Vikan - 15.04.1982, Page 21

Smásaga
til hefur þú bara reiknað með karl-
mönnunum.
— Maður getur aldrei reiknað með
kvenmanni, sagði Torolv hægt. Kven-
maður sveiflast frá einum hópnum til
annars. Það er spurning um form fót-
leggjanna. Stúlkur með fallega fótleggi
skrefa yfir erfiðleikana en þær sem hafa
Ijótar lappir geyma þær undir skrif-
borðinu.
— Þær finnast sem hafa ósköp
venjulega fótleggi.
— Sjáðu Önnu, sagði hann. Hún er í
Parisartiskunni. Flott stelpa, án efa.
Fyrst var hún gift skrifstofurottu, síðan
tók hún skrifstofustjórann og núna situr
hún meðyfirforstjóranum.
— Allir á sömu skrifstofu?
— Að minnsta kosti sama atvinnu
greinin. Hvort fyrrverandi yfirforstjóra-
frú hefur tekið skrifstofustjórann veit ég
ekki. Annars fara konur aldrei niður á
við, bara upp á við.
— Þú ert spaugsamur.
— Skáld hefur ekki ráð á þvi að vera
spaugsamt.
— Mér þykir mjög vænt um Ijóðin
þín,Torolv.
— Hefur þú lesið þau?
— Hvort ég hef.
— Gleður mig að kynnast frúnni.
— Þetta var ánægjulegt, Torolv, sagði
hún og skemmti sér. — Það er eins og i
gamla daga. En þá voru það kennararnir
sem þú gerðir grín að.
Torolv og Lisbeth voru meðal þeirra
fáu sem sátu eðlilega i sætunum. Flestir
i kringum þau höfðu fengið einhvem
arminn til að halla sér að.
— Þarna höfum viðeitt kærustuparið
frá timanum þegar við útskrifuðumst,
sagði Lisbeth. — Hverjum er hún gift?
— Honum.
— Mig minnir að ég hafi heyrt
eitthvaðannað.
— Hún giftist öðrum en svo fundu
þau hvort annað i siðustu afmælisveislu
okkar.
— Aumingja maðurinn.
— Hvor þeirra?
— Sá sem hún yfirgaf.
— Það er betra að tvær. manneskjur
séu hamingjusamar en að þrjár séu
óhamingjusamar, sagði Torolv. Fyrir nú
utan að til tiðinda má teljast að tvær
manneskjur séu áslfangnar hvor af