Vikan - 17.11.1977, Blaðsíða 46

Míg
dreymdi
BÓKABÚÐIN SELDI BARA
VIKUNA
Kæri draumráðandi,
Mig langar til, að þú ráðir fyrir
mig heldur furbulegan draum,
sem mig dreymdi þann 20.
september s.l. (nóttina þá), ef
draum skyldi kalla að þínu mati.
Hvað um það, hér er hann: Mér
fannst ég vera á gangi í góðu
veðri, sól og blíöu á einhverri
götu, sem ég hef ekki séð áður og
var mér algjörlega ókunnug og
framandi. Einnig.fannst mér erlent
yfirbragð yfir þessu umhverfi (en
þetta atriði var mjög óljóst). Þá
kom ég auga á bókgbúð, eða
einhverskonar blaðasölu, sem
stóð handan við götuna beint á
móti mér (gatan var frekar mjó).
Búðin sjálf stóð í einhverskonar
skugga af öðrum húsum, en ég
tók ekkert eftir þeim (það voru
bara hús hægra megin við þetta
hús, en vinstra megin var autt
svæði). Búðin var frekar lítil á
þverveginn, en svolítið há. Mér
fannst þetta mjög fallegt og
sérstakt hús, og ég man, hvað ég
varð hugfangin af því, þó
sérstaklega af þakinu, það sem ég
sá af því að framanverðu. Hurðin
var svört og einnig gluggakarm-
arnir í kringum sýningargluggann,
sem var frekar stór. Glugginn var
til hægri, en dyrnar til vinstri, og
lágu nokkrar tröppur upp að þeim,
og mig minnir, að þær hafi líka
verið svartmálaðar, en búðin sjálf
var hvít að lit. Ég ákvað nú að
ganga yfir götuna og skoða í
sýningargluggann, því mér leist
svo vel á þessa búð. Ég var komin
yfir götuna og var farin að skoða\í
gluggann og sá, að mörgum,
eintökum af Vikunni var stillt út í'.
gluggann og engu öðru. Ekki man'
ég eftir því að hafa farið inn í
búðina og keypt eitthvað það,
nema það að allt í einu var ég
komin með Vikuna í hendurnar
fyrir utan búðina og var byrjuð að
glugga í blaðið. Blaðið sjálft var
dökklitað, annaðhvort svart eða
dökkbrúnt á litinn (ég man þó ekki
alveg) með gulum aðalstöfum og
rósbleikum og Ijósbláum smá-
letursstöfum. Ekki man ég fleira
utan á Vikunni, nema meðalstóra
mynd af einhverri ungri konu með
frekar mjóslegið andlit, stór augu
(blá að lit), og hún var með
skollitað, liðað hár, tekiö saman í
hnakkanum. Ekki man ég neitt úr
Vikunni, nema grein, sem ég fjalla
um á eftir og kom fram seinna í
draumnum. Jæja, ég leit nú í
kringum mig og sá ýmiskonar fólk
fara inn og út úr búðinni, og
einnig sá ég fólk á gangi. Þá
byrjaði ég að labba af stað, en
man þó ekkert frá þeirri göngu
minni (mjög óljóst, eins og í móðu
eða þoku). Allt í einu var ég farin
að labba upp stétt, sem liggur upp
að húsi vinkonu minnar, sem við
skulum kalla X. Hlutinn, sem ég sá
og man eftir af húsinu, var svolítið
breyttur (það er í rauninni blóm,
bekkur, stórt og vel laufgað tré
fyrir aftan bekkinn og blómagarö-
ur fyrir aftan stóra blómið.) Allt
þetta var í draumnum, þegar ég
kom þangað, og var allt þar í
fullum blóma, eins og um
hásumar (enda eins og það væri
hásumar). Tré og gras var gænt
og sól og blíða. Blómið stóra og
blómagarðurinn var mjög lit-
skrúðugt, sérstaklega blómagarð-
urinn. Þá hallaði ég mér upp að
dökkbláum húsvegg (nálægt úti-
dyrunum, en hann er blár í
raunveruleikanum), og byrjaði ég
þá að lesa Vikuna aftur. Ekkert í
henni vakti verulega athygli mína,
fyrr en ég rakst á grein um fjóra
unga menn, sem ég kæri mig ekki
um að segja, hverjir eru (ég tek
það fram, að ég þekkti þá ekki
neitt, hef bara séð þá á myndum).
Ekki man ég neitt úr þessari grein,
því hún var svo löng, nema
seinustu orðin í greininni, og
einnig man ég eftir myndum af
tveimur mannanna, sérstaklega
man ég eftir mynd af manni, sem
við skulum kalla Z. Hann var ber
að ofan og bleikt (appelsínugult)
fyrir aftan hann, eins og baksvið,
en myndin var svona miðlungs
stór. Ekki man ég eins vel eftir
mynd af manni, sem við skulum
kalla 0, nema aðeins óljóst.
Seinustu orðin, sem ég man svo
vel úr greininni voru á þessa leið:
,, — að hann (O) ætti tvær dætur,
8 og 5 ára." (Hann á engin börn í
rauninni). Einnig stóð, að hann
ætlaði að lifa kyrrlátu og friðsömu
lífi eftir það sem á undan væri
gengið. Ég man þetta nú ekki
alveg orðrétt, en eitthvað í
þessum dúr var þetta. Þó svo að
þessi maður (O), kæmi mér á
engan hátt við og ég þekkti hann
ekki neitt, varð ég bæði hrygg og
niðurbrotin, eftir að hafa lesið
þessa grein mörgum sinnum yfir,
því ég trúði þessu ekki, og ég fann
líka, að stór kökkur myndaðist í
hálsinum á mér. Þetta fékk mjög
svo á mig, og því meira sem ég
hugsaði út í þetta, þá sagði ég við
sjálfa mig: ,,En þetta getur bara
ekki átt sér stað, hann á engin
börn." Einnig gat ég ekki látið
vera, að ég fann til svolítillar
afbrýöisemi til stúlkunnar, sem ég
taldi, að hann væri giftur, og ég
hugsaði með mér: „Aldrei fær
maður óskir sínar uppfylltar, þær
láta mig alveg vera, þær koma
bara til annarra, þetta er alltaf
svona," og ég var mjög bitur og
hrY99. þegar ég hugsaði þetta, og
þá í sambandi við O. Ég var þarna í
smástund, hrygg, döpur og
niðurdregin og sífellt að hugsa um
þetta. Þá fór ég að veita smá
athygli þremur stúlkum, sem voru
nálægt, eða við blómagarðinn. Ég
hafði séð þær aðeins áður, en ekki
veitt þeim neina athygli. Þær voru
eitthvað flissandi, masandi og
hvíslandi sín á milli, en voru samt
að horfa á mig. Þegar ég fór að
horfa aðeins á þær, komu þær til
mín, en hættu svo þessu fjasi,
þegar þær sáu, hvað ég var
niðurdregin og sorgmædd, og
reyndu allt hvað þær gátu að fá
mig með í samræðurnar, en mér
fannst þær mala óvenju mikið, og
þótti mér það heldur leiðigjarnt.
Þá fannst mér X vinkona mín
reyna að gleðja mig, en það tókst
ekki hjá henni. Ég varð bara ennþá
hryggari og daprari, þegar á leið,
og ég talaði pínulítió sem ekkert
við þær, og ég tók ekkert eftir því,
hvað þær sögðu, því ég var alltaf
að hugsa um þetta í sambandi við
0 (en ég tek það fram, að ég trúði
þessu naumast í draumnum).
Draumurinn endaði svo eitthvað á
þá leið, að ég og hinar stóðum
þarna í smástund, en svo gengum
við stelpurnar eitthvað niður
stéttina, og svo hurfu þær allt í
einu, og ég varð aftur ein og
labbaði aftur upp stéttina og stóð
þarna fyrir framan hús vinkonu
minnar og var sífellt að hugsa
þetta um manninn 0, og ég
gleymi ekki, hvað ég var hrygg og
mjög niðurdregin.
Jæja, draumráðandi góður, ég
vona bara, að þú getir eitthvað
ráðið úr þessum draumi. Mig
langar að minnast á í sambandi við
þessa hugsun um manninn 0, að
hún sótti svo á mig á milli svefns
og vöku, og ég var alltaf að hugsa
um þetta, en var alltaf neikvæð.
Þegar ég var nývöknuð, fannst
mér eins og einhver segði: ,,Þú
hafðir rétt fyrir þér, þú gerðir
rétt". Þetta var svolítið undarleg
tilfinning, og ég vona, að þessi
draumur verði því ekki of torskil-
inn til að ráða úr honum. Með
fyrirfram þökk fyrir birtinguna og
ráðninguna.
Bláa eikin.
Táknin i þessum draumi eru þér
öll til góðs. Snögg umskipti verða
í lífi þínu innan tíðar og verða þér
til happs. Þú munt afla þér
virðingar góðra manna, og upp-
hefð biður þln. Þér býðst gott
tækifæri, sem þú ættir þó að huga
vel að, áður en þú tekur því. Þín
biður stöðuhækkun og fjárgróði.
Sértu ógift, muntu giftast fyrr en
þig varir, og verður hjónaband þitt
mjög farsælt. heilsa þln mun
verða góð, og þú lendir brátt /
skemmtilegu ævintýri. Einhver þér
hjartfólginn verður fyrir mik/u
happi, að öllum llkindum er það
vinkona þin, sem um er að ræða i
þessu ti/viki. Þér mun ganga vel i
öllu, sem þú tekur þér fyrir
hendur, og þarft enga aðstoð við
fyrirhugaðar framkvæmdir.
Blómagarðurinn boðar þér trygga
vini, hagsæld, hei/brigði og ham-
ingju.' __ Röddin er þér þó
aðvörunarmerki aö fara þér hægt.
46 VIKAN46. TBL.