Vikan - 21.05.1964, Qupperneq 9

er veitir íorstöðu þeirri deild, sem á flestum Tjarnir og pollar voru enn undir ísi, og grænka
málum hefur tekið heiti sitt úr enskunni; public varð engm fundm, hvorki a trjam ne þeim
fjölmörgu grasflötum sem prýða borgina. Við
relations. Það eru auglýsinga og útbreiðslumál
og þeir félagarnir hinir síðarnefndu vinna báð-
ir undir stjórn Blenners sem PRmenn. Hjá
ristafyrirtæki eins og Volvo samsteypunni er
PR eitthvert erfiðasta hlutverk sem hugsazt
getur og útheimtir meira þrek en hægt er
að ætlast til með nokkurri sanngirni að
mennskir menn hafi. Þeir standa sem sagt
sína pligt frá því um kl. átta að morgni, en
eftir venjulegan vinnutíma fara þeir út með
gestum fyrirtækisins. Þó ótrúlegt megi virð-
ast líður trauðla sá dagur allan ársins hring,
að ekki séu gestir á ferðinni. Þá þarf að taka
á móti þeim á Thorslandaflugvelli eða ein-
hversstaðar annnarsstaðar, koma þeim á hótel,
út á næturklúbb og sitja þar unz öllu er lokið
þar og loks að lóðsa gestinn eða gestina á hótel-
ið. Þetta krefst af þeim mun meira þreks sem
sænskir drykkjusiðir eru meira en lítið í ætt
við íslenzka drykkjumenningu, nema hvað menn
komum út í Hovas, þar sem heldrimenn hafa
byggt villur, en samt var það ólíkt Snobbhill
við Laugardal. Líklega orsakast það af því að
við erum nýríkari hér heima.
Annars eiga íslendingar erfitt með að sætta
sig við móðuna bláu, sem leggst eins og þoka
yfir meginlandið vor og haust. Það sást ekki
ýkja langt í Gautaborg þessa daga og mér
fannst þetta minna mig einum um of á
Manchester og aðrar iðnaðarborgir á miðju
Englands þar sem ekkert verður séð fyrir
sóti og reyk. Við dokkirnar meðfram Gauta-
elfinni lesta fieiri skip en nokkursstaðar ann-
Leiðin út til Thorslanda liggur yfir storkost-
lega brú á Gautaelfinni, sem er raunar strax
of lítil því þar í kring verða umferðahnútar
meira en gegnir góður hófi.
Tom Trr.na er einn efnilegasti kappakstursmaður
Svía og ('tur unnið mörg „rally“ á Volvo P544,
sem er meS honum á myndinni.
Það var ekki búizt við því að blaðámenn
Irekka ekki af stút í Svíaríki, að minnsta kosti hefðu fætur til að standast þá þoh'aun, sem
k! ^ h-í? s« ú* 4,- -a {•) <•% s tó W al M a Qt @ H v
fara út með þeim og borða einhverjar dýrindis
krásir, slá upp partýi heima hjá Blenner, fara
arsstaðar í Svíþjóð, enda er þar samfelldur
frumskógur siglutrjáa og uppskipunarkrana,
sem dreyfist út í óljós form í fjarlægðinni.
Margar hendur hafa lagzt á eitt og hver gert sitt, þegar bílarnir koma fullgerðir út af siðasta færibandinu.
Þá er þeim ekið á reynslubraut við hlið verksmiðjunnar. Um tvö þúsund manns vinna eingöngu að gæðamati.
Sylvia Österberg, tæplega þrítug liúsmóðir frá Stokk-
hólmi cr ásamt Evy Rosquist snjallasta kappaksturs-
kona í Svíþjóð. Það er sagt frá einni ferð með henni
ekki í veizlum. Eftir allt þetta er þess krafizt,
að PR-menn mæti vel upplagðir að morgni,
rétt eins og þeir væru búnir að sofa í átta
tíma.
Þeir stóðu sig vel þessa daga, sem við vorum
á þeirra snærum; drukku svo til fyrirmyndar
mátti teljast og voru alltaf fyrstir til að hvolfa
glösunum tómum upp á kollinn á sér. Og þeir
voru allra manna glaðbeittastir að morgni,
þegar þeir náðu í okkur á hótelið ásamt blaða-
mönnum frá Bretlandi, Kanada og Hollandi.
Það stóðu fyrir dyrum blaðamannaheimsóknir
víða úr veröldinni næsta mánuðinn, svo það
væri fullsnemmt að fara að láta sjást á sér
þreytumerki.
Gautaborg var fremur grá þessa apríldaga
og það kom okkur á óvart, íslendingunum, að
vorið skyldi þá ekki enn hafa haldið innreið
sína á Skandinavíu, þegar grasflatir flestar voru
algrænar á íslandi og tré tekin að laufgast.
það er að ganga meðfram öllum færiböndum á
í hinni nýju og víðáttumiklu Thorslandaverk-
smiðju. Til þess að gefa örlitla hugmynd um
stærð hennar má geta þess að hún er sléttur
kílómetri að lengd og 33 þúsund fermetrar
eða 3,3 hektarar að flatarmáli. Eftir undan-
farandi veizlur og bílífi býst ég við því, að
það hafi verið góð hugmynd að treysta okkur
ekki til að ganga langar vegalengdir. Okkur
var raðað á „Bláu lestina“ sem þeir nefna
svo; það er lítil dráttarvél sem dregur nokkra
létta vagna og á vögnunum eru bekkir. Mér
skildist, að bláa lestin væri talsvert mikið
í gangi með forvitna áhorfendur og það er
öðru nær að forráðamenn Volvo vilji hindra,
að menn geti séð það glæsilega dæmi stórfelldr-
ar skipulagningar, sem þar verður fyrir aug-
um, kílómetra eftir kílómetra ef svo mætti
segja.
Við byrjuðum á byrjuninni; ókum á bláu
Framhald á bls. 37.
r ey nslub rautinni
í greininni.
— r
VIKAN 21. tttL