Vikan - 25.02.1971, Page 34

Alla sn r fáai yrtiv< eru nlegar örur
X 1 r 1 r
a bc o cn O num 1
• • Snyr r ti- x • •
vo ruDuomm LAUGAVEGI 76
með grá augu.... Hún var
klædd gráu pilsi, grænni
blússu, grárri ullarpeysu, með
grænan flauelshatt á höfðinu
og með platínuhring með perlu.
Hennar varð síðast vart, þegar
hún yfirgaf heimili sitt, „Sty-
les“ í Berkshire. Á simnudags-
kvöld fannst bíllinn hennar
mannlaus við Newlands Corn-
er í Surrey. ...“
Nokkrum mánuðum fyrir
hvarf sitt hafði Agatha Christ-
ie gefið út sjöundu bók sína
„Morðið á Roger Ackroyd", sem
varð metsölubók. Hún varð
heimsfræg á nokkrum vikum.
Þessi eftirlýsing varð til að
koma af stað einhverri víðtæk-
ustu leit, sem getið er um í
sögu Englands: Tvær flugvél-
ar, 2000 lögreglumenn, ótelj-
andi blaðamenn og annað fólk
leitaði hennar í heila viku.
14. desember var ung kona,
sem sagðist heita Teresa Neele,
tekin föst á járnbrautarstöð í
London, þar sem hún var að
afhenda skjalatösku. Ofurstinn
þekkti þar konu sína og sagði:
„Konan mín tapaði minninu í
eina viku“.
En Christie ofursti sagði ekki
frá því að nafnið, sem kona
hans hafði tekið sér, var ein-
mitt nafn þeirrar konu, sem
ofurstinn hafði tekið sér fyrir
ástmey.
Agatha Christie talaði aldrei
um þetta hvarf sitt, sagði al-
drei frá því hvar hún hafði
haldið sig. Hún skildi við Arc-
hibald Christie árið 1928. Það
eina sem hún sagði var: „Ég
var hamingjusöm í ellefu ár“.
Hún kynntist Sir Max það
sama ár og fékk mikinn áhuga
á fornleifafræði. Hún giftist
fornleifafræðingnum, sem var
13 árum yngri og tók mikinn
þátt í starfi hans. Hún hjálp-
aði honum við að hreinsa það
sem hann gróf upp og taka af
því ljósmyndir og hún lét hita
og þurrk eyðimerkurinnar ekk-
ert á sig fá.
Hún segir: „Það sem Max
gerir er svo mikilvægt og flók-
ið, en mitt starf er ósköp venju-
legt og auðskilið. Við eigum
mjög vel saman.“
Og Max á ekki orð til að
lýsa konu sinni.
Og nú njóta þau tilverunnar
á landssetrum sínum. Hann
leysir krossgátur og hún prjón-
ar. Fyrir nokkrum árum var
hún veik í heilt ár og léttist þá
um 15 pund. Sir Max stundaði
hana af mikilli alúð. Aldurs-
munurinn, sem er 13 ár, hefur
aldrei skipt þau nokkru máli.
Hún er áttræð, hann sextíu og
sjö ára. Hann brosir kankvís-
lega og segir: — Við höfum
verið gift í fjörutíu ár og allt-
af verið hamingjusöm.
ENGILLINN
BLYGÐUNARLAUSI
Framhald af bls. 23.
fulla af konfekti. Brúðkaups-
gestirnir, sem þegar voru bún-
ir að éta og drekka sér til óbóta,
grýttu sætindunum hver sem
betur gat út um glugga páfa-
hallarinnar. Á Péturstorgi
hafði safnazt saman múgur
manns, því að bæði hafði frétzt
af brúðkaupinu og svo höfðu
drykkjulæti brúðkaupsgest-
anna dregið marga að. Múgur-
inn slóst upp á líf og dauða um
sætindin, og gestir hans heil-
agleika horfðu á úr gluggum
Vatíkansins og skemmtu sér
konunglega. Sjálfur hafði leið-
togi kristninnar valið sér aðra
skemmtan, er betur var við
hans smekk. Hann stillti tveim-
ur frúm í mjög flegnum kjól-
um upp að vegg og spreytti
sig á að hitta þær í lautina
milli brjóstanna með brjóst-
sykri og karamellum.
Gestirnir urðu þó af sjálfu
hámarki hátíðahaldanna. í þá
tíð var algengt að brúðkaups-
gestir fylgdu brúðhjónum til
hvílu og væru vitni að því er
brúðguminn yfirskyggði brúð-
ina í fyrsta skipti. Til þessa
lágu lögfræðilegar ástæður. Á
þeim tímum var ekki hægt að
leysa upp hjónaband nema af
örfáum ástæðum, og ein af
þeim var getuleysi eiginmanns-
ins.
Hin ókrýnda Rómar-
drottning
Giovanni Sforza var í alltof
miklu uppnámi til að hann
treysti sér til svoleiðis sýning-
ar. Hann byggði undanfærslur
sínar á æsku brúðarinnar, og
dró sig síðan í hlé og svaf einn
þá nótt. Þremur vikum síðar
fór hann frá Róm, án þess að
hafa gist eina einustu nótt í
höll Lucreziu, Santa Maria in
Portico. Annað er varla af Gi-
ovanni Sforza að segja. Hann
stóð alltaf í skugga konu sinn-
ar, hræddur og öryggislaus.
Hún hugsaði varla til hans,
hvað þá meira. Lucrezia Bor-
gia hafði 'erft frá föður sínum
áhyggjuleysið, léttúðina og
hungur í lífsins gæði. Gim-
steinar, föt, dans og veizlur
voru líf hennar og yndi. Hún
gat hvorki hatað eða elskað.
En sjálf var hún hötuð og elsk-
uð úr hófi fram.
AJexander sjötti tilbað dótt-
ur sína og uppfyllti hveria
hennar ósk. Þess vegna sneru
allir, sem vildu fá einhverju
framgengt í páfagarði, sér fyrst
til Lucreziu. Þess vegna varð
Santa Maria in Portico miðstöð
alls rómversks baktjaldamakks.
Þegar Lucrezia var fjórtán ára
var hún betur heima í pólitík
en margir háttsettir embættis-
menn Vatíkansins. Julia Far-
nese, uppáhaldskona páfans,
og önnur frú að nafni Adriana
Milo, sem vegna forsjálni og
kaldrar greindar naut trausts
hans heilagleika, voru lags-
konur dóttur hans. Árum sam-
an voru þessir þrír kvenmenn
óaðskiljanlegir. Þær voru hin-
ar óopinberu Rómardrottning-
ar. Og þær rupluðu aðdáendur
sína af skotsilfri og gimstein-
um með koldu blóði. Lucrezia
naut í ríkum mæli aðalhlut-
verks síns við þessa léttúðugu
hirð.
Aðstaða eiginmannsins, Gi-
ovanni Sforza, var ömurleg.
Þegar svo páfinn fékk Sanciu
af Aragóníu fyrir konu handa
yngsta syni sínum, Joffré, hafði
hann ekki frekara brúk fyrir
Sforza-ættina. Og það var lífs-
hættulegt að vera nálægt Bor-
Þér sparið raeð áskriít

SKIPHOLTI 33 - SÍMI 35320
34 VIKAN s. tbi.