Vikan - 19.04.1962, Blaðsíða 32

Hárið verður fyrst fallegt með
SHAMPOO
WHITE RAIN gerir hár yðar gullfallegt. Hinn silkimjúki
lögur gefur hárinu þægilegan ilm og gljáandi blæfegurð —
laðar fram hinn dulda endisþokka. Af White Rain eru
framleiddar þrjár tegundir, sem fegra allar hárgerðir—
ein þeirra er einmitt fyrir yður.
PERLUHVÍTT fyrir venjulegt hár
FÖLBLÁTT fyrir þurrt hár
B L EIK FÖ LT fyrir feitt hár
Toni framleíðsla tryggir fegursta hárið
Við Járntorgið fóru þau úr bíln-
um. Framhjá þeim óku vörubilar
með morgunblöðin vot af prent-
svertu. Þar var ljós í glugga á gömlu,
ljótu húsi. Hún leit þangað upp og
sagði lágt:
— Hann er ekki með öllum mjalla.
Þetta er þriðja nóttin, sem hann
vakir.
— Já, hér bý ég, eins og þú sérð,
og hérna er lika vinnustaður minn.
Komdu með upp, það er sjálfsagt
heitt kaffi á könnunni ....
Jndrandi gekk hann á eftir henni
upp stigann. Inni byrjaði hundur að
gelta. Hún þaggaði niður í honum
og stakk lykli í skráargatið. Brúnn,
stór hundur flaðraði upp um hana
og dinglaði öllum bakhlutanum.
— Picasso! Vertu rólegur! Komdu
inn Rolf. Þú verður að afsaka draslið.
Ég ætlaði að fara að hátta Þegar
þú hringdir. Ég var að enda við að
hjálpa Lars með nokkrar myndir.
Picasso, farðu í körfuna þína! Hann
lætur eins og ólmur, ef ég fer út
úr húsinu. Setztu niður vinur minn.
Ég ætla að finna eitthvað handa
okkur.
Hún gekk að lokuðum dyrum bak
við forhengi og barði á hurðina. Ein-
hver hætti íölsku blístri og í ljós
kom höfuð með ógreiddu hári og
fjörlegum augum.
— Halló, gamla mín! Komin strax?
Hann kom auga á Rolf, sem stóð
á miðju gólfi, ringlaður á svipinn.
— Halló, sagði hann, gaman að
hitta yður. Setjizt niður, látið eins
og þér séuð heima,- Ég er að verða
búinn, þarf aðeins að klára nokkrar
myndir, sem eiga að fara með morg-
unpóstinum. Vökvinn er volgur, Gerd.
Ég tók balann með mér inn í myrkra-
herbergið. Kem bráðum.
Dyrunum var skellt aftur. Það varð
þögn í herberginu. Gerd fór að finna
kaffibollana. Rolf ræskti sig bak við
hana og hún sneri sér, hálfbrosandi
við.
•—■ Heyrðu, sagði hann, ég held ég
biði ekki eftir kaffi. Hringdu heldur
eftir bíl fyrir mig. Ég er ekki viss
um að rata aftur til Park Avenue.
— Sjálfsagt, sagði hún, annars get
ég sagt þér til vegar. En bílastöðin
er hér rétt hjá.
— Nú skil ég þetta, sagði hann. Þú
ert gift.
— Já, sagði hún. Ég hef verið gift í
eitt ár. Við hittumst í París, þar sem
hann var að læra. Svo fór hann heim
og opnaði eigin stofu. Ég hugsa að
þetta fari bráðum að ganga vel hjá
okkur.
— Vertu sæl, Gerd. Ég held líka
að ykkur muni ganga vel. Þú þarft
ekki að hringja eftir bíl. Mér liggur
ekkert á.
Hún fylgdi honum til dyra. Hundur-
inn urraði Þegar þau gengu fram hjá.
Hún danglaði í nefið á honum.
— Láttu ekki eins og kjáni, Picasso!
Þegiðu!
—- Þetta er sjálfsagt vitur hundur
og mikill mannþekkjari, sagði hann
í dyrunum.
Nú brosti hann í fyrsta skipti. Það
var stutt og óhamingjusamt bros. Svo
strauk hann henni feimnislega um
vangann. Hún heyrði skref hans fjar-
lægjast.
Lars stóð við gluggann þegar hún
kom inn.
— Jæja, hvernig lizt þér á þær, sagði
hann og hélt myndunum upp að
daufri dagsbirtunni.
— Þær eru ágætar, sagði hún, en
hún horfði ekki á þær. Hún horfði á
eftir Rolf, sem hvarf hægt milli gam-
32 VIKAN