Vikan - 25.02.1971, Síða 39

carmen
með
aðstoð carmen

Carmen töfrar lagningu í hár yðar
á 10 mínútum. Hárið verður frísklegra og
lagningin helzt betur með Carmen.__________
Sendum í póstkröfu hvert á land sem er.
Afborgunarskilmálar, útborgun kr. 1.000,00.
Carmen 7 með tösku...... kr. 2.071,00
— 11— —............ —2.317,00
— 17 — — ______ — 2.966,00
— 18 — — ....... — 2.966,00
Carmen 20 í tösku .......... — 3.264.00
Taska sér kostar kr. 367,00.
Iqt

Klapparstíg 26, sími 19800, Rvk.
búð'in og Brekkugötu 9, Akureyri, sími 21630.

u?5 frá sjúkrabeði hans undir
fölsku yfirskini. Þegar hún
kom aftur eftir tuttugu mínút-
ur, var einn af höfuðsmönn-
um Cesare nýbúinn að kyrkja
Alfonso.
Keyptur eiginmaður
Lucrezia Borgia var þá tví-
tug að aldri. Til þessa hafði
hún góðfúslega hlýtt hverri
skipun föður síns og bróður og
aldrei ámælt þeim fyrir hryðju-
verk þeirra. Hún hafði að vísu
varla elskað Alfonso; það hefði
verið undarlegt hátterni af
manneskju af Borgia-ætt. En
henni hafði líkað dável við
hann. Og upp frá þe'ssu fór að
gæta hjá henni nokkurs sér-
sinnis.
Án þess að spyrja föður sinn
um leyfi, tók hún með sér sex
hundruð riddara og víggirti sig
í Nepi-kastala, þar sem hún
hélt til í átján daga eftir morð-
ið á Alfonso. Páfi hafði nýja
biðla á reiðum höndum, en hún
vísaði þeim frá. Þess konar
þvermóðska hefði kostað alla
nema Lucreziu lífið. Um síðir
gaf hún þó upp að hún vildi
gjarnan manni gefast á ný, en
aðeins einum og engum ella:
hinum tuttugu og fimm ára
gamla erfingja hertogadæmis-
ins Ferrara í Norður-ftalíu, Al-
fonso d'Este.
Jafnvel fyrir sjálfa páfadótt-
urina var þetta stór ósk. Este-
ættin var ein sú elzta og göf-
ugasta á Ítalíu; hirð hennar í
Ferrara háborg anda og lista.
Hún hélt sig mestanpart frá
morðum og launráðum, sem ein-
stakt var í þá tíð. Ríki hennar
var öruggt og auðugt. Alfonso
d'Este var það mikill af sjálfum
sér og ætt sinni að hann hefði
vel getað leitað ráðahags við
dóttur sjálfs Frakkakonungs.
Þennan mann vildi Lucrezia
eiga og hreyfði sig ekki frá
Nepi fyrr en faðir hennar hafði
lofað að stuðla að ráðahagn-
um með öllum ráðum. Este-
ættin reyndist ekkert ginkeypt
fyrir mægðum við Borgia-
slektið, en lét sig þó þegar
páfi hafði boðið henni í heim-
anmund þrjú hundruð þúsund
dúkata, eða yfir sex hundruð
milljónir króna, auk margvís-
legra annarra hlunninda. Lu-
crezia tók sjálf þátt í öllum
samningum við Este-fólkið og
sýndi þar bæði þolgæði, lagni,
kalda skynsemi og greind, sem
enginn hefði að óreyndu trúað
þessari tuttugu og eins árs
gömlu stúlku til að hafa til að
bera. Hún sýndi að henni var
ekki úr ætt skotið. Hún vissi
að faðir hennar og bróðir gátu
keypt ríki. Nú krafðist hún
eigin ríkis, hvað sem það kost-
aði.
Hún vissi að Alfonso d‘Este
fyrirleit hana. Hún neyddi
hann til að kvænast sér. Um
þetta leyti var ráðríki hennar
svo mikið, að heita mátti að
hún hefði karl föður sinn í
vasanum. Þegar hann brá sér
úr Róm, gerðist hún staðgeng-
ill hans í Vatíkaninu. Þetta er
einstætt fyrirbæri í saman-
lagðri kristnisögunni: kona í
hástól Péturs postula. Rauð-
sokkur gætu með góðri sam-
vizku gert Lucreziu að vernd-
ardýrlingi sínum.
H j úskaparsamningurinn
milli Borgia og Este var undir-
ritaður annan september 1501.
Lucrezia hélt þann atburð há-
tíðlegan með því að láta skjóta
af kanónum á Engilsborg — og
með gleðikonuhófinu sem fyrr
var nefnt. Síðan fór hún að
pakka niður fyrir ferðalagið til
Ferrara. Skráin yfir eigur
hennar væri ærið efni í stóra
bók. Silfurborðbúnað átti hún
að verðmæti yfir sjö milljónir
króna, eðalsteina og skartgripi
fyrir tuttugu og fjórar milljón-
ir króna, feikna birgðir af dýr-
asta silki, flaueli og brókaði,
stafla af bjórum af hreysiketti,
merði og safala, gimsteinum
skreytta hatta svo þúsundum
8. tbi. VIKAN 39