Vikan - 21.05.1964, Qupperneq 28

A enginn
¥ D-10-8-4-3
♦ D-G-8-2
* K-D-G-10
A-K-9-8-7 N 6 D-10-4-3-2
9-7-6-5 v A-2
enginn V A ♦ 10-9-7-5
9-7-5-3 S * A-6
A G-6-5
¥ K-G
♦ A-K-6-4-3
* 8-4-2
Allir utan hættu suður gefur.
Suður Vestur
1 tígull 1 spaði
pass pass
pass pass
Útspil spaðakóngur.
Ofangreint spil kom fyrir ný-
lega í keppni. Fjórir spaðar
standa hjá a-v og fórn norðurs
í fimm tígla var því afar góð.
Þegar vestur hafði spilað út
spaðakóng kom blindur upp og
suður sá ekki betur en spilið
stæði. Það virðist enginn gjafa-
slagur vera nema á ásana tvo í
hjarta og laufi. Sagnhafi tromp-
aði útspilið í borði og íhugaði
málið. Það er greinilegt að hann
má ekki taka trompið úr borði
áður en hann hefur sótt út ás-
ana. Hann spilar því hjarta, aust-
ur drepur strax á ásinn og spilar
meiri spaða. Nú eru tvö tromp
farin úr borði og nú sjáið þið
hvernig spilið tapast. Þegar aust-
ur fer inn á laufásinn, þá spilar
hann spaða í þriðja sinn og þá
HREIF FÉLAGA SINN
TIL LÍFSINS ...
Framhald af bls. 11.
átak, og Ægfr tók af öllu afli
í dráttartaugina, og spilin tog-
uðu í vírana, sem festir voru
við akkerin, — og sjálfur
held ég að það hafi gert mesta
gagnið.
Auðvitað var þetta á stór-
straumsflóði.
Nú . . . svo var ekki meira með
það, að skipið fór strax að hreyf-
ast og áður en varði var það
komið á flot!
Ég var alltaf við dælurnar, og
fylgdi skipinu til Reykjavíkur,
en Ægir dró það þangað. Sú ferð
gekk prýðilega, og PERSIER var
lagt inni við Gufunes. Mér virtist
allt í lagi með skipið, nema það
Norður Austur
2 hjörtu 4 spaðar
5 tíglar dobl
pass
kemst sagnhafi ekki hjá því að
gefa einn trompslag.
Það er mjög erfitt fyrir aust-
ur að hnekkja þessu spili, en
hann verður þó að passa sig á
því að gefa ekki hjartað einu
sinni því þá er sagnhafi búinn
að vinna spilið.
Hvað sögnunum viðvíkur þá
gat norður gefið miklu betri sögn
heldur en tvö hjörtu við einum
spaða. Með spil eins og norðurs,
góðan stuðning við opnunarlit
makkers, eyðu í lit andstæðing-
anna og tvo góða hliðarliti, þá
er bezta sögnin að segja tvo spaða
ofan í vestur. Þessi sögn gefur
makker upp eyðu í spaða og góð-
an trompstuðning. í þessu tilfelli
skipti þetta ekki miklu máli, þar
eð opnun suðurs var heldur í
rýrara lagi.
þurfti náttúrulega að fara yfir
öll hnoð í botninum, því það var
farið að liðast sundur og lak tölu-
vert.
En það flaut og var komið í
örugga höfn.
Svo skilst mér að menn hafi
þurft að ræða töluvert um björg-
unarlaun og annað slíkt, og all-
an þann tíma var ég um borð og
passaði mínar dælur. Svo lauk
þessu, björgunarlaunin voru
greidd eða um þau samið, og
Bretar tóku algjörlega við skip-
inu. Þeir ákváðu svo uppá eigin
ábyrgð, að flytja skipið upp á
Kleppsfjöru og reyna að gera það
sjófært þar.
Það var beðið eftir stórstraumi,
og svo var siglt með fullri ferð
upp í fjöruna, sem tókst út af
fyrir sig vel.
En á eftir stórstraumsflóði
kemur stórstraumsfjara, og viti
menn — skipið stóð þá í hæl og
tá, en holt undir því miðju.
Skip eru auðvitað ekki byggð
til að þola slíkt átak, að standa
á föstu í stefni og skut, en ekk-
ert viðnám undir miðju skipsins.
Og auðvitað kom þá að því, sem
óhjákvæmilegt var, að skipið
gliðnaði um miðjan kjöl að neð-
an, en lagðist saman að ofan, og
varð eins og söðulbakaður hestur
í laginu.
Ég hafði lokið minni vinnu við
dælurnar, og var að búa mig til
heimferðar, þegar ég tók eftir
því einn morguninn, að komnar
voru fellingar í þilfar skipsins
við miðju. Þá þóttist ég sjá að
hverju stefndi, enda kom það á
daginn, að rifa hafði myndazt í
kjölinn".
— Hvað varð svo um skipið,
Gunnar?
,,Ég veit það ekki svo vel að ég
geti farið með það, en ég frétti
að Bretar hafi lengi verið að
reyna að tjasla við það, — og
Belgíumennirnir, sem voru um
borð. Loksins leizt þeim svo á að
þeim hefði tekizt að gera við það,
og drógu það út.
Það sökk einhversstaðar hérna
rétt úti á sundum — úti af Laug-
arnesi“.
— Og þarmeð ekki söguna
meir?
„Þar með ekki söguna meir, —
nema að einhver sagði mér að
þeir hefðu verið að sprengja eitt-
hvað þar á botninum til að ná í
brotajárn núna fyrir skemmstu.
Um það veit ég samt ekki, og
vil ekkert fullyrða".
— Hverskonar menn voru á
skipinu . . . ég á við hvaða þjóð-
ar?
„Mestmegnis voru það Belgar,
ég held 21, því skipið var frá
Antwerpen. En svo voru 15
Englendingar á því, einn norsk-
ur og einn rússneskur, ef ég
man rétt“.
—• Og hvernig höguðu þessir
menn sér í Vík, þegar þeir voru
þar ?
Þetta voru ágætismenn, stillt-
ir og prúðir, og ég held að eng-
inn hafi þurft að kvarta yfir
þeim. Ég man það t.d. að það
slys kom fyrir í Vík á meðan
þeir voru þarna, að bát hvolfdi
þar í lendingu með 7 manns um
borð. Þeir fórust allir, nema einn
maður, formaðurinn Jón Pálsson.
Hann komst í land. Blöðin sögðu
frá því, að einn Belginn hafi
þá hent sér í sjóinn og synt af
mikilli fórnfýsi og hreysti út í
brimgarðinn og náð í Jón og kom-
ið honum lifandi til lands. Svo
segir sagan, að Belginn hafi far-
ið aftur út og náð í einn mann
í viðbót, en hann hafi þá verið
látinn.
Um sannleiksgildi þessarar
sögu veit ég ekki, en hún sýnir
þó að menn hafa haft álit á þess-
um útlendu mönnum og að
minnsta kosti trúað þeim til að
sýna slíkt afrek og fórnfýsi, —
hvað sem satt er í sögunni".
G. K.
VANOAS0M AÐGERÐ
Framhald af bls. 16.
lyn í dag'", urraði hann, „allur
heimurinn á morgun. Hann hugsaði
um langan daginn, sem hann átti
eftir og gretti sig og uggvænlegt
blik kom í augun.
Clifton gekk út úr snyrtiherberg-
inu, upp á götuna og eftir henni.
Hann prófaði ýmsa andlitssvipi á
leiðinni, til að gera yfirvararskegg-
ið eðlilegra, þangað til hann kom
UN'GFRÚ YNDISFRÍÐ
býður yður hið landsþekkta
konfekt frá N Ö Á.
HVAR ER ÖRKIN HANS NOAl
l>aff tr alltaf saml lelkurlnn l hénnl Ynd-
lsfrlS okkar. Hún befur falIS Brklna hans
Nóa einhvers staSar 1 hlaSInu og heltlr
g68um verðlaunum handa þelm, sem getux
fundlS Brklna. YerSIaunln. eru stír kon-
íektkassl, fullur af hczta konfektl, og
framlelSándlnn er au.SvItaB SmlgætlsgerS-
In Néi,
SIBast er ðreglV var hlaut verSlaunln:
KARL BJÖRNSSON,
Eskihlíð 6, Rvík.
Vinninganna má vitja á skrifstofu
Vikunnar. 21. tbl.
2g — VIKAN 21. tbl.