Vikan - 27.01.1966, Side 43

UNGFRU YNDISFRIÐ
býður yður hi’ð landsþekkta
konfekt frá NÓA.
HVAR E R ORKIN HANS NOA?
Þaff cr allfaf saml ldkurinn < hennl Ynd-
isfríS okkar. Hún hefur faliS orklna hans
Nía clnhvers staSar < blaSinu og hcltlr
giSum verölaunum handa þcim, sem getur
funfliS Srkina. VerSlaunin cru stúr kon-
fcktkassi, fullur af hczta konfcktl, og
'framleiSandlnn cr auSvltaS SælgætlsgcrS-
In N6I.
Nafn
ÍlclmiK
Örkln er & bls.
SiSast er drcgiS var hiaut verSlaunin:
Óskar Þórmundsson,
Sörlaskjóli 36, Reykjavík.
Vinninganna iná vitja í skrifstofu
Vikunnar. 4. tbl.
Hvað kostar Vikan?
Þú getur fengiö Vikuná á kr. 23.08 með
því að vera áskrifandi -
ÁSKRIFTARSÍMINN ER 36720
VIKAN
í þeirri von að hann verði þjóð-
hetja eða fræg þjóðskáld. Hann
er enginn hrakfallabálkur og nef-
ið á honum er ósköp mátulegt,
svo landkönnuður eða forseti
verður hann sennilega ekki. Það
færi sennilega betur á að ég
hætti bara að lesa blöð og tíma-
rit, en til þess er ég of forvitin.
Ég sé því ekki annað framundan
fyrir mig en hina venjulegu
mæðu nútíma mæðra, a.m.k.
þangað til sálfræðin er komin á
nógu hátt stig til að gera sál-
fræðingum kleift að vera sam-
mála um þó ekki væri nema eitt
eða tvö atriði í sambandi við
barnauppeldi.
R.A. Anderson,
Houston, Texas.
Sölumaður dauðans Framhaid af bis. 15.
hann að lokum uppgötvað tilvist
St. Briac og manna hans og fræðzt
um eðli og skapgerð forystumanns-
ins. St. Briac hafði ekki komizt hjá
því að fara til St. Cyr, hann hafði
unnið Croix de Guerre í Indó-Kína,
fyrir að sýna fðdæma hugrekki, þar
sem hugrekki var daglegur við-
burður. Hann hafði verið liðsfor-
ingi í leyniþjónustu Atlasdeildar
Alsír en rekinn úr henni fyrir að
vera of mikill hrotti, þótt hrotta-
skapur væri einnig algengur í Al-
sír á þeim tíma. Og þó, hafði Ben
Bakr undirstrikað, var hann ekki
sadisti eins og sumir mannanna,
sem unnu fyrir hann. Hann notaði
aðeins hrottaskap, af því að hann
var áhrifaríkur. Hann leiddi til þess
árangurs, sem hann þarfnaðist svo
ákaflega. St. Briac var ákveðinn,
óumræðilega ákveðinn í því, að
Alsír skyldi áfram vera hluti af
Frakkiandi, að landið og herinn,
sem hann dáði, skyldi ekki þurfa
að þola fleiri ósigra, meiri auð-
mýkingu. Móti þessu háleita tak-
marki hafði ekkert mannslif, jafn-
vel ekki hans eigið, neitt gildi.
Hægt og þolinmóður, í stöðugri,
ólýsanlegri hættu, hafði Ben Bakr
komið upp nákvæmri skýrslu: —
modus operandi; starfslið; fiárafla-
vegur; og sumt af þessu hafði hann
sagt Craig. Að lokum hafði St. Briac
náð í hann, en Ben Bakr hafði ver-
ið of fIjótur að deyja, og eitt ár
enn var Craig óhultur. . .
— Sástu hann, eftir að þeir höfðu
lokið sér af við hann? spurði Loom-
is.
Craig hristi höfuðið.
— Ég fékk fréttir, svaraði hann.
— Hann var í stöppu.
— Hræddur?
— Auðvitað, svaraði Craig. — Ég
reyndi að losna um leið og ég frétti
þetta, en ég gat það ekki. Þú hafð-
ir rétt fyrir þér um mig. Að nokkru
leyti að minnsta kosti. Ég hef ekki
gaman af þvl að drepa fólk, hvað
sem þú þeldur, en ég gat ekki
lifað án hættu. Ég var forfallinn.
Eg naut hennar ekki, skilurðu það?
Ég varð að hafa hana.
— Varðst? Áttu við, að þú þarfn-
ist þess ekki lengur?
— Ég þarfnast stúlkunnar, svar-
aði Craig, — svo þú þarft ekki að
hafa áhyggjur, ef ég geri þetta
ekki, fæ ég engan frið.
— Allt f lagi þá, sagði Loomis.
— Ég skal koma þér af stað innan
fárra daga. Eftir það færðu fjóra
daga til að Ijúka verkinu. Hann
getur verið kominn til Aden áður
en nokkur veit. Hann hefur miklar
áætlanir í Aden. Miklar áætlanir,
eða svo er mér sagt. Verkföll, upp-
þot, blóðbað. Við verðum að grípa
til hervaldsins og drepa fjöldann
allan af Aröbum, og jafnvel þótt
við gerum það, getur eitthvað kvis-
azt út, og fari svo, fáum við Rúss-
ana um hálsinn. Það er eins gott,
að hann kemst ekki til Aden, það
er þitt að sjá um, að hann geri
það ekki. Sé það mögulegt langar
mig að fá svolítið betri upplýsing-
ar um hvað hann ætlast fyrir, en
það er ekki mikilvægt. Aðalatriðið
er að sjá um að hann fari ekki.
Skilið?
— Hann fer ekki, svaraði Craig.
— Skrýtinn náungi, sagði Loom-
is. — Vægðarlaus, svikull og kvik-
indislegur. Samt lítur hann sig sjent-
ilmann. Persónuheiður hans er hon-
um mjög mikilvægur. Minnstu þess.
Það gæti hjálpað þér til að ná til
hans. Hann rýndi á Craig, mældi
orku hans, fimi, viðbragðsflýti,
drápshæfni. Að lokum hallaði hann
sér aftur á bak. Hann var ánægður.
— Þetta var allt og sumt, sagði
hann. — Nema það sé eitthvað, sem
þú vilt?
— Mig langar að þjálfa Grierson
lítið eitt. Ég get kennt honum eitt
eða tvö atriði.
— Notaðu leikfimissalinn í kjall-
aranum. Nokkuð annað?
— Pucelli. Þegar við förum, vil
ég að hann verði tekinn höndum.
Ekki visað úr landi. Tekinn hönd-
um. Geymdu hann hér, þangað til
við komum aftur.
— Við skulum gera það, svaraði
Loomis og brosti. — Ég vildi hafa
kynnzt þér fyrr, sonur sæll, svo
sannarlega.
Baumer hafði farið til Sao Paulo,
ekki Rio de Janeiro, Rio gat beðið
þar til kólnaði í glæðunum. Hann
hafði lesið um Rutter, og þar sem
hann var tilfinningaríkur maður,
ULJJU
LILUU
LILUU
LILUU
LILJU BINDI
ERU BETRI
Fást í næstu búð
VIKAN 4. tbl.