sem ég hefi minnzt á. Vil ég að lokum beina Jjví til loftskeytamanna og annarra,
er kynnu að hafa áhuga á þessu máli, að kynna sér Jjað nánar.
30 --- VEÐRIÐ