Vikan - 31.03.1966, Síða 10
Á tímabilinu frá krossferðum
og fram undir lok miðalda voru
Frakkar og Englendingar hvað
öflugastir í flokki Evrópuþjóða.
Krossferðaævintýrin og kynning
sú við menningu fslams, sem
þau höfðu í för með sér, höfðu
vakið með þeim ákafa þjóðernis-
kennd, eflt þjóðareiningu og
styrkt konungsvald. Með Frökk-
um sérstaklega fylgdi þessu
menningarleg vakning; þá kom
upp hjá þeim skáldskapur trúba-
dúra, byggingarstíll sem ítölsk
stertimenni af stríðni kölluðu
gotneskan og París með sínum
Svartaskóla varð háborg skóla-
spekinnar og raunar Evrópu-
menningarinnar í heild; þeirri
tign hefur sú borg aldrei fyllilega
sleppt síðan.
Aðrar þjóðir Vestur-Evrópu
en Englendingar áttu þess lítinn
kost að etja kappi við Frakka
um þær mundir. Þýzkalands-
keisari var að vísu að nafni einn
voldugastur þjóðhöfðingi í sam-
anlagðri kristninni, en drottmm
hans yfir mörgum hertoga þeirra
og fursta, er þjóna skyldu und-
ir hann, var litlu meiri en í orði
kveðnu. Auk þess voru margir
Þýzkalandskeisarar þessa tíma-
bils hálf- eða algerðir ónytjung-
ar eða þá rómantískir eldhugar,
sem fullerfitt áttu með að fóta sig
á hinum hálu refilstigum stjórn-
málanna. Spánverjar höfðu þá
ærið að vinna við að berja á
Márum og hver öðrum. Á Ítalíu
græddu smekkvísir bisnissmenn
of fjár á viðskiptum við íslam
og þar kom upp renissansmenn-
ingin, sem á næstu öldum frjóvg-
aði andlegan akur Evrópu allrar:
en Ítalía var sundruð í mörg
smáríki og þótt mörg þeirra
yrðu undir lok miðalda undra-
öflug miðað við stærð, var þó
tæplega á þeirra færi að etja
kappi við stór þjóðríki undir
sterkri miðstj órn.
Englendingum og Frökkum
hefur sjaldan orðið skotaskuld
úr því að finna sér efni til á-
greinings, og var svo einnig í
þennan tíma. Allt frá því að
Vilhjálmur bastarður hófst til
ríkis í Englandi höfðu konung-
ar þess lands gert tilkall til ým-
issa franskra héraða. Einkum var
báðum aðilum sárt um Flandern,
en þar var þá vefnaðariðnaður
mikill og mikilvægur markaður
fyrir Englendinga, sem fram-
leiddu ull í stórum stíl. Þar að
Húsið, sem Jóhanna frá Örk fæddist
í, í Domrémy í Lóthringen.
jðHnnnn
FRH ÖRK
Dagur Þorleifsson fók saman
„Guð hefur fyrirskipaS mér að bjarga Frakk-
landi,“ sagði Jóhanna og sigursæld hennar var
í sannleika kraftaverkakennd. Þessi ólæsa ungl-
ingsstúlka reyndist öllum samtímamönnum sín-
um snjallari, jafnt konungum, hershöfðingjum
og skólaspekingum kirkjunnar.
Jótaanna frá Örk. Myndin er frá því
síðla á sextándu öld, svo hæpið er að hún sýni
ungfrúna eins og hún var.
Þetta málverk sýnir þann merkilega
viðhurð, er Jóhanna hcyrði „raddirnar", sem sögðu
henni að frelsa Frakkland undan
Englendingum. Þá sat hún yfir rollum
föður síns, svo sem myndin sýnir.
JQ VIKAN 13. thl.